Μονός αλλά όχι Μόνος!


6η Μέρα, Πέμπτη 04/06/15, Βελιγράδι-Θεσσαλονίκη, 644 χλμ

Πρωινό, χαρούμενο ξύπνημα και καφεδάκι στον πεζόδρομο. Περπάτησα λίγο ακόμα αλλά θα ήθελα πολύ να έχω άλλη μια μέρα να ξεκοκαλίσω την πόλη γιατί είδα πολύ λίγα πράγματα.

Ο δίμετρος κύριος δεξιά είναι κάτοχος της συναδέλφισσας που βλέπετε παρκαρισμένη δίπλα του…

132

Φόρτωμα και δρόμο γιατί άρχισε να έχει ζέστη. Η πόλη τελικά είναι πολύ μεγαλύτερη από ότι φανταζόμουν και αυτό το κατάλαβα καλά γιατί με το #$%^&^$ GPS να μην δουλεύει και την σήμανση να μην είναι και η καλύτερη, χάθηκα για πάνω από μισή ώρα. Τελικά κάπου στα περίχωρα της πόλης, έχοντας σταματήσει και προσπαθώντας να προσανατολιστώ βρίζοντας, σταμάτησε ένας κύριος με ένα αυτοκίνητο και με έβαλε να τον ακολουθήσω μέχρι την σωστή έξοδο. Να είναι καλά ο άνθρωπος…

Εθνική και πάλι λοιπόν και βαρεμάρα μέχρι αηδίας. Βέβαια, δεξιά και αριστερά του δρόμου, στο μεγαλύτερο μέρος του, υπάρχουν δάση με πανύψηλα δέντρα ως εκεί που φτάνει το μάτι. Ευτυχώς που έχω και την μουσική μου και ακούω. Εδώ να πω ότι το κράνος που αγόρασα κάποιους μήνες πριν φύγω, όχι για το ταξίδι αλλά επειδή έπρεπε να αλλάξω το παλιό, αποδείχτηκε καταπληκτικό! Ελπίζω να μην θεωρηθεί διαφήμιση. Εκτός του ότι είναι αρκετά ήσυχο, έχει απαράμιλλη άνεση. Ολόκληρη μέρα οδήγησης και όταν το βγάζω είναι σαν να μην το φόραγα. Κανένα πιάσιμο, πόνος ή ζαλάδα. Επανέρχομαι, και για να περάσει η ώρα στην εθνική, εκτός από την μουσική, έπαιξα και ένα παιχνίδι. Παρατήρησα ότι κάποιοι με μεγάλα αυτοκίνητα, Γερμανοί και Αυστριακοί με BMW και Audi, πήγαιναν αεροπορία, αγνοώντας τα όρια ταχύτητας. Ε, βάλθηκα να τους κυνηγάω αλλά χωρίς να τους περνάω, απλά τους ακολουθούσα από απόσταση. 180 αυτοί, 180 και εγώ, 250 αυτοί, το ίδιο και εγώ. Κάποιοι έκοβαν και με άφηναν να περάσω αλλά αμέσως μετά έκοβα κι εγώ και τους έβαζα πάλι μπροστά. Έτσι πέρασε η ώρα και τα χιλιόμετρα αλλά το Κορίτσι με τέτοια χρήση καταπίνει βενζίνη γρήγορα. Περισσότερα για την εκπληκτική κατανάλωση αυτής της μηχανής στο τέλος. Κάποτε τέλειωσαν και οι Γερμανοί και η βενζίνη μου, οπότε στάση και κουβέντα με 60 φεύγα Γερμανό με Bandit 1200 το παλιό, που πήγαινε Βουλγαρία.

