Μοτοσυνάντηση στα Βαρδούσια Όρη

Δευτέρα 25 Μαρτίου, Αθανάσιος Διάκος – Πειραιάς (χλμ 281)
Οι προβλέψεις για τον σημερινό καιρό δεν ήταν και οι καλύτερες και οι βόρειοι της παρέας ετοιμάζονται για αναχώρηση νωρίς το πρωί. Αποχαιρετάμε τους Δημήτρη, Γιώργο, Αχιλλέα και Γιάννη και ετοιμαζόμαστε σιγά-σιγά για να την κάνουμε και εμείς.

Στράτος, Σάκης, Γιώργος και Μανώλης θα τραβήξουν καρφί πίσω προς τα σπίτια τους, αλλά εγώ έχω ακόμα δίψα για εξερεύνηση. Άλλωστε το καράβι για Κρήτη φεύγει στις 9:00 το βράδυ και κάπως πρέπει να γεμίσω την μέρα μου. Ανοίγω το χάρτη μου και βλέπω κάτι όμορφες διαδρομές ανατολικά της Γκιώνας.

Προβολή μεγαλύτερου χάρτη

Ξεκινάμε λοιπόν παρέα με τα παιδιά μέχρι το Καταφύγιο Οίτη και μόλις το προσπερνάμε τους αποχαιρετώ στρίβοντας προς Καλοσκοπή. Αν και ο καιρός είναι μουντός η θέα είναι καταπληκτική.

Κλικ για μεγέθυνση

Το κρύο όμως είναι τσουχτερό -ίσως φταίνε και οι λίγες ώρες ύπνου του τριημέρου- και η πορεία μου συνεχίζεται γοργά. Η διαδρομή είναι υπέροχη και εγώ αφήνω τον εαυτό μου να χαθεί μέσα στις δαιδαλώδεις διακλαδώσεις για να καταλήξω κάποια στιγμή στον κεντρικό δρόμο Λαμίας – Ιτέας.

Κατηφορίζω προς Άμφισσα με σκοπό να την επισκεφτώ, αλλά τα μαύρα σύννεφα πάνω από την πόλη με κάνουν να αλλάξω γνώμη και να κινηθώ προς Ιτέα. Στην διαδρομή κάνω μία στάση στους καταρράκτες του Ελαιώνα, λίγο πριν την Άμφισσα.

Φτάνοντας Ιτέα η παρέλαση μόλις έχει τελειώσει και στους δρόμους γίνεται πανικός. Δεν ξέρω γιατί αλλά προτιμώ την μοναξιά του κράνους μου, έτσι αναχωρώ με γοργούς ρυθμούς ακολουθώντας αντίστροφα περίπου την ίδια διαδρομή που με έφερε σε αυτά τα μέρη πριν από δύο ημέρες.

Στα βουνά πριν το Δίστομο με ταλαιπωρεί ο ισχυρός δυτικός αέρας έτσι αποφασίζω να κατηφορίσω προς Αντίκυρα. Πανέμορφη διαδρομή η οποία καταλήγει στο γραφικό χωριό.

Επιστροφή στο Δίστομο και πορεία προς Στείριο. Λίγο μετά το χωριό βλέπω καφέ πινακίδα προς Όσιο Λουκά. Τον είχα δει και κατά τον ερχομό, σκαρφαλωμένο στην πλαγιά του βουνού αλλά τον είχα αγνοήσει. Τώρα όμως δεν θα περάσει απαρατήρητος.

Μια πινακίδα στην είσοδο με πληροφορεί ότι ο Όσιος Λουκάς περιλαμβάνεται στα μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς της Ουνέσκο.

Η Μονή είναι αφιερωμένη στον Όσιο Λουκά τον Στειριώτη (29 Ιουλίου 896 – 7 Φεβρουαρίου 953) και βρίσκεται σε γραφική πλαγιά του Ελικώνα σε τοποθεσία όπου βρισκόταν άλλοτε ναός της Στειρίτιδας Δήμητρας. Πληροφορίες για την ιστορία του μοναστηριού αντλούνται από τον βίο του Οσίου Λουκά, έργο ανωνύμου του 962, και τις Ακολουθίες της Κοιμήσεως και της Ανακομιδής του λειψάνου του, πηγές που θεωρούνται αξιόπιστες κατά τους αρχαιολόγους. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, ιδρυτής της μοναστικής ζωής στη Μονή είναι ο ίδιος ο Όσιος, ο οποίος ασκήτευσε εκεί τα τελευταία επτά χρόνια της ζωής του (946-953).

Εν συντομία, στη διάρκεια των δέκα περίπου αιώνων από την ίδρυσή της, η μονή έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στις ιστορικές περιπέτειες του τόπου, κερδίζοντας την εύνοια αυτοκρατόρων και αξιωματούχων στα βυζαντινά χρόνια. Στην περίοδο της Φραγκοκρατίας περιήλθε στην κατοχή τάγματος καθολικών μοναχών και γνώρισε την καταστρεπτική μανία και λεηλασία των κατακτητών, Καταλανών και Τούρκων. Στον αγώνα του 1821 αποτέλεσε το ορμητήριο αρματολών και κλεφτών.

Κλικ για μεγέθυνση

Το συγκρότημα του μοναστηριού, όπως σώζεται σήμερα, αποτελείται από το σύμπλεγμα δύο ναών (ο ένας αφιερωμένος στην Παναγία και ο άλλος στο Όσιο Λουκά), οι οποίοι πλαισιώνονται από κελιά και βοηθητικά κτίσματα. Ο περίβολος του προστατεύεται από γωνιακούς πύργους.

Τέλος περιήγησης και καθώς η ώρα έχει κυλήσει για τα καλά, συνεχίζω την πορεία μου προς το λιμάνι του Πειραιά. Οι τίτλοι τέλους πέφτουν λίγη ώρα αργότερα, όταν επιβιβάζομαι στο καράβι προς Χανιά.

Ήταν ένα πανέμορφο τριήμερο παρέα με νέους και παλιούς φίλους, οι οποίοι το έκαναν και τόσο μοναδικό. Σάκη, Γιώργο, Στράτο, Αχιλλέα, Δημήτρη, Γιώργο, Γιάννη και Μανώλη σας ευχαριστώ για όλα και εύχομαι να ξανασμίξουμε σύντομα.

Extras:
Download Tracklog and POIs (Mapsource format)
Download Tracklog and POIs (Google Earth format)

« Προηγούμενη Σελίδα