Στο βορειότερο άκρο της Ευρώπης

9η Μέρα
Σάββατο 16 Ιουλίου 2011
Διαδρομή: Trones (Norway) – Narvik (Norway)
Χιλιόμετρα: 662
Συνολικά χλμ: 5209

Για πρώτη φορά κοιμηθήκαμε καλά (καλά δεν σκάσαμε και από τον ύπνο). Ένα υπέροχο ηλιόλουστο πρωινό χωρίς υγρασία και με έναν ήλιο πιο όμορφο και από τον Ελληνικό (λέμε και καμία μαλακία να περάσει η ώρα). Όλα στεγνά. Να και κάτι καινούριο. Στεγνή σκηνή, στεγνό μηχανάκι, κοντομάνικο στις 8:00 το πρωί στα 700μ υψόμετρο. Ε, μας γουστάρει πραγματικά ο Θεός. Μαζεύουμε και φεύγουμε με σκοπό να διανυκτερεύσουμε μετά από 700 χλμ κάπου κοντά στο Narvik. Ο Ε06 παραμένει ένας όμορφος και πολύ ξεκούραστος δρόμος. Σου έδινε την δυνατότητα να αφαιρεθείς (όσο μπορείς όταν οδηγείς μότο) και να χαζέψεις τα τερτίπια της φύσης.

Πολλές λίμνες, πρασινάδα, ηρεμία, χαμόγελο, ευτυχία…

Και επίσημα στο βόρειο κομμάτι της χώρας.

Μετά από 170 χλμ ήρθε η ώρα να βρούμε ένα βενζινάδικο να αλλάξουμε τα λάδια του V-Strom. Έφτασε τα 5000 χλμ και αν προσθέσουμε και μερικά που είχε κάνει πριν το ταξίδι έπρεπε να αλλάξουν. Προμηθευτήκαμε από το βενζινάδικο, σκάσαμε 90€ για 3 λίτρα λαδάκι και αράξαμε να τα αλλάξουμε.

Με τα χασομέρια πέρασαν 2 ώρες οπότε έπρεπε να κάνουμε γρήγορα αν θέλαμε να φτάσουμε στον προορισμό μας. Πραγματικά κάναμε μια πολύ γρήγορη διαδρομή αφού αναπτύξαμε υψηλές ταχύτητες με αποτέλεσμα να καλύψουμε το χαμένο έδαφος. Εν τω μεταξύ ο ήλιος έχει χαθεί, το κρύο τσουχτερό (10-11ο C) και υγρασία στο φουλ. Ξαφνικά η βλάστηση χάθηκε ως δια μαγείας. Τι έγινε ρε μεγάλε, ρωτάω. Η απάντηση ήρθε άμεσα: Αρκτικός κύκλος…

Ο Αρκτικός κύκλος είναι ένας από τους πέντε παράλληλους κύκλους γεωγραφικού πλάτους που σηματοδοτούν τους χάρτες της Γης. Είναι ο παράλληλος γεωγραφικού πλάτους 66ο 33΄ 38΄΄ βόρεια του Ισημερινού. Χωρίζει την Αρκτική ζώνη από την Βόρεια Ήπια Ζώνη της κυρίας Εύκρατης ζώνης. Ονομάζεται Αρκτικός γιατί αντιστοιχεί στο νοτιότερο άκρο του αστερισμού της Μεγάλης Άρκτου.

Ο Αρκτικός Κύκλος σηματοδοτεί τη γεωγραφική περιοχή μέσα στην οποία εμφανίζεται το φαινόμενο της πολικής ημέρας και της πολικής νύχτας: βορειότερα του Αρκτικού Κύκλου, ο αρκτικός ήλιος είναι πάνω από τον ορίζοντα για 24 συνεχόμενες ώρες τουλάχιστον για μια μέρα το χρόνο (για έξι μήνες στους πόλους) – φαινόμενο που αναφέρεται συνήθως ως ήλιος του μεσονυχτίου. Παρομοίως, κατά το Χειμώνα, ο Αρκτικός ήλιος θα βρεθεί κάτω από τον ορίζοντα για 24 ώρες τουλάχιστον για μια μέρα το χρόνο. Στις περιοχές που βρίσκονται ακριβώς πάνω στον Αρκτικό Κύκλο, το φαινόμενο της 24ωρης μέρας και 24ωρης νύχτας εμφανίζονται ακριβώς μια φορά το χρόνο, κατά το θερινό και χειμερινό ηλιοστάσιο αντίστοιχα (πηγή Βικιπαίδεια).

