Κείμενο: Γιατρομανωλάκης Γιάννης
Φωτογραφίες: Γιατρομανωλάκης Γιάννης
Τελικά, το 2020 έφερε περισσότερες εκπλήξεις από όσες αντέχαμε. Μια χρονιά που εξαιτίας του Covid19 έμελλε να είναι η χειρότερη ταξιδιωτική χρονιά της γενιάς μας. Όπως οι περισσότεροι λοιπόν, έτσι κι εγώ το είχα πάρει απόφαση ότι φέτος δεν θα ταξίδευα. Έλπιζα πως η περσινή δόση Νορβηγίας θα με κρατούσε.
Μέσα στο καλοκαίρι, κι αφού η κατάσταση με την πανδημία είχε χαλαρώσει σε σχέση με την Άνοιξη, προέκυψαν κάποιες επαγγελματικές υποχρεώσεις που απαιτούσαν άμεσες συναντήσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Τότε ήταν που άρχισα να σκέφτομαι για ένα μικρό εγχώριο ταξιδάκι. “Μήπως να αφήσω την ευκολία των αεροπλάνων και να πάρω τη μηχανή μαζί μου; Μμμ… σίγουρα θα μπορούσα να χωρέσω μερικές μέρες ανάμεσα στις υποχρεώσεις.”
Άνοιξα γρήγορα ένα χάρτη και τσέκαρα τις επιλογές μου. Αρχικά στράφηκα στην Πελοπόννησο, μετά από λίγο ψάξιμο όμως η πυξίδα γύρισε προς Πίνδο μεριά. Ίσως να έφταιξε η κάψα του καλοκαιριού που έκανε το δροσερό αεράκι των βουνών να φαντάζει ιδανικό.
Στο ταξίδι αυτό θα είχα τη Μάρθα μαζί μου, στην πρώτη της μοτοσυκλετιστική πολυήμερη εξόρμηση. Σίγουρα θα ήταν μια καλή ευκαιρία ώστε να δοκιμάσει έναν εναλλακτικό τρόπο ταξιδιού και να δει αν της ταιριάζει, με ένα μέσο αρκετά διαφορετικό από αυτά με τα οποία ταξίδευε έως τώρα.
Μια βδομάδα πριν την αναχώρηση καταλήξαμε στο τελικό πλάνο. Έτρεξα να βγάλω ακτοπλοϊκά εισιτήρια και ξαφνικά συνειδητοποίησα πως ο συνδυασμός Δεκαπενταύγουστου, αναζήτησης εισιτηρίου μόνο με καμπίνα και πλαφόν 65% στην χωρητικότητα των πλοίων λόγω κορωνοϊού, μου είχε περιορίσει κατά πολύ τις επιλογές. Κλείσαμε εν τέλει από Τετάρτη (5/8) σε Τετάρτη (12/8). “Νταξ… μια βδομαδούλα θα είναι μια χαρά” σκέφτηκα. Τα επαγγελματικά θα μου άφηναν ένα παράθυρο από το μεσημέρι της Παρασκευής έως το πρωί της Τρίτης, οπότε με 4 μέρες ελεύθερες θα είχαμε αρκετό χρόνο για το ταξιδάκι που σχεδιάζαμε.
ΗΠΕΙΡΟΣ
Έχοντας καταλήξει στην Πίνδο ως προορισμό, έμενε να το συγκεκρινοποιήσουμε αποφασίζοντας για τις διαμονές μας και δημιουργώντας ένα πλάνο πάνω στο χαρτί για τα μέρη που θέλαμε να επισκεφτούμε. Γρήγορα καταλήξαμε πως θα αφιερώναμε το χρόνο μας σε δύο από τα ομορφότερα μέρη της Ελλάδας. Τα πανέμορφα Ζαγοροχώρια και τα μαγευτικά Τζουμέρκα.
Με την Κεντρική και Βόρεια Πίνδο να ξεχωρίζει για το πλούσιο παρθένο φυσικό της περιβάλλον, τα Ζαγοροχώρια αποτελούν τον πρώτο σε προτίμηση εγχώριο ορεινό προορισμό, με εντυπωσιακή γεωλογία και δύο ξακουστούς εθνικούς δρυμούς. Τα 52 τους χωριά με τα υπέροχα πέτρινα γεφύρια, κρυμμένα πίσω από το βουνό Μιτσικέλι, περιτριγυρίζονται από άγρια φύση, λίμνες και φαράγγια. Λίγο νοτιότερα τα Τζουμέρκα, ένα δεύτερο σύνολο πανέμορφων χωριών με απίστευτες εναλλαγές του φυσικού τοπίου. Από τα Πράμαντα μέχρι τους Καλαρρύτες και από τον Άραχθο μέχρι τον αυχένα του Μπάρου, τα μέρη που θα συναντήσεις είναι πραγματικά μοναδικά.
