6 Μαίου, Φιδάκια – Ναύπακτος (χλμ. 200)
Πλούσιο πρωινό και ταυτόχρονη συλλογή πληροφοριών. Ο χάρτης μου δείχνει ένα χωματόδρομο που κατεβάζει στην λίμνη Κρεμαστών και από όσο έχω διαβάσει υπάρχει και ένα σημείο με τρομερή θέα. Παίρνω την επιβεβαίωση ότι ο χωματόδρομος είναι σε καλή κατάσταση και βουρ για αναχώρηση.
Τα Φιδάκια από ψηλά
Ένας ασφάλτινος δρόμος μας κάνει παρέα μέχρι και την τοποθεσία Τσαγκαράλωνα, η οποία έχει καταπληκτική θέα προς την λίμνη.
Από εκεί και πέρα ένας μέτριος χωματόδρομος μας οδηγεί δίπλα στη λίμνη. Σημ. Νατάσας: όπου ο Στέλιος λέει μέτριος εννοεί κακοτράχαλος…
Πορεία νότια προς την μονή Προυσού μέσω μια όμορφης -αλλά κατά το πλείστον με κακό οδόστρωμα διαδρομής.
Φτάνουμε στην μονή Προυσού όπου και γίνεται χαμός από κόσμο.
Το λάστιχο μου είναι στα τελευταία του. Άραγε θα την παλέψει μέχρι να επιστρέψουμε;
Διασχίζουμε την μαγευτική διαδρομή Προυσσός-Καρπενήσι…
Και συνεχίζουμε νότια στην ορεινή Ναυπακτία. Γραφική, έρημη διαδρομή η οποία περνάει από την τεχνητή λίμνη Ευήνου. Το ψιλόβροχο μας κάνει παρέα και αναγκαζόμαστε να μπαινοβγάζουμε αδιάβροχα.
Κλικ για μεγέθυνση
Κλικ για μεγέθυνση
Φτάνουμε στην Ναύπακτο και τακτοποιούμαστε στο μέτριο ξενοδοχείο Αφροδίτη. Εξορμούμε στην πόλη αλλά μια δυνατή καταιγίδα μας οδηγεί μέσα σε μια καφετέρια. Περιμένουμε να κοπάσει και τραβάμε να εξερευνήσουμε την όμορφη πόλη.
Ο ανδριάντας του Ανεμογιάννη, πυρπολητής που φονεύθηκε από τους Τούρκους στη Ναύπακτο το 1821.
Άγαλμα του Θερβάντες, ο οποίος πήρε μέρος (στις 7 Οκτωβρίου του 1571) στη ναυμαχία της Ναυπάκτου και τραυματίστηκε σοβαρά στο αριστερό του χέρι.
| « Προηγούμενη Σελίδα | Επόμενη Σελίδα » |
Για αλλη μια φορα επιβεβαιωνομαι.
η Ελλαδα,καλη χρυση, αλλα για in-off. Δυστυχως πρεπει να παρω κι αλλο μηχανακι για να τα δω αυτα.
Βαλκανια. Κι εδω….
κριμα.
τουλαχιστον πατε εσεις κ τα βλεπουμε 🙂
Η χαρά ήταν δική μας Στέλιο για τον χρόνο που θελήσατε να μοιραστείτε μαζί μας!
Συναντήθηκαν οι ρόδες μας μετά από πολύ καιρό και εύχομαι τώρα που ανταμώσαμε να βρισκόμαστε πιο συχνα!
Θα τα πούμε στον Δρόμο..
γιώργος-άννα
Ετοιμάσου… η πυξίδα έχει κολήσει προς ανατολάς 😉
πολύ ωραία διαδρομή παιδιά, είχα διαβάσει την μισή μέχρι τα Άγραφα, που τελικά κατάφερα να πάω πρίν 1 εβδομάδα. Ότι και να πεις είναι λίγο όταν βρίσκεσαι στις κορυφές, στα ποτάμια και στην ονειρεμένη φύση αυτού του τόπου! Σημειώνοντας να πώ ότι ακολουθώντας και ‘γω τον απίστευτο οδηγό του Στέφανου Ψημένου βρέθηκα στο τρίστρατο για την Νιάλα αλλά λόγω ευκολίας διάλεξα όπως και εσείς (βε-στρομάκι έχω!)
τον δρόμο για Πετράλωνα (Σάϊκα), αλλά έδωσα υπόσχεση να ξαναπάω με κάτι πιο χωματερό στην Νιάλα! σας ευχαριστώ για τις φανταστικές φωτο!
Απίστευτη ομορφιά Σπύρο. Μακάρι να μπορέσω και εγω κάποτε να τα επισκεπτώ με κάποια χωμάτινη μοτοσυκλέτα. Και που ξέρεις ίσως συναντηθούμε σε κάποιες βουνοκορφές!
Στέλιο αλλο ενα ευγε, καποιος φιλος λεει Αθανατα Ελληνικα βουνα, δικιο σε ολους.
Θα πάρουμε τα βουνά Γιάννη! Σ’ ευχαριστώ