Categories: Germany, Denmark, Esthonia, Europe, Λεττονία, Lithuania, Norway, Poland, Russia, Serbia, Slovakia, Sweden, Trip, Czech Republic, Finland
Tags: Alta, Atlantic Road, Aurlandfjorden, Aurlandsvegen, Balsfjorden, Bergen, Bodo, Briksdal, Flensburg, Geirangerfjorden, Goteborg, Herjangsfjorden, Hill of Crosses, Honningsvag, Inary, Innvikfjorden, Jostedalsbreen, Kuopio, Lofoten, Lyngen, Lysebotn, Lysebotn pass, Lysefjorden, Mageroya, Mindattsolvegen, Moskenesoya, Napariiri Arctic Circle, Narvik, Nordkapp, Norevik, Ofotfjorden, Oswiecim, Polarcirkelen, Preikestolen, Raftsundbrua, Reine, Riskedalsvatnet, Roldal tunnel, Romdalsfjorden, Rovaniemi, Sandnesfjorden, Sognefjorden, Starseisundet, Stavanger, Storfjorden, Trakai, Trollstigen, Trondheim, Sankt Peterburg, Auschwitz, Warszawa, Beograd, Vilnius, North Macedonia, North Cape, Germany, Denmark, Church of Blessed Virgin Mary in Jõelähtme, Ellinopyrgos, Helsinki, Esthonia, Karditsa, Gudbrandsjuvet waterfall, Latefossen waterfall, Sandamofossan waterfall, Stigfossen waterfall, Tvinnefoss waterfall, Voringfossen waterfall, Copenhagen, Krakow, Λεττονία, Lithuania, Jolstavatnet lake, Joutsa lake, Olkkajarvi lake, Munchausen Museum, Bratislava, Norway, The Silent People, Oslo, Hungary, Poland, Narva river, Prague, Riga, Russia, Serbia, Scandinavia, Slovakia, Sweden, Tallinn, Czech Republic, Finland
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.You can skip to the end and leave a response. Pinging is currently not allowed.
Μερκούρη, πρέπει να σου πω οτι και μόνο απ αυτό που έκανες και με τους όρους που το έκανες, μου δείχνεις ένα χαρακτήρα που εγώ προσωποκά έχω μόνο θετικά σχόλια να κάνω, χωρίς να με ενδιαφέρουν τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά σου.
Για να σε διαβάσω με πήρε 3 βδομάδες, αλλά ίσως ο τρόπος που περιγράφεις ίσως γιατί ήταν το ταξίδι που ήθελα να κάνω, αλλά για διάφορους λόγους δεν κατάφερα, με έκαναν να επιμένω μέχρι τέλους και πραγματικά μου γέμισες την ψυχή!!!
Κάποτε ξεκίνησα κι εγώ στην ηλικία σου πριν 20 χρόνια!! τα ευρωπαικά ταξίδια γι αυτό σου λέω ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΓΕΡΟΣ για να απολαμβάνεις αυτή τη μοναδικότητα που μας προσφέρει η μηχανή.
Καλοδεχούμενα και τα σχόλιά σου για τις mbw καθότι τυγχάνω!! κάτοχος RT1200 μετά το τραμπάκουλο με τα πολλά μποφόρια που είχα φάει στα Πυρηναία το 2002.
Σ ευχαριστώ.
Φίλε Γιώργο από την όμορφη Κομοτηνή,
εγώ σ’ ευχαριστώ που με ανέχτηκες για τρεις ολόκληρες εβδομάδες – χαρά στο κουράγιο σου! Ευχαριστώ επίσης, για τα εγκάρδια λόγια σου.
Xαίρομαι ιδιαίτερα που γέμισα την ψυχή, ενός έμπειρου ταξιδιώτη. Εύχομαι να είσαι πάντα καλά και να συνεχίσεις να γράφεις πολλά και όμορφα χιλιόμετρα.
Y.Γ.: Απ’ ότι κατάλαβα, μετά τα Πυρηναία πρέπει να το γύρισες σε αυτοκίνητο, ε; Χαχαχα! Πέρα από την πλάκα όμως, όλες οι μοτοσυκλέτες ανεξαρτήτως μάρκας είναι το ίδιο εκτεθειμένες στα στοιχεία της φύσης και όχι μόνο. Γιατί όταν η φύση θυμώσει, κανείς δεν μπορεί να τα βάλει μαζί της.
