7 Μαίου, Ναύπακτος – Πειραιάς (χλμ. 262)
Η σημερινή μέρα έχει ως βασικό σκοπό την επιστροφή στον Πειραιά για να πάρουμε το βαπόρι, αλλά ενδιάμεσα θα κάνουμε και μια στάση στον ομφαλό της γης… στους Δελφούς ντε, που πήγε το μυαλό σας. Το ωράριο επίσκεψης είναι τραγικό (08:30 – 15:00), άρα τρέχουμε για να προλάβουμε…
Για τους Δελφούς μπορεί κανείς να γράψει πολλά. Ιστορία, μυστήρια, κρυμμένα μυστικά και πολλά άλλα. Αρκεί ένα “σέρτς” στο γούγλη και θα βγάλει ένα σωρό καλούδια. Εγώ απλά θα ρίξω μερικές φωτογραφίες και θα αφήσω τους “περίεργους” να ψάξουν όσο γουστάρουν…
Το μουσείο αποτελούσε μια ευχάριστη έκπληξη καθώς είναι σχετικά καινούργιο (φτιάχτηκε στους Ολυμπιακούς Aγώνες το 2004), μεγάλο και με πολλά εκθέματα.
Καβάλα και πάλι στη μοτοσυκλέτα και πορεία προς το λιμάνι του Πειραιά. Το λάστιχο έχει βγάλει πια λινά στο πλάι. Στις αριστερές κάνει σκαλοπάτι…
Λίγο πριν την Θήβα συναντάμε ένα μεγάλο μποτιλιάρισμα. Δεν ξέρω γιατί αλλά το μυαλό μου πάει απευθείας στον τύπο με τον γάιδαρο. Έχει γούστο λέω…
Και όμως, ο 75χρονος Γάλλος Παπάς -όπως έμαθα στη συνέχεια- θέλει να φτάσει στην Βηθλεέμ με το γάιδαρο του τον Ισίδωρο, μεταφέροντας μηνύματα ειρήνης & πυρηνικού αφοπλισμού. Φώτο κλεμμένη από το report24.gr.
Αφού γελάμε με την ψυχή μας για την 2η αυτή μας συνάντηση, συνεχίζουμε προς το λιμάνι. Τηλέφωνο στο Γιώργο ο οποίος έρχεται, λέει, για καφέ. Και ξάφνου να και ο δάσκαλος, ο Κωστής. Είχε πάει λέει καταδρομική στον ανιψιό του στη Σόφια. Να ‘σου και ο Γιώργος με την Μαρίνα και όλοι μαζί να ανταλλάσσουμε ταξιδιωτικές ιστορίες και πειράγματα. Πόσο καλύτερα μπορείς να γεμίσεις τις τελευταίες ώρες πριν επιστρέψεις στην πραγματικότητα;
Επίλογος
Αχ Ελλάδα με τις απίστευτες ομορφιές σου! Όσοι παρακολουθούν τα ταξιδιωτικά μου θα πουν σίγουρα: “μα πάλι τα ίδια μας λες”. Επαναλαμβάνομαι παίδες, το ξέρω. Το ίδιο είχα πει και πρόπερσι μετά την εκδρομή στην Πελοπόννησο. Αλλά και αυτό το ταξίδι επιβεβαιώνει το πόσο πολύ έχω αδικήσει την Ελλάδα. Μια χώρα που συγκεντρώνει τόσες εναλλαγές τοπίων σε μόλις μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα…
ΥΓ: Γιώργηδες, Μαρίνα και Άννα σας ευχαριστούμαι που βάλατε την δικιά σας πινελιά σε αυτήν την όμορφη απόδρασή μας. Και εις την επόμενη με καλό.
Extras
Στα παρακάτω αρχεία μπορείτε να βρείτε σημεία ενδιαφέροντος καθώς και το ίχνος της διαδρομής που κάναμε. Όπως προανέφερα, λείπει ένα κομμάτι της διαδρομής που έκανα από το γεφύρι της Πλάκας μέχρι το γεφύρι του Μανώλη. Δεν ξέρω γιατί, αλλά το GPS δεν κράτησε το ίχνος.
Διαδρομές, ίχνος και σημεία ενδιαφέροντος (Mapsourse format)
Διαδρομές, ίχνος και σημεία ενδιαφέροντος (Google Earth format)
Για αλλη μια φορα επιβεβαιωνομαι.
η Ελλαδα,καλη χρυση, αλλα για in-off. Δυστυχως πρεπει να παρω κι αλλο μηχανακι για να τα δω αυτα.
Βαλκανια. Κι εδω….
κριμα.
τουλαχιστον πατε εσεις κ τα βλεπουμε 🙂
Η χαρά ήταν δική μας Στέλιο για τον χρόνο που θελήσατε να μοιραστείτε μαζί μας!
Συναντήθηκαν οι ρόδες μας μετά από πολύ καιρό και εύχομαι τώρα που ανταμώσαμε να βρισκόμαστε πιο συχνα!
Θα τα πούμε στον Δρόμο..
γιώργος-άννα
Ετοιμάσου… η πυξίδα έχει κολήσει προς ανατολάς 😉
πολύ ωραία διαδρομή παιδιά, είχα διαβάσει την μισή μέχρι τα Άγραφα, που τελικά κατάφερα να πάω πρίν 1 εβδομάδα. Ότι και να πεις είναι λίγο όταν βρίσκεσαι στις κορυφές, στα ποτάμια και στην ονειρεμένη φύση αυτού του τόπου! Σημειώνοντας να πώ ότι ακολουθώντας και ‘γω τον απίστευτο οδηγό του Στέφανου Ψημένου βρέθηκα στο τρίστρατο για την Νιάλα αλλά λόγω ευκολίας διάλεξα όπως και εσείς (βε-στρομάκι έχω!)
τον δρόμο για Πετράλωνα (Σάϊκα), αλλά έδωσα υπόσχεση να ξαναπάω με κάτι πιο χωματερό στην Νιάλα! σας ευχαριστώ για τις φανταστικές φωτο!
Απίστευτη ομορφιά Σπύρο. Μακάρι να μπορέσω και εγω κάποτε να τα επισκεπτώ με κάποια χωμάτινη μοτοσυκλέτα. Και που ξέρεις ίσως συναντηθούμε σε κάποιες βουνοκορφές!
Στέλιο αλλο ενα ευγε, καποιος φιλος λεει Αθανατα Ελληνικα βουνα, δικιο σε ολους.
Θα πάρουμε τα βουνά Γιάννη! Σ’ ευχαριστώ