Στο νησί της Αφροδίτης

Κυριακή 15 Απριλίου, Αράουντ Πάφος (χλμ 165)

Ο καιρός είναι ψιλομουντός αλλά δεν βρέχει. Φαίνεται πως θα μας κάνει την χάρη και θα ανοίξει. Ξεκινάμε για το βράχο της Αφροδίτης -ή Πέτρα του Ρωμιού- ο οποίος βρίσκεται καμιά 20αρια χιλιόμετρα μακριά από την Πάφο. Σύντομα βρισκόμαστε να τον χαζεύουμε από ψηλά.

Ο ένας μύθος θέλει την θεά Αφροδίτη να αναδύεται σε αυτά τα νερά, εξού και η ονομασία του βράχου. Το όνομα “Πέτρα του Ρωμιού” συνδέεται όμως με το δεύτερο μύθο και τον Διγενή Ακρίτα ο οποίος θέλει τον Διγενή να ρίχνει τον τεράστιο αυτό βράχο από τη Μικρά Ασία για να κατατροπώσει τους Σαρακηνούς πειρατές. Γερά μπράτσα το παλικάρι…

Πλησοάζουμε στο βράχο για μια πιο κοντινή ματιά.

Συνεχίζουμε παραθαλάσσια σε μια όμορφη στριφτερή διαδρομή με ελάχιστη κίνηση. Πρώτη στάση στο Ιερό του Απόλλωνα Υλάτη. Πόρτα κλειστή… Το περιτριγυρίζουμε και τραβάμε μια-δύο φωτογραφίες από απόσταση.

Μερικά χιλιόμετρα παρακάτω συναντάμε το στάδιο. Καμία περίφραξη, μπάτε σκύλοι αλέστε (είχε και δύο από δαύτους στην είσοδο). Όπως θα δείτε και στις φωτογραφίες παρακάτω, δεν έλεγε και τίποτα.

Τραβάμε για Κούριο, ένα από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους του νησιού. Φυσικά τρώμε πόρτα και η συλλογή φωτογραφιών από κλειστούς αρχαιολογικούς χώρους, καλά κρατεί.

Αν αυτό το ψηφιδωτό είναι πρώτη μούρη, φαντάσου τι κρύβεται παρακάτω.

Θέλουμε να πάμε προς Λεμεσό αλλά ο καιρός μπροστά μας είναι μουντός. Οι πρώτες ψιχάλες που σκάνε στα κράνη μας μας κάνουν να αναθεωρήσουμε την απόφαση μας και να κάνουμε αναστροφή με πορεία ξανά προς Πάφο. Φτάνοντας στην πόλη, κάνουμε μια περασάδα από τους Τάφους των Βασιλέων για να εμπλουτίσουμε την συλλογή φωτογραφιών μας από τις κλειστές πόρτες των αρχαιολογικών χώρων.

Στη συνέχεια τραβάμε βόρεια για την παραλία της Λάρας στη χερσόνησο Ακάμα. Σύμφωνα με τον οδηγό μας είναι η πιο όμορφη και αγνή παραλία στην Κύπρο. Η διαδρομή που οδηγεί σε αυτήν ενδιαφέρουσα. Χωμάτινη, ήσυχη και στο τέλος αμμώδης.

Το Transalpακι τα πάει περίφημα αλλά οδηγός και συνοδηγός βαράνε κόκκινα από τη ζέστη. Φτάνουμε, παρκάρουμε και…

Ανάσες δροσιάς, χαζολόγημα και κάποια στιγμή παίρνουμε τον δρόμο της επιστροφής. Επιστρέφοντας στην Πάφο, τραβάμε για να παραδώσουμε την μοτοσυκλέτα σε ένα συνεργάτη του Πάμπου (να ‘σαι καλά και πάλι ρε φίλε, μας γλίτωσες από τρελή ταλαιπωρία).
Με αυτά και με αυτά, η ώρα έχει περάσει για τα καλά. Παίρνουμε πληροφορίες για τα δρομολόγια προς αεροδρόμιο, χτυπάμε μια πίτσα στα Pizza Hut και βουρ για νάνι.

Το επόμενο πρωινό τραβάμε στο αεροδρόμιο. Check in χωρίς προβλήματα παρά το άγχος μας για τα κράνη και αναμονή λόγω υπερβολικής καθυστέρησης. Οι τίτλοι τέλους πέφτουν μιάμιση ώρα μετά την απογείωση, όταν προσγειωνόμαστε πίσω στα πάτρια εδάφη.

Επίλογος

Τι να πρωτοπώ για ένα ταξίδι αστραπή, χωρίς προετοιμασία, το οποίο καταφέρνει να σε μαγέψει σε κάθε του δευτερόλεπτο. Τελικά δεν χρειάζεται και πολύ προγραμματισμός για να ευχαριστηθείς το ταξίδι. Καλή παρέα, διάθεση, ένα χάρτη και μοτοσυκλέτα… Όλα τα υπόλοιπα έρχονται μόνα τους. Και αν παραβλέψεις κάποια σημαντικά αξιοθέατά δεν χάθηκε εδά κι ο κόσμος. Ίσως θα είναι ένας καλός λόγος για να ξανα-επιστρέψεις κάποτε. Εμείς, εκτός από ένα σωρό αρχαιολογικούς χώρους και κάμποσες τοποθεσίες που δεν είδαμε έχουμε επιπλέον τρεις λόγους για να ξαναπάμε: Τον Πάμπο, τον Αχιλλέα (μπορεί να είναι ξενιτεμένος αλλά η καρδιά του χτυπάει στην Κύπρο) και τον Χριστόφορο. Παίδες σας ευχαριστούμε από καρδιάς.

Extras
Download Routes, Tracks & Pois (Mapsource format)
Download Routes, Tracks & Pois (Google Earth format)

« Προηγούμενη Σελίδα