Φιλε απολαυσα το ταξιδι σου, και οχι μονο με βοηθησε να προετοιμαστω καλλιτερα 12 ιουνιου αναχωρω τουρκια αρμενια γεωργια μεχρι καυκασο αρχαια τιφλιδα .Να εισε παντα καλα και ταξιδευτης.
Αυτά είναι! Mα καλά, ταξιδιωτικό για Βόρειο Ακρωτήρι διαβάζεις, Καύκασο πας; Eίσαι ωραίος φίλε μου Demus!
Xαίρομαι που σε βοήθησε ο μακροσκελής πρόλογος της προετοιμασίας. Eύχομαι καλό ταξίδι και καλή επιστροφή. Ελπίζω κάποια στιγμή στο μέλλον, να με βγάλει κι εμένα ο δρόμος από αυτά τα μέρη …
Τελικα φιλε Μερκουρη,τωρα στα 42 μου με εκανες να μετανοιωσω για κατι πρωτη φορα στην ζωη μου.Λοιπον μετανοιωνω που παρεμεινα ενας απλος κατοχος μηχανης με ολλες και ολλες 4-5 αποδρασεις, αλλα ελληνικα(διακοπες).Αλλα το να ταξιδευης με μηχανη ειναι παθος ειναι αρωστια.Ελπιζω να καταφερω καποια στιγμη με το αφρικανακι μου,να κανω εστω και μισα απο αυτα που εχεις καταφερει.Ευχαριστω για ολλα αυτα που μου προσφερες μεσα απο το ταξιδι σου.Καλη συνεχεια.
Φίλε Γιώργo, αν σε έκανα να μετανιώσεις, τότε αισθάνομαι άσχημα που έχω γράψει αυτό το ταξιδιωτικό.
Δεν έχω καταφέρει και πολλά πράγματα με τη μοτοσυκλέτα μου, για να θες να κάνεις, έστω και τα μισά. Το πιο εύκολο είναι να κάνεις πολλά περισσότερα από εμένα.
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και εύχομαι τα ταξίδια μας να είναι πάντα “γεμάτα” και να μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους. Αυτό έχει σημασία για εμένα και όχι ο αριθμός των ταξιδιών ή το δέος (το ποιο;) των προορισμών.
Φιλε μου σε ευχαριστω για την διηγηση Ταξιδεψα μαζι σου σε ταξιδι που και εγω πολλες φορες ονειρευτικα αλλα μαλλον δεν θα πραγματοποιησω Ποιο πολυ ευχαριστηθηκα που μοιραστηκες τις σκεψεις σου μαζι μας και ανοιξες την καρδια σου Ετσι το εζησα και εγω μαζι σου Γιατι οπως ειπες αυτο ειναι το ταξιδι Οι εμπειριες Εισαι ξεχωριστος ανθρωπος που καθε μερα πιστευω γινεται καλυτερος Να εισαι παντα καλα και η ζωη να σου χαριζει μονο χαμογελα
Kι εγώ φίλε Μπάμπη, ονειρευόμουν αυτό το ταξίδι από πιτσιρικάς και νόμιζα ότι ποτέ δεν θα κατάφερνα να το πραγματοποιήσω. Τελικά το πραγματοποίησα και το ακατόρθωτο στη σκέψη, μου φάνηκε κατορθωτό στο δρόμο. Ήταν ένα απλό ταξίδι σαν όλα τα άλλα. Οπότε λοπόν – αν μου επιτρέπεις – ποτέ μην λες ποτέ! Σου εύχομαι, κάποια στιγμή να το πραγματοποιήσεις …
Ευχαριστώ για το όμορφo σχόλιο, το οποίο με κάνει να πιστεύω πως, αυτή η προσπάθεια να καταθέσω τις σκέψεις μου και όχι μόνο, άξιζε κάθε κόπο. Να είσαι καλά!
Ευχαριστώ φίλε Μερκούρη! Σίγουρα θα το πραγματοποιήσω να είσαι καλά και να έχεις πάντα άπειρα και όμορφα ταξίδια! Επίσης συμφωνώ μαζί σου οτι αυτό που με δελεάζει δεν είναι το nordkapp αλλά η όλη διαδρομή-τρόπος ζωής. Και πάλι ευχαριστώ για την υπέροχη αφήγησή σου και τις συμβουλές σου!
