13η Μέρα, Κυριακή 24 Αυγούστου 2014
Αναχώρηση: 09:30, Άφιξη: 20:30
Διαδρομή: Goris – Ararat – Garni – Yerevan
Χιλιόμετρα: 358
Συνολικά χιλιόμετρα: 5.561
Έξοδα: Βενζίνη 11€ (6000 Dram), Δωμάτιο 7,5€ (4050 Dram), Διάφορα 6€ (3200 Dram)
Για ακόμη μια μέρα, ενώ ξυπνήσαμε νωρίς δεν καταφέρνουμε να ξεκινήσουμε και νωρίς. Ο καιρός υπέροχος και πάλι και τελικός μας σημερινός προορισμός και πάλι το Yerevan. Πριν όμως φτάσουμε εκεί έχουμε να δούμε πολλά πράγματα.
35 χιλιόμετρα από το Goris στον κεντρικό δρόμο προς το Yerevan και αριστερά κάνοντας μια μικρή παράκαμψη βρίσκεται ένα μέρος που έχω την εντύπωση ότι έχει κάποια σχέση με το αλφάβητο (είπαμε ποιον πρέπει να διαβάσετε για να μάθετε).
2-3 χιλιόμετρα δεξιά βρίσκεται το Karahundj το επονομαζόμενο και Stonehenge της Αρμενίας.
Εντάξει, τώρα τι να πω και για τα δυο μέρη… δεν γνωρίζω λεπτομέρειες του τι συμβολίζουν, δεν ενδιαφέρθηκα και μετά να μάθω (τα έχουμε ξαναπεί για το επίπεδο του επιπέδου μου), δεν μου έκαναν καμιά εντύπωση και το μόνο που μένει είναι το αυτοκόλλητο του moto adventures στην ταμπέλα.
«Εντυπωσιασμένος και γεμάτος από εικόνες, συναισθήματα, γνώσεις και αναλογιζόμενος τη σημασία των μνημείων στην ιστορία αποχώρησα από την περιοχή».
Αυτά θα έγραφα αν υπήρχε ένα επίπεδο…
Λίγα χιλιόμετρα ακόμη πιο κάτω και στον δρόμο για το Sisian και επίσης μετά από μια μικρή παράκαμψη δεξιά και 1 χιλιόμετρο περπάτημα βρισκόμαστε μπροστά στον καταρράκτη Shaqi. Ένα πραγματικά όμορφο θέαμα και μια όμορφη περιοχή που για τους λάτρες του camping είναι το τέλειο μέρος για διανυκτέρευση.
Επιστροφή στον κεντρικό δρόμο και στάση για τέντωμα αλυσίδας. Εκείνη την ώρα θα περάσει από μπροστά μας ένα γκρουπ Πορτογάλων ποδηλατών. Το κουράγιο, η υπομονή, η θέληση και η αγάπη αυτών των ανθρώπων γι’ αυτό που κάνουν πάντα το θαυμάζω. Και μετά το φετινό οδοιπορικό αυτός ο θαυμασμός μεγάλωσε.
Καλύπτουμε γρήγορα χιλιόμετρα και διασχίζοντας ξανά το Vorotan Pass (δεν με χάλασε καθόλου) κατευθυνόμαστε προς το Noravank monastery. Πρώτα όμως σταματήσαμε στην άκρη του δρόμου να αγοράσουμε φρεσκότατα ροδάκινα. Κάπου διάβασα πως η Αρμενία φημίζεται για τα φρούτα της. Οι μικροπωλητές πουλάνε την παραγωγή τους δίπλα από τα περιβόλια τους σε εφαρμογή του «από την παραγωγή στην κατανάλωση». Πραγματικά νοστιμότατα.
Η διαδρομή για το μοναστήρι διασχίζει ένα υπέροχο φαράγγι και μετά από ένα μικρό ανέβασμα φτάνεις στον προαύλιο χώρο.
Το μοναστήρι στο ίδιο στυλ με τα προηγούμενα.
Κάπου εδώ θα αποφασίσω να μην ξαναδώ άλλο μοναστήρι αλλά η μοίρα θα με ρίξει ξανά σ’ ένα αυτή, τη φορά όμως για να θαυμάσουμε το όρος Αραράτ.
Το εντυπωσιακό βουνό θα κάνει την εμφάνιση του ξαφνικά μετά από την έξοδο μιας στροφής καθώς κατηφορίζαμε από το Tukh Manuk Pass.
Στέκεται εκεί επιβλητικό με το συννεφάκι σχεδόν πάντοτε στην μόνιμα χιονισμένη κορυφή.
Το μοναστήρι λέγεται Khor Virap και -προσωπική γνώμη- προσφέρει την καλύτερη θέα του βιβλικού όρους όταν ο καιρός είναι καθαρός.
Εκεί θα γνωρίσουμε και τον David ο οποίος σαν πρώην μοτοσυκλετιστής θα προσφερθεί να μας βοηθήσει όπου χρειαστούμε όσο είμαστε στην Αρμενία. Αν και νεαρός σχετικά, μας είπε πως πούλησε την μηχανή του όταν παντρεύτηκε.