Περιεργαστήκαμε το χώρο, χτίσαμε το πυργάκι μας,

κάναμε τα ψώνια μας (αμάν αυτά τα τσολιαδάκια) και φύγαμε άρον-άρον γιατί ένα απειλητικό σύννεφο ήταν πάνω από τα κεφάλια μας και άρχισε να μας ποτίζει. Ήταν απίστευτο το πόσο τυχεροί ήμασταν. Αποφεύγαμε την βροχή πάντα για λίγα χλμ. Ευτυχώς την είχαμε πάντα πίσω μας ή μπροστά μας, όχι πάνω μας. Συνεχίζουμε και 80 χλμ πριν το Narvik και συγκεκριμένα στο Bognes ο δρόμος χάθηκε και πάλι. Είναι δυνατόν ακόμη και στον κεντρικό τους δρόμο έχουν ferry οι άνθρωποι; Τους πειράζει να κάνουν μια γεφυρούλα. Η ώρα είναι κοντά στις 20:30 και τρώμε ένα στήσιμο από το Ferry κάπου στη μια ώρα. Ευτυχώς η πίσω βαλίτσα ήταν γεμάτη τρόφιμα -που τα είχαμε αγοράσει από το μάρκετ το μεσημέρι- οπότε κάναμε επιτόπου ένα καρβέλι σάντουιτς και το φάγαμε στο πόδι.

Ένα τελευταίο tulip από Ελλάδα μας φάνηκε σαν το καλύτερο φιλέτο. Στο καράβι ένας πιτσιρικάς μας κοιτούσε σαν εξωγήινους.

Περάσαμε απέναντι και είχαμε να καλύψουμε απόσταση 80 χλμ μέχρι το Narvik. Χλωμό να βρίσκαμε κάποιο camping ανοιχτό τέτοια ώρα λέμε. Μάλλον θα την βγάλουμε και σήΜέρα στη σκηνή. Δεν άντεχε κανείς μας σήΜέρα τέτοια ταλαιπωρία. Το κρύο μας κούρασε πολύ. Είχαμε την ανάγκη για ένα κρεβάτι σήΜέρα. Το ζητούσαν τα κορμιά μας (και τι κορμιά ε; είπε κανείς τίποτα;). Καλύψαμε την απόσταση σφαίρα και πήγαμε περά από το Narvik για να μην ψάχνουμε μέσα στην πόλη. Ευτυχώς βρήκαμε γρήγορα μετά από 20 χλμ, και ο καλός Θεούλης ήταν και πάλι πλάι μας. Και την reception βρήκαμε ανοιχτή και σπιτάκι είχε για να κοιμηθούμε. Η χαρά μας δεν περιγράφεται. Τι πρώτος αριθμός του λαχείου και παπαριές λέμε. Σπιτάκι στο πουθενά στις 23:00μμ στην Νορβηγία ούτε στα πιο τρελά σου όνειρα.

Με το που μπήκαμε μέσα το καλοριφέρ ήταν ανοιχτό. Τι κ..λα Θεέ μου. Ζέστη, απίστευτο… γρήγορη εγκατάσταση, μπάνιο, και φαγητό μαγειρευτό κονσέρβα όλα τα λεφτά. Τα ζεστάναμε και στο κουζινάκι και τύφλα να έχουν τα καλυτέρα gourmet του κόσμου. Φάγαμε δυο κονσέρβες που δεν ξέραμε τι είχαν. Ποτέ δεν καταλάβαμε τι ήταν. Όλα ήταν γραμμένα στα Νορβηγικά. Η φήμη που κυκλοφορεί ότι τρώγαμε σκυλοτροφή ελέγχεται ως αναληθής. Και πρίζα για φορτίσεις λέμε…

Ακολούθησε ο ύπνος. Επιτέλους τα θεϊκά κορμιά μας (ξαναείπε κανείς κάτι;) ξάπλωσαν σε στρώμα. Τι κ..λα Θεέ μου… ούτε καληνύχτα δεν προλάβαμε να πούμε. Τι καληνύχτα δηλαδή έξω βγήκε ο ήλιος….. αύριο τέτοια ώρα (πρώτα ο Θεός) θα πατήσουμε τον Βράχο και καιρού επιτρέποντος θα δούμε τον ήλιο του μεσονυχτίου…

Εντυπώσεις ημέρας:
– Το πρωινό στο Trones
– H αλλαγή του τοπιού στον Αρκτικό κύκλο. Μέσα σε μια στροφή…

Έξοδα ημέρας (κατ’ άτομο):
– 67€ βενζίνη
– 8€ ferry
– 27€ camping
– 11€ souvenir
– 10€ μάρκετ
– 90€ λάδια

Διαδρομή ημέρας: Trones-E06-Narvik