Ένα Σαββατοκύριακο στα Highlands

Κείμενο & φωτογραφίες: Γιώργος Παρτσινέβελος

Βρίσκομαι στην πλεονεκτική θέση να μένω μόνο τρεισήμισι ώρες από τα μαγευτικά Highlands της Σκωτίας, οπότε δεν έχασα την ευκαιρία να κάνω μια μικρή επίσκεψη στην Δυτική Σκωτία το σαββατοκύριακο που μας πέρασε!

Δεν είχα κάνει καμία προετοιμασία για το που θα πάω και τι θα δω καθώς ο χρόνος της εβδομάδας που πέρασε ήταν ασφυκτικά πιεσμένος, οπότε μην περιμένετε αναλυτικό ταξιδιωτικό. Δεν ήξερα τι θα δω και το μόνο που ήθελα ήταν να οδηγήσω για να χαλαρώσω. Και να τραβήξω μερικές ωραίες φωτογραφίες. Οι περισσότερες όμως βγήκαν στα «κλεφτά» ή με το κινητό λόγο της βροχής που δεν έλεγε να σταματήσει..
Ο καιρός προέβλεπε βροχή για το Σάββατο και συννεφιά με κατά τόπους βροχές για την Κυριακή. Θα ταξιδέψουμε με βροχή σκέφτηκα, αλλά το κρύο και τα χιόνια του ερχόμενου χειμώνα με έκαναν να μην θέλω να χάσω την ευκαιρία που είχα.
Και δεν την έχασα!

Κλασική θέα από παράθυρο στο Εδιμβούργο και γενικότερα στην Αγγλία.

Την έβαλα γιατί μου αρέσει

Στον δρόμο:

Πέρδικες που έβοσκαν

Γλάρος στο Oban, το οποίο δεν μου πολυάρεσε

Γέφυρα που άνοιγε για να περάσουν τα καράβια:

Φτάνω στο Fort William, μια μικρή και συμπαθητική πόλη χτισμένη στην άκρη της λίμνης Linnhe.

Το βροχερό και άδειο κέντρο του Fort William

Κάτι που μου αρέσει όταν ταξιδεύω μόνος μου σε μικρές πόλεις είναι πως είμαι ευέλικτος. Ψάχνω να βρω μέρη που δεν θα πάει ένας περαστικός ή κάποιος που έχει παρέα, αλλά μέρη που πάνε οι ντόπιοι. Έτσι βλέπω και μαθαίνω για την ζωή τους.
Μέρη που οι πολλοί ονομάζουν παρακμιακά ή χωρίς ομορφιά. Σ’ αυτά τα μέρη που έχει σταματήσει ο χρόνος, με τα βρόμικα πατώματα, τα φθαρμένα από χρόνια τραπέζια, την μυρωδιά από αλκοόλ εμποτισμένη στους τοίχους, τις βομβαρδισμένες τουαλέτες…

Σ’αυτά τα μέρη θα έρθουν να σου μιλήσουν, θα σε βάλουν στην παρέα τους και θα σε δροσίσουν με το χαμόγελό τους! Θα πιείτε μπύρες σαν από χρόνια φίλοι. Στα άλλα μέρη, τα όμορφα, τα γραφικά, τα περιποιημένα, θα σου πουν welcome tourist και θα κοιτάνε την τσέπη σου. Και πότε θα φύγεις.

Η θέα από το bed and breakfast, το οποίο σέρβιρε πρωινό υπό την μελωδία των Clash και του London Calling!! Αυτά είναι!

Και εδώ

Μνημείο πεσόντων των ειδικών δυνάμεων

Και η θέα με τα τελευταία “φορτωμένα” σύννεφα. Έφυγα πριν αδειάσουν…

Μου άρεσε η αντανάκλαση των οργάνων

Και το μεσημεράκι έφτασα στο Inverness, μια μικρή πόλη χωρίς κάτι ιδιαίτερο απ’ ότι είδα (είπαμε πως δεν είχα κάνει έρευνα για το που θα πάω και τι θα δω, οπότε και θα επανέρθω αν δω μελλοντικά πως κάνω λάθος).

Μοιάζει με κάστρο αλλά κατασκευάστηκε κάπου στον 17ο αιώνα για φυλακή και δικαστήριο της περιοχής και λειτουργεί μέχρι και σήμερα, ως δικαστήριο πλέον.

Η θέα από ψηλά

Και αν είσαι υπομονετικός…

..θα δεις κάποιον που μοιράζεστε τον ίδιο αέρα, να φτάνει στην δική του κορυφή και να αγναντεύει τον ίδιο ήλιο που σου ζεσταίνει το πρόσωπο.

Δρόμοι από το κέντρο της πόλης

Ερείπια στον δρόμο για το Perth

Επόμενος σταθμός το Perth το οποίο μου άρεσε πάρα πολύ και θα γίνει σίγουρα μελλοντικό προορισμός. Είναι μεγαλούτσικη, ήσυχη πόλη με όλα σχεδόν τα κτίρια να έχουν την γραφική ομορφιά του Σκωτσέζικου παρελθόντος.

Το δημαρχείο

Μια γκαλερί

Και κάποιες όμορφες φατσούλες:

Ένα από τα πολλά πάρκα

Δυστυχώς ο χρόνος πιέζει οπότε και παίρνω τον μακρύ και βαρετό δρόμο της επιστροφής.
Θα επανέρθω με ιστορικές και πολιτιστικές πληροφορίες και φυσικά περισσότερες φωτογραφίες σε επόμενη επίσκεψή.