2η ετήσια συνάντηση GAS & Moto Adventures

Όταν λέγαμε “να μαζευτούμε και φέτος να πάμε την παραδοσιακή βόλτα μας και να κόψουμε και την πίτα μας,” υπολογίζαμε καμιά τριανταριά μηχανάκια το πολύ. Αφού πέρυσι με τη βρόχα που έπιπτε ράητ θρου μαζεύτηκαν δεκαπέντε, φέτος με 22 βαθμούς δεν θα ερχόντουσαν τουλάστιχον οι διπλάσιοι; Το ραντεβού ήταν 10:30 έξω από το GAS και μέχρι τις 11 που φύγαμε μετρήσαμε εβδομήντα και κάτι μοτοσυκλέτες! Ωχ αμάναμαν! Πως θα τους κουλαντρήσουμε όλους αυτούς; Συνήθως βάζουμε οδηγό τον Οικονομάκη μπροστά, σκούπα τον Jack πίσω να βλέπει ποιοι χάνονται για να τους επαναφέρει στον ίσιο δρόμο, και ενδιάμεσα τον Ράσταμαν να μετράει και να συνεννοείται με τον πρώτο και τον τελευταίο για τυχόν προβλήματα.

Εβδομήντα μηχανάκια όμως αν τα βάλεις στη σειρά στρατιωτάκια στο δρόμο πιάνουν κοντά δύο χιλιόμετρα μήκος θεωρητικά, κοντά στα δέκα πρακτικά! Τι να μετρήσεις, πώς να συνεννοηθείς, πώς να ξέρεις ποιοί φτάνουν που; Είναι να μην αγχωθείς βλέποντας τόσα μηχανάκια; Μιλάμε από διακοσάρια σκουτεράκια μέχρι θηρία 1300 κυβικών και ακόμα παραπάνω! Την παράσταση νομίζω έκλεψε ένα Honda XL250 του ’82, ανακατασκευασμένο τέλεια από ένα παλικάρι που το πήγαινε τάπα.

Ξέρουμε, κάποιοι θα πείτε “ιντάνε δα, σιγά να μη περάσανε καλά τόσοινέ νοματαίοι,” όμως περάσαμε πάρα πολύ ωραία. Κατ’ αρχήν είχε πάρα πολύ πλάκα. Στην πρώτη διασταύρωση, αντί να στρίψουν μερικοί πήγαν ευθεία, αλλά ξύπνησαν και μας ξαναβρήκαν λίγα λεπτά μετά. Είχαμε πει να πάμε για μια αναμνηστική φωτό στο Ξυλόσκαλο από Φουρνέ και ΟΧΙ από Λάκκους, αλλά τελικά έφτασαν όλοι την ίδια ώρα από τέσσερις διαφορετικούς δρόμους!

Ήπιαμε το καφεδάκι μας και βουρ προς Άνυδρους από την πίσω μεριά όμως, μέσα από το καταπληκτικό και δραματικό ομόνυμο φαράγγι. Καθένας με το ρυθμό του, με ή χωρίς το παρεάκι του, φτάσαμε κατά τις 14:30 στο “Σχολειό”, όπου μας περίμενε η Γιωργία που έκρυψε το άγχος της άψογα: η καημένη για πενήντα είχε προετοιμαστεί, εβδομήντα πέντε εμφανίστηκαν!

Δοκιμάσαμε το υπέροχο φαγητό της, για το οποίο κανονικά θα έπρεπε να γράψουμε ένα άρθρο μόνο γι’ αυτό. Και σαλάτες δύο ειδών, και ορεκτικά άπειρα, και τεσσάρων ειδών κρέατα (!)… Να φανταστείτε ο Χαρίτος είχε πρόβλημα όταν σηκώθηκε γιατί δεν μπορούσε να κλείσει το μπουφάν του – από 48 νούμερο χρειαζόταν 50. Αυτά είναι προβλήματα. Μας είχαν ετοιμάσει και βασιλόπιτες με δυο φλουριά (ευχαριστούμε Γιάννη), τα οποία βρήκαν ο Στράτος και η Ειρήνη και κέρδισαν από ένα μπλουζάκι αντίστοιχα. Τα αστεία και τα ευτράπελα έδιναν και έπαιρναν – κανονικά πρέπει να τα συγκεντρώσουμε σε ένα βιβλίο και να τα πουλήσουμε να κονομήσουμε!

Συνοψίζοντας, η φετινή κοπή πίτας – εκδρομή των αδελφών GAS-Motoadventures στέφθηκε από απόλυτη επιτυχία γιατί, παραδόξως, όλοι πέρασαν καλά, οργανωτές και συμμετέχοντες. Πήγαμε τη βόλτα μας, φάγαμε καλά, αλλά κυρίως κάναμε καλή παρέα και γνωρίσαμε καινούργια παρεάκια για βόλτα και χαβαλέ. Άντε και του χρόνου οι διπλάσιοι!