Φίλε David αυτά είναι λάθη που θα τα πληρώνεις μια ζωή… άκου τον παλιό…
Μας δείχνει μια διαδρομή για τον επόμενο σταθμό της ημέρας που είναι ο ελληνιστικός ναός στην πόλη Garni. Μας είπε πως έπρεπε οπωσδήποτε νε την κάνουμε γιατί αξίζει της όποιας ταλαιπωρίας λόγω του κακού δρόμου. Εντάξει δεν θέλαμε και πολύ… καταφέραμε και βρήκαμε τον δρόμο ο οποίος όσο προχωρούσαμε τόσο και μας τρέλαινε. Απίστευτο τοπίο με την μορφολογία του εδάφους να δημιουργεί τόσο εντυπωσιακές εικόνες που πραγματικά μας έκανε να ευχαριστούμε τον David για την πληροφορία που μας έδωσε. Λίγες φωτό ίσως δώσουν μια γεύση από αυτά που είδαμε…
Χαλάλι ο κακός δρόμος και η αργοπορία.
Ανταμειφθήκαμε και με το παραπάνω.
Αργά το απόγευμα θα βρεθούμε στο Garni για να «θαυμάσουμε» άλλη μια προσπάθεια αντιγραφής των χτισμάτων των προγόνων μας.
Ευτυχώς η θέα από το σημείο προς το φαράγγι άξιζε γιατί αλλιώς για ακόμη μια φορά θα έβγαζα χολή γι’ αυτό που είδα.
Φεύγουμε για το τελευταίο (;) μοναστήρι της ημέρας. Μετά από αυτό το οδοιπορικό θα ακούω για μοναστήρι και θα κόβω πέρα.
Το μοναστήρι του Geghard δεν είχα το κουράγιο να το επισκεφθώ. Αμάν πια… ωραίο φαινόταν από κάτω αλλά δεν είχα καμιά όρεξη να το δω και από πάνω.
Θα βάλω δυο φώτο που τράβηξε ο Κυριάκος που ήταν και ο μοναδικός που είχε το κουράγιο να ανέβει… τελικά φωτογραφίες γιοκ, αλλά σίγουρα θα έχει ο… Στέεεεεελιος Οικονομάαααακης…
Για ακόμη μια φορά φτάνουμε νύχτα στο Yerevan…
Η κούραση δεν θα μας εμποδίσει να κάνουμε μια βόλτα στην πολύβουη πόλη αλλά αυτή τη φορά δεν τολμήσαμε να κατέβουμε στο κέντρο με τα πόδια.
Το Yerevan τελικά είναι μια ευρωπαϊκή πόλη…
Μετά το δροσερό καρπουζάκι μας κατευθυνθήκαμε στα κρεβάτια μας. Μιλάμε για μια πολύ γεμάτη μέρα…
« Προηγούμενη Σελίδα | Επόμενη Σελίδα » |
Το διάβασα σε δύο δόσεις..
Αυτό που με ευχαρίστησε ήταν η αναλυτικότητα σου!
Είναι ένα ταξίδι όπου είχα σκοπό να πραγματοποιήσω φέτος το καλοκαίρι(2016) , αλλά ο Ερντογάν είχε διαφορετική άποψη μιας και 5 ημέρες πριν φύγω από Ελλάδα έγινε το πραξικόπημα!
Απογοητεύτηκα είναι η αλήθεια παρα ταύτα άλλαξα την διαδρομή μου και γύρισα τα Βαλκάνια..
Ελπίζω να το κάνω μέσα στα επόμενα 2-3 χρόνια …
Ευχαριστώ από καρδίας!
Υ.Γ. τώρα θα μπω στη διαδικασία να διαβάσω και τα υπόλοιπα ταξιδιωτικά σας!!!!
Μπραβο βρε παλλικάρια για το ταξίδι και τα οσα τολμήσατε και ζήσατε. Χρονια πολλά να έχετε να τα θυμάστε , οσο περνάνε τα χρόνια θα σας γίνονται πιο πολύτιμες οι εμπειρίες αυτές . (Παλιός ‘συνάδελφος’, προ internet και ψηφιακών φωτογραφικών)
Έχω διαβάσει λίγο από το ταξιδιωτικό αλλά είναι συναρπαστικό και άκρως ενδιαφέρον.
Μια απορία έχω..στο ταξίδι γιατί δεν βάλατε και λίγο Αζερμπαϊτζάν;
Επειδή είναι μουσουλμανική χώρα;
P.S. : Πάο θρησκεία και στην Αρμενία..
Γιώργο καλησπέρα και συγνώμη που άργησα να σου δώσω μια απάντηση. Εύχομαι να άντεξες και να διάβασες όλο το ταξιδιωτικό (αν το έκανες χαρά στο κουράγιο σου).
Στο οδοιπορικό δεν βάλαμε Αζερμπαϊτζάν:
1ον γιατί δεν υπήρχαν οι extra μέρες και
2ον γιατί ότι είχα διαβάσει για την συγκεκριμένη χώρα δεν μου έκανε καθόλου “κλικ”.
Δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα για το μουσουλμανικό μιας και προηγούμενες χρονιές- ελπίζω και επόμενες- έχουμε επισκεφτεί μουσουλμανικές χώρες.
Υ.Γ ΠΑΟ ΓΕΡΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΞΑΝΑ….
Να δώσω ένα μικρό tip (ίσως το γνωρίζετε αλλά δεν χάνω και τίποτα
να το ρίξω)…
Αν θες να επισκεφτείς και Αρμενία και Αζερμπαϊτζάν, θα πρέπει να ζητήσεις στα
σύνορα (σε όποια ψώρα πρωτομπείς) να μην σου σφραγίσουν το διαβατήριο.
Διαφορετικά θα φας πόρτα στην άλλη χώρα καθώς όπως γνωρίζετε δεν έχουν καθόλου
καλές σχέσεις..