Κείμενο: Στέλιος Οικονομάκης, Ιάκωβος Σουργουτσίδης
Φωτογραφίες: Στέλιος Οικονομάκης και λοιπών συνταξιδιωτών
Πρέπει να το ομολογήσω, ήταν ένα περίεργο ταξίδι για μένα. Έπρεπε να συνταξιδέψω για οκτώ ημέρες και να οδηγήσω στην Ιταλία έντεκα μοτοσυκλέτες με δεκατρείς επιβάτες οι περισσότεροι από τους οποίους μου ήταν άγνωστοι. Δεν θα το κρύψω, αρχικά ήμουν αγχωμένος. Σε εκδρομικό κλίμα μπήκα μετά τα πρώτα χιλιόμετρα στην Ιταλία, όταν πια είδα πως το γκρουπάκι μας τα πάει μια χαρά τόσο εντός δρόμου, όσο και εκτός αυτού.
Το προαναφερόμενο γκρουπάκι αποτελούταν κατά το πλείστον από Χανιώτες και πιο συγκεκριμένα από τους: Κώστα (Κουμπιουτεράκιας) και την Ράνια (Ροζουλί) με XJ6 600, τον Γρηγόρη (Γκατζετάκιας) και την Βούλα (Ντοκτόρισσα) με Varadero 1000, τον Γιάννη (Όμορφος) με Multistrada 1000, τον Μήτσο (Σκορτζέζε) με Adventure 990, τον Γιάννη (Τραπεζίτη) με Fazer 600, τον Γρηγόρη (Ιλ Ντοτόρι ντε Πλάστικο ή Υιός #1) απ’ τη Θεσσαλονίκη με K1300S, τον Σήφη (Πολυμίλης) με Freewind 650, τους Γιώργο (Γεροπαράξενος #1, Γουόλτερ Ματάου) με Stelvio 1200 και Αποστόλη (Γεροπαράξενος #2, Τζακ Λέμον) με CB 1000R, τον Μανώλη (Πατέρας) από την Ιεράπετρα με GS 1200 και τον Ορέστη (Νεαρός) με GSX 1400. Οδηγός και σκούπα του γκρουπ ήταν η αφεντιά μου (Ναβιγκέητορ & Ρέησινγκ φωτόγκραφερ) με TDM 900 και ο Ιάκωβος (Ηλεκτρική Σκούπα ή Υιός Νο 2) με Fazer 600 αντίστοιχα.
