7 Ιουνίου 2010, Φλωρεντία – Μουσείο Ferrari – Μπολόνια
Προβολή χάρτη μεγαλύτερου μεγέθους
Αποχαιρετάμε τους φιλικότατους ιδιοκτήτες και προσωπικό του ξενοδοχείου και τραβάμε αρχικά από την ίδια χτεσινή διαδρομή προς το Passo Futa στο οποίο κατά το πλείστον έχει στρωθεί νέα άσφαλτος! Το παράλογο της υπόθεσης είναι ότι χτες που περάσαμε δεν υπήρχε! Ούτε ήταν ξυσμένος ο δρόμος! Ούτε υπήρχε ένα μηχάνημα στο δρόμο!
Μερικά χιλιόμετρα παρακάτω συναντάμε το συνεργείο που στρώνει την άσφαλτο. Το 1ο μηχάνημα ξύνει την παλιά άσφαλτο, το επόμενο στρώνει καινούργια, από πίσω ένας οδοστρωτήρας στρώνει το φρέσκο υλικό και τέλος μερικοί υπάλληλοι σκουπίζουν ότι απέμεινε από τα μηχανήματα. Απλά πράγματα. Είναι 9:30 το πρωί και έχουν στρώσει πάνω από 20 χιλιόμετρα…
Εμείς συνεχίζουμε μέχρι την κορυφή του περάσματος όπου και σταματάμε για αναμνηστικές φωτογραφίες.
GAS εδώ, GAS εκεί, GAS και παραπέρα...
Η διαδρομή συνεχίζει να είναι καταπληκτική και εμείς συνεχίζουμε να «παίζουμε» μέχρι το επόμενο πέρασμα, το Passo Raticosa. Στάση για καφέ, φωτογραφίες και συζητήσεις με μοτοσυκλετιστές από διάφορα σημεία του κόσμου που τυχαίνει να σταματάνε στο πέρασμα.
Εντύπωση μας κάνουν οι δίδυμοι παππούδες που σκάνε με 2 απίστευτα φτιαγμένα ΜΤ-03. Ohlins αναρτήσεις, δαγκάνες brembo μπρος πίσω, δίσκοι μαργαρίτες, G&G τελικά, παντού ανθρακονήματα και άλλα καλούδια. Τα λάστιχά τους δε ήταν πατημένα και μετά το τέλος της κορώνας… Τα μηχανάκια ήταν φτιαγμένα από τον βελτιωτικό οίκο GFM και στις τιμονόπλακες είχαν χαραγμένα τα ονόματά τους Gianluigi & Antonio. Παρά το search που έκανα στο γούγλη, δεν κατάφερα να βρω κανένα στοιχείο για αυτούς.
Συνεχίζουμε κατηφορίζοντας για μερικά ακόμα χιλιόμετρα το όμορφο passo, πριν βγούμε στην autostrada για να διανύσουμε τα 20 περίπου χιλιόμετρα που μας χωρίζουν με την πόλη του Maranello όπου βρίσκεται το μουσείο της Ferrari. Στην έξοδο από autostrada έχει αυτόματα μηχανήματα πληρωμής όπου και μπερδεύουν τους συνταξιδιώτες μου. Αν και κολλάμε την κυκλοφορία για παραπάνω από δέκα λεπτά δεν ακούστηκε ούτε μία κόρνα. Φανταστείτε να γινόταν κάτι παρόμοιο στην Ελλάδα…
Φτάνουμε στο μουσείο, πληρώνουμε 13€ είσοδο και μπαίνουμε γρήγορα για να κάνουμε μια βόλτα στο χρόνο θαυμάζοντας την ιστορία αυτής της θρυλικής εταιρίας. Από τα πρώτα μονοθέσια μέχρι τη Formula 1 και τα τελευταίας τεχνολογίας οχήματα. Νο μορ κόμεντς, λετ δε πίκτσερς σπικ…
Κλικ για μεγέθυνση
Τζούρα Ferrari!
Κλικ για μεγέθυνση
Τελειώνοντας το μουσείο κάνουμε μια μικρή βόλτα από την τσουχτερή μπουτίκ πριν αναχωρήσουμε για Μπολόνια και συγκεκριμένα για το Savhotel. Με το που μπαίνουμε στο εντυπωσιακό ξενοδοχείο αρχίζει το ψιλόβροχο όπου και κρατάει καθ’ όλη την ώρα που εμείς τακτοποιούμαστε. Σταματάει με το που ετοιμαζόμαστε για βόλτα στην πόλη αλλά ξαναρχίζει μόλις φτάνουμε κοντά στο κέντρο.
