1η κουζουλοσυνάντηση motoadv.gr

Ημέρα 4η, Last (day), but not least… (χλμ: 170)
Το πρωί η πάντα φιλόξενη Βιβή μας περίμενε για πρωινό στην Βεγγέρα, στην πλατεία του χωριού.

Τα αστεία πολλά, η ατμόσφαιρα εύθυμη αλλά το πρόγραμμα της σημερινής μέρας δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο. Το σήμα δίνεται και ο “λόχος” είναι έτοιμος για αναχώρηση προς το Δάσος του Ρούβα!

Χωριζόμαστε σε 2 γκρουπ καθώς δεν πατάν όλες οι μοτοσυκλέτες χώμα. Ο Μερκούρης μαζί με το Δημήτρη τραβάν να κάνουν το γύρο του Ψηλορείτη, ενώ οι ρέστοι ετοιμαζόμαστε να τον σουβλίσουμε. Ραντεβού στο αστεροσκοπείο…

Ανηφορίζουμε και χαζεύουμε….

Έχω ξαναπεί και σε παλαιότερο οδοιπορικό ότι ο δρόμος έχει στρωθεί πια, από την Γέργερη μέχρι και την διασταύρωση που πάει για το εκκλησάκι του Άγιου Ιωάννη του Ρούβα. Τρομερή διαδρομή με υπέροχη θέα.

Φτάνοντας στο χωμάτινο κομμάτι αποφασίζουμε να πεταχτούμε μέχρι το εκκλησάκι. Ο χωματόδρομος αρκετά βατός με ελάχιστα δύσκολα σημεία. Το τοπίο μοναδικό…

Στο εκκλησάκι γινόταν μια βάπτιση και στο περιβάλλοντα καταπληκτικό χώρο υπήρχε πάρα πολύ κόσμος, πράγμα που δεν το περίμενα. Πάντως το μέρος ενδείκνυται για κάμπινγκ καθώς και εδώ θα βρει κανείς απ’ όλα τα καλούδια (τραπέζια, παγκάκια, ψησταριές κτλπ). Ήταν στο πρόγραμμα μας να ‘ρθούμε εδώ για νάνι χτες, αλλά καθυστερήσαμε αρκετά και προτιμήσαμε το ζεστασιά του σπιτιού του Γιάννη 😉

Μετά από το σύντομο διάλειμμα επιστρέφουμε στον κεντρικό χωματόδρομο, ο οποίος είναι βατός και συνεχίζει μέχρι λίγο πριν την διασταύρωση για αστεροσκοπείο Σκίνακα.

Ο καιρός έχει κλείσει ολίγον επικίνδυνα και επικρατεί δυνατός αέρας, πράγμα που δυσκολεύει την παραμονή μας στο αστεροσκοπείο. Ευτυχώς, λες και είμαστε συνεννοημένοι, Μερκούρης και Δημήτρης σκαν μύτη λίγο μετά από εμάς.

Τραβάμε μερικές βιαστικές φωτογραφίες και κατηφορίζουμε προς οροπέδιο Νίδας.

Αρχίζει να ψιχαλίζει και η στάση μας γίνεται σύντομη…

Πορεία προς Ανώγεια με ψιχάλα και ομίχλη. Έτσι για να δώσει λίγο δράμα στις φωτογραφίες μας…

Σταματάμε στην πλατεία του χωριού για καφεδάκι. Ο Δημοσθένης που τόσες μέρες έψαχνε να βρει γνήσιους Κρητικούς να φωτογραφίσει, παθαίνει παράκρουση…

Η βροχή σταματάει, ο καφές τελειώνει και ο Γιάννης μας αποχαιρετά για να επιστρέψει Ηράκλειο. Οι ρέστοι θα κινηθούμε προς Χανιά… αλλά πριν πάμε στο βαπόρι θα κάνουμε μια στάση στον γραφικό Τζίτζικα στους Αρμένους για να γεμίσουμε τα άδεια στομάχια μας.

Κλικ για μεγέθυνση

Εκεί θα πέσουν και οι τίτλοι τέλους της 1ης κουζουλοσυνάντησης του motoadv.gr. Μιας παρέας που μπορεί να μην είχε σμίξει ποτέ, αλλά ήταν σαν να γνωρίζεται χρόνια. Και θα τελειώσω με τα λόγια του Κώστα που προορίζονταν για πρόλογο σε αυτό το οδοιπορικό:

“Είναι στιγμές που ξυπνάς και αναρωτιέσαι πότε θα βρεθείς με ανθρώπους που μοιράζονται το πάθος του ταξιδιού, πάθος που αρκετοί μπορούν να καταλάβουν, αλλά λίγοι μπορούν να νιώσουν βαθιά μέσα τους…”

Κώστα, Γιάννη, Δήμο, Μερκούρη, Δημήτρη, Γιάννη, Γεωργία, Γιώργο, Μανώλη και λοιπά μέλη της παρέας του motoadv.gr … είστε έτοιμοι για το σίκουελ;

« Προηγούμενη Σελίδα