Εδώ και μερικές μέρες έχουμε επιστρέψει από το οδοιπορικό μας στην γειτονική Τουρκία. Τόσες μέρες σκέφτομαι να κάνω μια μικρή αναφορά αλλά πραγματικά δεν ξέρω τι να πρωτογράψω. Έχοντας γνωρίσει την αγνή πλευρά της Τουρκίας, την τουριστική πλευρά, την φτωχή, την πλούσια, την φιλόξενη, την αφιλόξενη που βλέπει τους τουρίστες σαν καταπατητές… έχοντας διαβάσει όλες τις επιγραφές στους αρχαιολογικούς χώρους, έχοντας θαυμάσει τα έργα των προγόνων μας, έχοντας σπαστεί με την αδιαφορία που επικρατεί για αυτά… έχοντας διασχίσει απέραντα λιβάδια, έχοντας περπατήσει σε αποξηραμένες λίμνες, έχοντας στρίψει μέχρι ζαλάδας….. έχοντας οδηγήσει σε κατσικόδρομους αλλά και σε αυτοκινητόδρομους που δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από “Ευρώπη”… πραγματικά δεν ξέρω από που να αρχίσω και που να τελειώσω…
Παρκάρουμε λοιπόν για λίγο κάτω από τους βράχους τις Καππαδοκίας για να ξεφορτώσουμε όλες αυτές τις εικόνες από το μυαλό μας και σύντομα ετοιμαστείτε για ένα συναρπαστικό ταξίδι που είμαι σίγουρος πως θα σας αφήσει -όπως άφησε και εμάς- με το στόμα ανοιχτό…
Για εμάς ήταν όπως είπε και ο νεότερος της παρέας “Μανώλης”, μια απίστευτη εμπειρία…
πολυ καλη δουλεια
καλη συνεχεια, ασφαλη ταξιδια
δημητρης
Αργούμε Στέλιο!!!!Θέλουμε ταξιδιωτικό.