Κυριακή 30-5
Διαδρομή: Ναύπακτος – Λιδόρικι – Αθανάσιος Διάκος – Παυλιανή- Λάρισα
Χλμ: 302
Αναχώρηση :9:00
Η μέρα ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς. Ξύπνημα στις 7:00, από το μπαλκόνι νιώσαμε το υπέροχο πρωινό και στις 7:30 κάναμε το πρώτο φετινό μας μπάνιο. Το νερό δεν καταλάβαμε πόση θερμοκρασία είχε γιατί αρχίσαμε να μελανιάζουμε από τα πρώτα λεπτά. Το τρελό αγόρι έκανε και φιγούρες όποτε τον μάζεψα στα γρήγορα για να μην μας πάρουν με τις πέτρες.
Καφεδάκι με φόντο την γέφυρα
και στις 9:00 έχουμε φορτώσει τα μηχανάκια και την κάνουμε. Κατεύθυνση το Λιδόρικι στα 82 χλμ. Περνάμε το φράγμα του Μόρνου
και στην συνεχεία το Λιδόρικι στην πλατειά του οποίου μπορείτε να απολαύσετε τον καφέ σας κάτω από τον πάχη ίσκιο. Από εκεί κατευθυνθήκαμε προς το χωριό Συκιές όπου πραγματικά αντικρίσαμε εντυπωσιακές εικόνες. Αν σας φέρει ο δρόμος προς τα εκεί κάντε μια στάση 500μ πριν την είσοδο του χωριού και κοιτάξτε πως το βουνό πόσο επιβλητικό στέκεται μπροστά σας. Οι φωτογραφίες δεν μπορούν με τίποτα να απαθανατίσουν αυτή την εικόνα.
Γνώμη μου είναι ότι ήταν η καλύτερη εικόνα του διήμερου. Από εκεί και μετά από λίγα χλμ στρίψαμε στο χωριό Αθανάσιος Διάκος γενέτειρα του ήρωα της επανάστασης.
Καθίσαμε κάτω από τον πλάτανο του χωριού και απολαύσαμε δυο τσιπουράκια σερβιρισμένα από κοπελίτσες του ανατολικού μπλοκ (άρε Θανάση Διάκε θα τρίζουν τα κοκάλα σου).
Δεν γυρίσαμε πίσω στον κεντρικό δρόμο για Παυλιανή αλλά συνεχίσαμε ευθεία στον χωματόδρομο μήκους 10 χλμ για να βγούμε στο χωριό… και από εκεί κατευθυνθήκαμε προς Παυλιανή.
Ήρθε η ώρα για την ανάγκη του τρελού αγοριού.
Πριν το χωριό έχει ένα πολύ όμορφο μέρος που μπορείς να απολαύσεις τον καφέ την μπύρα ή τα φοβερά γλυκά που πρόσφερε το κατάστημα. Το όνομα του Καταφύγιο.
Κάπου εκεί είδαμε και μία ταμπέλα που έγραφε Εθνικός Δρυμός και άλλο που δεν θέλαμε εμείς πήραμε τον δρόμο ο οποίος ξεκινούσε κάπως έτσι
και κατέληξε έτσι.
Όποτε είπαμε να γυρίσουμε πίσω. Αναχώρηση από εκεί προς το χωριό Ελευθεροχώρι γνωστό και από τις ειδικές διαδρομές στο παλιό ράλι Ακρόπολις. Η απειλή της βροχής μας έκανε να ακυρώσουμε αυτή την παράκαμψη και να συνεχίσουμε μέσω Δομοκού την πορεία προς την Λάρισα.
Επίλογος
Ήταν ένα όμορφο διήμερο που πραγματικά μόνο η ενασχόληση με το μηχανάκι μπορεί να στο χαρίσει. Οι διαδρομές ήταν καταπληκτικές και δίνω τα συγχαρητήρια στον συνοδοιπόρο Κυριάκο γιατί τις περισσότερες εξ αυτών τις διάλεξε αυτός. Δεν αντιμετωπίσαμε ιδιαίτερα προβλήματα στην διαδρομή αν εξαιρέσεις κάποια γλυστριματάκια στους «βατούς» Ελληνικούς δόμους. Τεραστία εντύπωση μας έκανε ότι συναντήσαμε πολύ λίγα αυτοκίνητα και ακόμη λιγότερα μηχανάκια (νομίζω 4-6), δείγμα ίσως της οικονομικής στενότητας που αντιμετωπίζουμε. Η ορεινή Ναυπακτία είναι ένας από τους καλούς προορισμούς που μπορεί να πάει κάποιος αφού συνδυάζει πλούσια φύση, όμορφες διαδρομές και έναν ενδιάμεσο σταθμό (Ναύπακτο) που σου προσφέρει ότι θέλεις και έχει και λογικές τιμές σε ότι προσφέρει. Τα συνολικά χλμ που κάναμε ήταν 705 με πιο δύσκολη την πρώτη μέρα και από οικονομικής άποψης χαλάσαμε 60 ευρώ + 50 με 55 ευρώ βενζίνη. Όσοι πάτε στο μέλλον καλά να περάσετε και όπου μπορούμε να σας βοηθήσουμε εδώ είμαστε…
[…] Κείμενο & φωτογραφίες: Δημήτρης Παπαντωνίου Ήταν μια εκδρομή που από καιρό θέλαμε να την κάνουμε αλλά λόγω πολλών υποχρεώσεων και λόγω ότι ήθελε δυο μέρες για να γίνει όλο και αναβαλλόταν. Ήρθα… […]