Παραθέτω ένα υπέροχο βίντεο από την περιοχή του Ζαγορίου, δημιουργία του φίλου μου Κωνσταντίνου Βασιλάκη που φροντίσαμε να συναντήσουμε από κοντά στο ταξίδι αυτό. Στα πέντε λεπτά που κρατάει, μπορεί κάποιος να πάρει μια καλή γεύση από την μέρη που θα επισκεπτόμασταν.
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ
Για εμάς που ζούμε στα νησιά, το ταξίδι ξεκινάει πάντα με βαρκάδα που καταλήγει στον Πειραιά. Τετάρτη απόγευμα, με τη μηχανή γυαλισμένη και φορτωμένη, κατηφορίζουμε προς το λιμάνι του Ηρακλείου. Το πλοίο αναχωρεί στις 21:00. Αρχικά μένουμε κλεισμένοι και ασφαλείς στη δίκλινη καμπίνα μας, όπως προστάζει η ζωή στα χρόνια του κορωνοϊού, μετά από λίγο όμως δεν αντέχουμε την κλεισούρα και αποφασίζουμε να φορέσουμε τις μασκούλες μας και να βγούμε μια μικρή βόλτα στο κατάστρωμα για την αναχώρηση από το λιμάνι.
Το ξημέρωμα μας βρίσκει στην Αθήνα. Φορτώνουμε τη μηχανή και φεύγουμε για Αγία Τριάδα, πρώην Ιπποκράτειο Πολιτεία. Εκεί ζει η Νάντια, η μεγάλη αδερφή της Μάρθας. Σε αυτό το ταξίδι η αλήθεια είναι ότι θέλαμε να αποφύγουμε την πολυκοσμία, η παραμονή μας λοιπόν εκτός Αθήνας αποτελούσε ιδανική επιλογή.
Παρόλο τις επαγγελματικές συναντήσεις στην Αθήνα, φροντίσαμε την Πέμπτη να βρούμε λίγο χρόνο για μερικούς κοντινούς προορισμούς. Οι παρακάτω φωτογραφίες είναι από το πάρκο Λακκαγκίνη και τη λίμνη Μπελέτσι στα Κιούρκα, και τα δύο μέρη κοντά στο χώρο που μέναμε.
Στο ξεκίνημα της κάθε ημέρας θα παρουσιάζω τη διαδρομή που πραγματοποιήσαμε καθώς και τα αντίστοιχα χιλιόμετρα. Στο τέλος της ημέρας θα αναφέρω όλα μας τα έξοδα. Αναλυτικά στοιχεία του ταξιδιού για τη διαδρομή που ακολουθήσαμε, τις διαμονές μας και το κόστος, θα βρείτε στην τελευταία σελίδα.
Παρακάτω, παρουσιάζω τον πίνακα της διαδρομής, προς διευκόλυνση εκείνων που θέλουν να αναζητήσουν κάποιο συγκεκριμένο κομμάτι αυτής.
|
Διαδρομή & Χιλιομετρικές Aποστάσεις |
||
|
1η μέρα Παρασκευή 7/8/2020 |
Διαδρομή: Αθήνα – Αράχωβα – Δελφοί – Ιτέα – Γαλαξίδι – Ναύπακτος – Αντίρριο – Ιωάννινα – Ασπράγγελοι – Καπέσοβο – Ασπράγγελοι |
Απόσταση: 542 χλμ (σύνολο: 542 χλμ) |
|
2η μέρα Σάββατο 8/8/2020 |
Διαδρομή: Ασπράγγελοι – Δίλοφο – Κήποι – Βραδέτο – Μπελόη – Τσεπέλοβο – Σκαμνέλι – Ηλιοχώρι – Βρυσοχώρι – Ελεύθερο – Κόνιτσα – Αρίστη – Πάπιγκο – Κολυμπήθρες – Μικρό Πάπιγκο – Ασπράγγελοι |
Απόσταση: 183 χλμ (σύνολο: 725 χλμ) |
|
3η μέρα Κυριακή 9/8/2020 |
Διαδρομή: Ασπράγγελοι – Οξυά – Μονοδένδρι – Βίτσα – Ελάτη – Δικόρυφο – Μανάσσης – Καλούτας – Ανθρακίτης – Καβαλλάρι – Καρυές – Γρεβενίτι – Λίμνη Αώου – Φλαμπουράρι – Βοβούσα – Ελατοχώρι – Μακρίνο – Καστανώνας – Δόλιανη – Φραγκάδες – Κήποι – Καπέσοβο – Ασπράγγελοι |
Απόσταση: 230 χλμ (σύνολο: 955 χλμ) |
|
4η μέρα Δευτέρα 10/8/2020 |
Διαδρομή: Ασπράγγελοι – Ιωάννινα – Πράμαντα – Καλαρίτες – Πέρασμα Μπάρου – Χαλίκι – Μέτσοβο – Καστοριά |
Απόσταση: 310 χλμ (σύνολο: 1.265 χλμ) |
|
5η μέρα Τρίτη 11/8/2020 |
Διαδρομή: Καστοριά – Θεσσαλονίκη – Αθήνα |
Απόσταση: 761 χλμ (σύνολο: 2.026 χλμ) |
