Ιταλικές – Ελβετικές – Γαλλικές Άλπεις

14 Αυγούστου, Ελβετικές Άλπεις (χιλ: 440)
Ο καιρός είναι μουντός αλλά δεν βρέχει. Έχει όμως αρκετό κρύο. Ο Νίκος βγαίνει πάλι πρωί-πρωί για φωτογραφίες:

Στο πρωινό αποφασίζουμε να πάμε βόλτα στις Ελβετικές Άλπεις. Στις 9:00 αναχωρούμε προς τα ελβετικά σύνορα τα οποία απέχουν μόνο 17 χιλιόμετρα από το σαλέ μας. Γεμίζουμε τα ρεζερβουάρ μας μόλις περάσουμε τα σύνορα καθώς η βενζίνη στην Ελβετία είναι σαφώς πιο φτηνή (~1,45€ Γαλλία, ~1,15€ Ελβετία). Ο δρόμος μέχρι και το Martigny είναι καταπληκτικός, με καταπληκτική θέα της κοιλάδας του Martigny από κάτω μας και φυσικά απίστευτη άσφαλτο. Μετά το Martigny αρχίζει το μαρτύριο, καθώς έχουμε επιλέξει να μην ακολουθήσουμε την εθνική οδό για να μην πληρώσουμε διόδια. Ο δρόμος που ακολουθούμε παράλληλα του εθνικού δικτύου περνάει μέσα από πολλά χωριουδάκια και έχει τρελή κίνηση. Περίπου 100 μαρτυρικά χιλιόμετρα μέχρι το Brig. Διάβασα σε ένα forum πριν μερικές μέρες την παρακάτω καταπληκτική ατάκα: «Οδηγήστε τη διαδρομή Brig με Martigny από επαρχιακό δρόμο και ανακαλύψτε νέους λόγους για να εγκαταλείψετε την οδήγηση μοτοσυκλέτας». Πραγματικά δεν μπορούσε να ειπωθεί καλύτερα.
Από εκεί και πέρα η κίνηση μειωνόταν και ταυτόχρονα το τοπίο άλλαζε. Τα σπίτια αντικαταστάθηκαν με δέντρα και δάση, τα πεζοδρόμια με ρυάκια και ποτάμια και οι ευθείες με φιδίσιους δρόμους με πετρόκτιστα γιοφύρια και αμέτρητα μικρά τούνελ. Ο ορίζοντας γέμισε από τις χιονισμένες κορφές των Άλπεων τις οποίες μπορούσες να επισκεφθείς με κάποιο από τα δεκάδες τελεφερίκ που συναντήσαμε στο διάβα μας.

Λίγο πριν το Gletch ο Θοδωρής είχε μια ανώδυνη πτώση με 0 χιλιόμετρα. Ένα φορτηγό φρέναρε πάνω στη στροφή αναγκάζοντας τον να κοκαλώσει και να μην μπορέσει να κρατήσει την μηχανή όπως είχε γείρει πάνω στη στροφή. Το Fazer ακούμπησε στην άσφαλτο με τα μανιτάρια και την μανέτα η οποία και κούνησε λίγο απ’ την θέση της. Ο Θοδωρής και η Ελένη δεν έπαθαν τίποτα εκτός από το να νευριάσουν και να μην ευχαριστηθούν το υπέροχο κομμάτι που ακολουθούσε, το Grimselpass. Η ανάβαση του είναι με συνεχόμενα πέταλα. Φτάνοντας στο υψηλότερο σημείο της νότιας πλευράς του περάσματος και κοιτάζοντας κάτω βλέπεις στα πόδια σου την πρώτη φουρκέτα. Απερίγραπτο θέαμα.

Σταματάμε στην κορυφή του Grimselpass και σε ύψος 2165 μέτρα. Στα πόδια μας απλώνονται τρεις συνεχόμενες τεχνητές λίμνες με τα φράγματα τους, τα βουνά γύρω μας διακοσμημένα με καταπράσινα βράχια, και στο κεφάλι μας να σκάει ψιλό χαλάζι. Ότι είχα διαβάσει γι αυτό το πέρασμα, δηλαδή ότι σπανίως δεν βρέχει κι όταν δεν βρέχει χιονίζει, επιβεβαιώνετε πλήρως. Ο Νίκος, ο φωτογράφος της παρέας δεν άκουγε τους «παλιότερους» και τραβούσε φωτογραφίες όπου στεκόμασταν, με αποτέλεσμα να έχουν αδειάσει και οι τρεις μπαταρίες του στο πιο όμορφο μέρος της διαδρομής και της εκδρομής κατά την γνώμη μου. Ευτυχώς υπάρχουν και άλλες φωτογραφικές μηχανές…

Προσέξτε πόσοι καταρράκτες φαίνονται στην φωτογραφία!!

Επισκευάζουμε την μανέτα του Fazer και κατηφορίζουμε προς το Interlaken μέσα από το απίστευτο τοπίο των καταπράσινων βράχων και των αμέτρητων μικρών καταρρακτών.

Σταματάμε για αναψυκτικό και γρήγορα ψώνια στο Interlaken όπου και επανασχεδιάζουμε το δρόμο της επιστροφής. Για να μην ξημεροβραδιαστούμε στους δρόμους αποφασίζουμε να πληρώσουμε τα τσουχτερά ελβετικά διόδια τα οποία κοστίζουν γύρω στα 27€ (27€ για χρήση του εθνικού δικτύου για ένα χρόνο). Αφήνουμε πίσω το Interlaken και οδηγούμε δίπλα από την λίμνη Thun μέχρι να στρίψουμε σε επαρχιακό δίκτυο. Η γραφική διαδρομή σκαρφαλώνει στις Άλπεις κατ’ αρχάς μέσα από πυκνά δάση και αρκετούς καταρράκτες. Όσο ανεβαίνουμε τα δέντρα αραιώνουν και αρχίζουν να διακρίνονται οι κορφές των Άλπεων οι οποίες ορθώνονται κατακόρυφα πάνω απ’ τα κεφάλια μας.

Περνάμε απ’ το χωριό Les Diablerettes, γνωστό για τις πολλές πίστες σκι και για τα δεκάδες τελεφερίκ του, και στη συνέχεια βγαίνουμε σε εθνικό δίκτυο για τα τελευταία 60 χιλιόμετρα μέχρι το Martigny. Η λιγοστή κίνηση, οι όμορφες στροφές καθώς και η δαντελένια άσφαλτος μας προτρέπουν να μετατρέψουμε τη διαδρομή από το Martigny μέχρι το σαλέ μας σε αυτοσχέδια πίστα. Γύρω στις 20:00 επιστρέφουμε στο σαλέ ταλαιπωρημένοι αλλά κατενθουσιασμένοι. Φαγητό και σχολιασμός της διαδρομής πριν οδεύσουμε για νάνι.