Βλέπουμε λίγα πράγματα από το κέντρο της Μπολόνια, έχουμε και μια απρόοπτη συνάντηση με την συμπαθητική κυρία Αθηνά, μόνιμη κάτοικο τα τελευταία χρόνια της πόλης, η οποία μας κατατοπίζει στο τι θα δούμε και που θα φάμε, πριν αράξουμε για μάσα στην trattoria Del Rosso. Καταπληκτικό φαγητό σε φοιτητικές τιμές. Κλου της βραδιάς η τούρτα για τα γενέθλια του Γιώργου.
| « Προηγούμενη Σελίδα | Επόμενη Σελίδα » |
προστέθηκαν χάρτες και έπαε… 😉
[…] παρακάτω μακάρι να σε βοηθείσουν, και καλό ταξίδι. Το GAS πήγε Mugello Posted by: Stelios on 24 Ιουλίου 2010 __________________ ΄΄ η πιό καλή […]
Πάντα τέτοια μάγκες! 🙂
Αποστόλη, Κώστα & Original sorry που άργησα να απαντήσω αλλά έχω πελαγώσει γιατί αύριο -βυτιοφόρων θέλωντος- φεύγω για το επόμενο μου ταξίδι.
– Φιλοιταλέ Ιάπωνα Αποστόλη τώρα που έκανες την αρχή και είδες οτι δεν είναι τίποτα το σπουδαίο βάλε μπρος για την επόμενη. Άλλωστε έχεις να ψάξεις τις ρίζες σου σε Ιταλικά εδάφη.
– Original21 ερώτηση: Είσαι κανείς από το προσωπικό του Olympic ή κάνω λάθος…
– Κώστα άσε τις φωτιές και βάλε μπρος το μοτόρι. Έχω καιρό να ακούσω καμιά σου εξόρμηση…
Τα λέμε σε καμιά 20αρια μέρες που θα επιστρέψω…
Μπράβο σας παιδιά πάντα τέτοια.
Απίθανα τα αυτοκίνητα έστω και ας είναι ξένα.(λες και αν μου το έδιναν θα μπορούσα να το συντηρήσω).
Αρε ρε Στέλιο φωτιές που μου ανάβεις……….
Σούπερ οι φώτο με τα αμάξια! Στο Έλυρος καλά περάσατε; 🙂
Κύριοι ζούμε μοναδικές στιγμές…..
Στέλιο,Jacko γεροπαράξενος-Jack Lemon ε:καλά καλά θα τα πούμε στο Gas!Θα μου φτιάχνετε καφέ εφ’ όρου ζωής!!!
Παίδες θα΄θελα να σας ευχαριστήσω και μέσα από το site για τις μοναδικές στιγμές που ζήσαμε.Κάνατε το ταξίδι να μας φανεί τόσο εύκολο,λες και πηγαίναμε κάπου στην Κρήτη!Ξέρεις για μένα ήταν η πρώτη με ΜΟΤΟ στο εξωτερικό και όλα φάνταζαν δύσκολα.Το είχαμε αποφασίσει με τον Γιώργο-stelvio (γεροπαράξενο #1) να πάμε Ιταλία,αλλά όλα ήταν φλού,γι’αυτό η πρόταση για Mugello μας ήρθε ”κουτί ” μάννα εξ’ουρανού!!Τώρα όλα φαίνονταν εύκολα.Συγχαρητήρια ακάμα μία φορά.(Jacko τα λεφτά για τη διαφήμιση ε:)
Παιδιά όσοι δεν το τολμάτε χάνετε….Ασε που μπορείς να βρείς τις…..ρίζες σου εκεί που δεν το περιμένεις!!!!!
Στέλιο Μήτσο καλό ταξίδι στη νέα εξερεύνησή σας και καλή επάνοδο.
Φιλικά,
Αποστόλης-γεροπαράξενος #2 (Alfieri)
Υ.Γ.
Για να λυθεί η απορία των….φίλων μου για τη cb μου,καθ’οτι βαμμένος Ducatisti,αναφέρω τα εξής:
Η Ducati είναι-ήταν η κοπελιά το κορίτσι μου,η φαντασίωση μου,ενώ η Honda είναι η γυναίκα μου.Πήγαινα για την πρώτη αλλά μου προέκυψε με συνοικέσιο (ακούς Γιώργο;) η δεύτερη!Σιγά σιγά θα την αγαπήσω!!!!Αλλωστε είναι γυναίκα για…..σπίτι,και γονιδιακά έχει δεσμούς με Ιταλία μεριά,λόγω σχεδίασης και κατασκευής!!