Χαίρομαι που συμφωνούμε, ευχαριστώ για τις ευχές και τα καλά σου λόγια. Εύχομαι να πραγματοποιήσεις κάποια στιγμή αυτό το ταξίδι. Kαι ό,τι άλλο θες να ρωτήσεις, μην διστάσεις.
(e-mail: [email protected])
Απιθανο το ταξίδι σου!Ταξίδεψα μαζί σου και σ ευχαριστώ παλικάρι Μερκούρη! Μια ερώτηση μόνο…με vstrom 650 θα τα καταφέρει λες σε ταξίδι Νορβηγία και επιστροφή?
Εγώ σ’ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, φίλε Ηλία!
Mα τι ερώτηση είναι αυτή; Εννοείται και θα τα καταφέρει! Εκεί έχουν πάει με ποδήλατα, παπάκια, σκούτερ και βέσπες! Τι μου λες τώρα; To V – Strom, το έχει για πλάκα το Nordkapp, μιας και είναι από τις καταλληλότερες μοτοσυκλέτες για ένα τέτοιο ταξίδι. Φαντάσου, εγώ πήγα εκεί, με χειρότερη μοτοσυκλέτα: το TDM – μπουχαχα!
Tο μέσο δεν μετράει για το ταξίδι, φίλε μου! Αυτός που μετράει είναι ο αναβάτης …
Υ.Γ.: Τα ελληνικά V – Strom που πάτησαν τον βράχο, είναι ουκ ολίγα. Σου παραθέτω δυο ταξιδιωτικά φίλων, για να πάρεις τα πάνω σου:
http://motoadv.gr/2011/10/25/nordkapp/
http://moto-traveler.blogspot.gr/2013/07/16-july-2013-thessaloniki-gr-to-elgrade.html
Μόλις πριν από λίγο τελείωσα την περιγραφή του οδοιπορικού σας από την όμορφη Κρήτη μας στο Nordkapp και πίσω, και οφείλω να ομολογήσω ότι παρά το γεγονός ότι αναφέρεστε σ’ ότι ζήσατε στο ταξίδι με πολλές λεπτομέρειες, δεν έχασα ούτε τόνο. Είμαι μοτοσικλετιστής δεν ξέρω από πότε, έχω χάσει το λογαριασμό, παρόλα αυτά σήμερα στα 52 μου συνεχίζω. Έχω κι’ εγώ ταξιδέψει με μοτοσικλέτα αρκετά, σχεδόν σ’ όλη την Ευρώπη εκτός Σκανδιναβίας. Έζησα όμως την περιπέτεια σας μέσα από τα γραπτά σας σαν να ήμουν και εγώ μαζί σας προσπαθώντας κατά περίπτωση να βάζω τον εαυτό μου στη θέση σας σε κάθε οριακή στιγμή του ταξιδιού σας. Να είστε πάντα γερός και να ταξιδεύετε!!!!
Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια και με χαροποιεί ιδιαίτερα ο τρόπος που ζήσατε το οδοιπορικό. Εύχομαι να είστε πάντα γερός και να ταξιδεύετε!
ΕΧΟ ΔΙΑΒΑΣΙ ΣΧΕΔΟΔ ΟΛΑ ΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΟΥ ΙΜΕ ΚΑΙ ΕΓΟ ΕΝΑΣ ΣΙΔΕΡΟΚΟΛΟΣ ΑΛΑ ΕΣΙ ΜΕ ΕΧΙΣ ΞΕΠΕΡΑΣΙ ΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΟΡΘΙΑ ΧΙΛΟΜΕΤΡΑ ΝΑ ΕΧΙΣ ΠΙΡΑΖΙ ΠΟΥ ΕΧΟ ΕΧΟ ΩΑΡΑΔΕΡΟ ΠΛΑΚΑ ΚΑΝΟ ΚΑΙ ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΠΕ ΕΜ ΒΕ ΕΝΕ ΕΓΟ ΤΙΣ ΛΕΟ ΣΙΔΙΡΟΚΑΤΑΣΚΕΒΕΣ
Ευχαριστώ φίλε Παναγιώτη με το βαρκαντέρο … ερμ, το βαραντέρο ήθελα να πω! Eίχα δει τις προάλλες ένα τέτοιο, παρκαρισμένο δίπλα σ’ ένα βυτιοφόρο και ειλικρινά δυσκολεύτηκα να τα ξεχωρίσω! Τα ίδια παθαίνω κάθε φορά που παρκάρω το τιντιέμ, δίπλα σε μια φρέζα, αλλά τι να κάνεις; Kαι όσον αφορά τα μπεμβέ, σου θυμίζω πως εδώ μιλάμε για μοτοσυκλέτες και όχι για σιδηροκατασκευές, όπως σωστά λες!