Το κακό είναι ότι στο βάθος προς τα εκεί που κατευθύνομαι, βροντάει και αστράφτει…

Η Εθνική έχει γίνει πάλι μιας λωρίδας και το καταπράσινο τοπίο με τα ψηλά βουνά δεξιά κι αριστερά του δρόμου, ταιριάζει απόλυτα με την μυρωδιά της βροχούλας που έχει ρίξει. Κόβω ρυθμό γιατί ο δρόμος είναι βρεγμένος και λίγο παρακάτω, με τις πρώτες χοντρές σταγόνες ταμπουρώνομαι σε ένα βενζινάδικο και γλυτώνω μια μπόρα επικών διαστάσεων. Μετά από κάνα μισάωρο και νομίζοντας ότι την έχω γλυτώσει ξεκινάω πάλι. Το σπρέι από τα αυτοκίνητα με μουσκεύει στα πόδια λίγο. Σύντομα όμως ξανασταματάω γιατί ο καιρός κλείνει και ρίχνει παντού κεραυνούς! Καταφύγιο κοντά δεν υπάρχει οπότε επιτόπου βάζω τα νέα μου αδιάβροχα των οποίων όμως το παντελόνι με στενεύει πάρα πολύ γιατί δεν το είχα δοκιμάσει με τις επιγονατίδες φορεμένες! «Καλά να πάθεις μλκ», σκέφτομαι, σκάσε και οδήγα τώρα. Με το που ξεκινάω, ξεκινάει και μια πολύ δυνατή καταιγίδα. Το νερό έχει φουσκώσει στον δρόμο και πλέον έχει γίνει ένα επικίνδυνο ποτάμι, και από πάνω ρίχνει παπάδες, μανουάλια, καμπαναριά και τρούλους μαζί! Η λύση γνωστή: διαλέγω ένα αυτοκίνητο που πάει μπροστά μου με ρυθμό που με βολεύει και τον βάζω να με πηγαίνει. Με τόσο νερό που έριχνε, μόνο τα φώτα πορείας του έβλεπα και ακολουθούσα για πολλά χιλιόμετρα, πάνω από 80-100. Μόλις σταματάει η βροχή, μπαίνω πάλι σε εθνική με 3 λωρίδες. Πάω λοιπόν σφαίρα μέχρι τα σύνορα με την Fyrom. Με το που περνάω τα σύνορα και ξεφορτώνομαι τα αδιάβροχα, αρχίζει ένας δρόμος, απίστευτος. Προφανώς είναι νέος δρόμος και όχι αυτός που πέρασα (δεν φαινόταν πουθενά το αντίθετο ρεύμα, μάλλον ήταν πολύ μακριά η άνοδος από την κάθοδο) όταν ανέβαινα. Μιλάμε για κλειστή εθνική οδό δύο λωρίδων με χάραξη και πρόσφυση πίστας, ανοιχτές παρατεταμένες στροφές που μπορείς να στρίβεις με όσα θέλεις. Φυσικά λύσσαξα μιας και ήταν στεγνός ο δρόμος…

Σύντομα μπαίνω στην Ελλάδα νύχτα πια, με κλειστό καιρό και βρεγμένο δρόμο. Η χώρα μας φρόντισε να με εκπλήξει δυσάρεστα πάλι. Ένας απίστευτος κωλόδρομος, τίγκα στην λακκούβα και στο σαμαράκι, θεοσκότεινος, με σήμανση και διαγράμμιση μηδέν (ενώ είχε φωτισμό δεν τον είχαν αναμμένο) μέσα στην ομίχλη. Αυτοκίνητα που περνούσαν τέρμα γκάζι γιατί ήξεραν τον δρόμο ενώ εγώ όχι, ελάχιστη ορατότητα, παρόλη την διάφανη ζελατίνα που είχα βάλει, γέμιζε συνέχεια λασπόνερα από τα σπρέι που σήκωναν τα φορτηγά. Όσο με κούρασε αυτή η διαδρομή των 70 χλμ που έκανα, δεν με κούρασε όλη η προηγούμενη μέρα. Οι λακκούβες ακόμα και στην FΥΡΟΜ και σε όλες τις χώρες που πέρασα, ήταν στρωμένες με τέτοιο τρόπο που δεν κοπανιόσουν. Εντάξει, δεν ήταν και μαγικό χαλί αλλά πήγαινες άνετα στις περισσότερες των περιπτώσεων. Να χέσω και τα διόδια που χρεώνετε και τα λεφτά για τέλη κυκλοφορίας που πληρώνουμε και τους πολιτικούς που ψηφίζουμε που είναι ίδιοι με εμάς. Γέλαγα ειρωνικά στην φανταστική σκέψη ότι παρακάτω έχει διόδια και μου ζητάνε να πληρώσω. Πως καταντήσαμε έτσι ρε γαμώτο…