Να είσαι καλά, πάντα με χαμόγελο και τρέλα να γράφεις μπόλικα χιλιόμετρα!
Αγαπητε φιλε Μερκουρη.Εδω και ενα χρονο ειμαι και εγω κατοχος μια μηχανης χωρις ομως,και δυστυχως,να εχω κανει καποια εξορμηση.Και αυτο οφειλεται κατα κυριο λογο στη γυναικα,παντρεμενος γαρ.Αν και ανεβαινει φοβαται το αγνωστο που σου προσφερει η μηχανη.Φετος ομως της το ξεκαθαρισα.Εγω θα κανω διακοπες με τη μηχανη.Θες να εισαι απο πισω καλως.Δε θες? Με την αδερφη σου θα περασετε υπεροχα.Καθως λοιπον χαζευα εκρομες διαφορων ανθρωπων με τις μηχανες,επεσα πανω στο δικο σου ταξιδιωτικο.Και δεν γινοταν να μην το διαβασω για τους εξης λογους.Διαβαζεις ποιηματα,ακους ροκ,ακους Active Member,πινεις ιρλανδεζικο ουισκι (αν και κατ εμε το Tullamore ειναι ενα κλικ καλυτερο,προσωπικη ταπεινη γνωμη παντα) ταξιδευες μονος και εισαι και Βαζελος.Τι καλυτερο…Αυτα για προλογο..
Το διαβαζα αργα αργα για να μην το τελειωσω γρηγορα.Δεν το ηθελα.Με εκανες να ταξιδεψω μαζι σου,να χαρω και εγω με τη δικη σου χαρα.Να σπαστω οταν σπαστηκες και εσυ.Να θελω να την περπατησω τη Νορβηγια και οχι να την ταξιδεψω με τη μηχανη (που λεει ο λογος).Πραγματικα σε ενιωθα.Το θυμαμαι σχεδον απ εξω.Ειλικρινα.Ηταν καταπληκτικο.λεπτομερεστατο,σωστη περιγραφη αλλα και γραφη (γιατι πολλα εχουν δει τα ματια μου) και πιστεψε με καθολου μα καθολου κουραστικα.Σου ευχομαι να εισαι παντα ορθιος και να μην ανακαλυψεις ποτε τα ορια σου.Ευγε….!
Αγαπητέ φίλε Κυριάκο, χαίρομαι ιδιαίτερα που το διάβασες αργά – αργά για να μην το τελειώσεις γρήγορα. Ή για να το πω κάπως αλλιώς, το είδες σαν το ποτό, πίνοντάς το γουλιά – γουλιά, χωρίς να το αφήσεις να σε πιει. Για το Tullamore δεν ξέρω να σου πω είναι η αλήθεια, αλλά όταν κάποτε βρεθώ προς Ιρλανδία μεριά, ίσως να κάνω ένα συγκριτικό τεστ με το Jameson.
Με έκανες και γέλασα με το σχόλιό σου και μου άρεσε που χάρηκες όταν χάρηκα, που σπάστηκες όταν σπάστηκα. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και εύχομαι πολλές και “γεμάτες” εξορμήσεις …
Δεν μπορώ να σου εκφράσω ακριβώς πως νοωθω όταν διαβάσω το ταξιδιωτικό σου. Έκανα τόση χαρά που έφτασες στο προορισμό σου.Για μένα ήταν όνειρο ζωής να κάνω έστω τα μισά σου μίλια,αλλά πιστεύω ότι καθυστέρησα ?
Να εισε πάντα καλα και συνέχισε να γραφής.
Απο την μεγαλόνησο Κύπρο.
Εγώ να δεις, χαρά που έκανα διαβάζοντας το σχόλιό σου, φίλε Κώστα από την Κύπρο! Ο αριθμός των μιλίων δεν έχει σημασία για εμένα, αλλά τα μίλια να είναι “γεμάτα”. Άλλωστε κυλώντας τις ρόδες μας, ταξιδεύουμε πάνω απ’ όλα την ψυχή μας. Όλοι μας καθυστερήσαμε, αλλά κανείς δεν πήρε απουσία. Και αυτό γιατί, οι δρόμοι πάντα θα βρίσκονται εκεί έξω, να μας περιμένουν …