Έχει πάει 9:30 όταν μπαίνω στην Θεσσαλονίκη, κατάκοπος και με χαλασμένη διάθεση. Είχα σκοπό να κατέβω μέχρι Πλαταμώνα, μήπως έκανα την επόμενη μέρα και ‘κανα μπανάκι πριν γυρίσω στη βάση μου. Αλλά ο καιρός είναι χάλια και τώρα ήθελα μόνο ένα μέρος να φάω και να ξεκουραστώ και τίποτα άλλο. Στο πρώτο ξενοδοχείο, πολύ ωραίο αλλά και ακριβό, σταματάω, ξεφορτώνω, τρώω κάτι από την κουζίνα τους και πίνω μια μπυρίτσα στο μπαλκόνι παρακολουθώντας με ασφάλεια τον καιρό να λυσσάει πάλι με θύελλα αυτή τη φορά. Τελικά εκτός από τον κωλόδρομο, συνειδητοποιώ ότι η διάθεση μου είναι έτσι επειδή ουσιαστικά το ταξίδι τελείωσε. Μια προσμονή να δω τους δικούς μου ανθρώπους και πάλι, παλεύει με μια γλυκιά νοσταλγία για ότι έζησα αυτή την περασμένη εβδομάδα και όλα αυτά ανακατεύονται με την δυνατή βροχή, την μπύρα στο χέρι μου και την απαλή μουσική στα αυτιά μου…

Έξοδα ημέρας

Διόδια: 15 €
Βενζίνη: 68,49 €
Φαγητό: 10 €
Διαμονή: 87 € με parking και πρωινό
Λοιπά έξοδα, νερά καφέδες κλπ: 6 €
ΣΥΝΟΛΟ ΗΜΕΡΑΣ: 187,50 €

« Προηγούμενη Σελίδα Επόμενη Σελίδα »
Σελίδες: 1 2 3 4 5 6 7
Μπορείτε να ακολουθήσετε τις απαντήσεις σε αυτή την καταχώρηση μέσω RSS 2.0 feed.You can skip to the end and leave a response. Pinging is currently not allowed.
Subscribe
Notify of
guest

6 Comments
Inline Feedbacks
View all comments
PANAGIOTHS
PANAGIOTHS
7 years ago

ISE IPOAS MIAS KAI TAJIDEPSES ME BOYSA KAI ME TETIES EJATMISHS TIN DIADROMI TIN EXO KANI KAI EGO AKRIBOS TIN IDIA EPREPE NA EXIS 3 MERES AKOMI EXIS XASI POLA MERI TA OPIA EMINES LIGO KAI PALI PRABO SOY

Tasos Ananiadis
Tasos Ananiadis
6 years ago
Reply to  PANAGIOTHS

Ευχαριστω πολυ φιλε μου,καλη χρονια!

Giorgos157
Giorgos157
7 years ago

Τελικά η φλυαρία σου άξιζε τον κόπο :-p πραγματικά με έκανες και γέλασα με συγκίνησες και πάνω απ’όλα με ταξίδεψες …… υγεία και ασφαλή χιλιόμετρα αδερφέ

Tasos Ananiadis
Tasos Ananiadis
7 years ago
Reply to  Giorgos157

Ευχαριστω πολυ φιλε μου που μπηκες στον κοπο και το διαβασες…ετσι ταξιδευω και εγω οταν διαβαζω των συνοδοιπορων μας τα ταξιδιωτικα..αν καταφερα να σε ταξιδεψω εστω και ελαχιστα ειμαι διπλα χαρουμενος.

Guest
Guest
8 years ago

Συγχαρητήρια για το ταξιδι και που το τόλμησες μόνος σου. Πάντα τέτοια.

Tasos Ananiadis
Tasos Ananiadis
8 years ago
Reply to  Guest

Ευχαριστώ,να είσαι καλα!

6
0
Would love your thoughts, please comment.x
()
x