Ιταλικές – Ελβετικές – Γαλλικές Άλπεις

Κείμενο: Στέλιος Οικονομάκης
Φωτογραφίες: Νίκος Ριτζάκης, Στέλιος Οικονομάκης, Κώστας Κουράκης
Video: Δημήτρης Αναστασάκης, Θεόδωρος Λεκάκος

Προετοιμασίες & Αναχώρηση
Έχει δεν έχει περάσει ένας μήνας που έχουμε επιστρέψει από το τουρ που κάναμε στην Κεντρική Ευρώπη το καλοκαίρι του 2005. Έχουμε επιστρέψει σωματικώς βέβαια γιατί νοητικός δεν νομίζω να επιστρέψουμε ποτέ. Δεν έχει περάσει μέρα που να μην έχουμε ξαναταξιδέψει στα ίδια μέρη, έστω και για λίγο με το μυαλό μας. Η απόφαση για την επόμενη μας εξόρμηση έχει ήδη βγει. Μαγεμένοι από την απίστευτη ομορφιά των Άλπεων δεν θα μπορούσαμε να πάμε πουθενά αλλού εκτός από εκεί.

Έχουμε πέσει με τα μούτρα στη σχεδίαση από τις αρχές Οκτωβρίου αλλά στις αρχές του Νοέμβρη ένα ατύχημα με αφήνει χωρίς μοτοσακό (6000€ ζημιά στο transalp-άκι μου το οποίο πήγε προς καταστροφή) και με ένα σπασμένο πόδι. Δεν πτοούμαστε συνεχίζουμε να σχεδιάζουμε. Δεν έχω μοτοσυκλέτα για να ταξιδέψω ακόμα, δεν ξέρω αν θα πάρω και τι λεφτά θα πάρω απ’ την ασφάλεια όμως εγώ έχω κλείσει εισιτήρια, και έχω πληρώσει ξενοδοχεία. Δεν με κρατάει τίποτα, θέλω απλά να φύγω και θα το κάνω με οποιοδήποτε κόστος.
Εννέα ήταν τα άτομα που θα ταξιδεύαμε φέτος. Εννέα άτομα με επτά μοτοσυκλέτες. Ο υπογράφων αυτών το γραμμών Στέλιος με TDM 900 (το αγόρασα 5 μήνες αργότερα), ο Στέλιος με την Αντιγόνη με το μαύρο V-Strom 650, ο Μήτσος με το ολόφρεσκο Adventure 990, ο Θοδωρής με την Ελένη με το Fazer 1000 του 2006 -ψώνισε κι αυτός-, ο φωτογράφος της παρέας Νίκος με το μπλε V-Strom 650, ο Στράτος με το ασημί V-Strom 650 (η επέλαση των V-Strom σε ποικιλία χρωμάτων) και ο Κώστας με BMW 1200 GS.
Έμπυροι πια (απ’ την πολλή μπύρα που ήπιαμε πέρυσι) ξέραμε ότι μπορούμε να κινηθούμε πιο οικονομικά και πιο άνετα. Η άνεση έρχεται με το κλείσιμο ενός σαλέ στην πόλη Argentiere, μερικά χιλιόμετρα έξω από το Chamonix. Με βάση το σαλέ εξορμούμε στις γύρω περιοχές χωρίς να έχουμε το κουραστικό καθημερινό δέσιμο, λύσιμο και κουβάλημα αποσκευών. Το σαλέ μας έρχεται και πολύ πιο οικονομικό, 1760€ για μία βδομάδα, δηλαδή 195€ ανά άτομο. Πιο οικονομικό θα μας βγει και το φαγητό καθώς κατά το πλείστον θα μαγειρεύουμε στο σαλέ. Τέλος ψαχτήκαμε περισσότερο με τα πακέτα των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων όπου και κλείσαμε ότι φτηνότερο μπορούσαμε τα οποία και τα πληρώσαμε στο τέλος του Απριλίου για να προλάβουμε τις ανακοινωθέν αυξήσεις τους. Ο προϋπολογισμός της εκδρομής ήταν 1500€ ανά άτομο (για 15 ημέρες) στον οποίο και πέσαμε μέσα.

9 Αυγούστου, Χανιά – Πειραιάς
Δεν μπορεί να ξεκινήσει μια εκδρομή χωρίς την επίσκεψη του Murphy. Καθώς ετοίμαζα λοιπόν τις τελευταίες λεπτομέρειες, 2 ώρες πριν αναχωρήσει το πλοίο, τσεκάρω το navigator για τελευταία φορά για να βεβαιωθώ ότι όλα δουλεύουν σωστά. Αμ’ δε, δεν δουλεύει τίποτα σωστά… κρύος ιδρώτας, ξαναφόρτωμα των διαδρομών από τον υπολογιστή… τίποτα… ταχυπαλμία… φόρτωμα ξανά και ξανά των διαδρομών. Μέχρι να ανακαλύψω την πατάτα που έχω κάνει και να τη διορθώσω (για τους γνώστες του αντικειμένου προσπαθούσα να φορτώσω διαδρομές σχεδιασμένες στο Mapsourse ver. 7 με χάρτες της ver. 6) έχει πλησιάσει η ώρα για αναχώρηση. Έχουν μαζευτεί όλοι σπίτι μου, όπως είχαμε προγραμματίσει νωρίτερα.

Από αριστερά, Κώστας BMW 1200 GS, Στέλιος & Αντιγόνη V-Strom 650 Μαύρο, Νίκος V-Strom 650 Μπλε, Μήτσος Adventure 990, Θοδωρής & Ελένη Fazer 1000, Στέλιος TDM 900 και Στράτος V-Strom 650 Ασημί

Καταγράφω τα χιλιόμετρα όλων για τα στατιστικά μας, τραβάμε και τις καθιερωμένες φωτογραφίες και ξεκινάμε για το λιμάνι. Στο πλοίο γίνεται ο χαμός και μας έχουν πάνω από μισή ώρα στην αναμονή μέχρι να φορτώσουν κάποια φορτηγά. Τελικώς επιβιβαζόμαστε στο πλοίο και αποχαιρετάμε τα Χανιά τσουγκρίζοντας τα παγωμένα μας μπυράκια.

10 Αυγούστου, Πειραιάς – Πάτρα (χιλ: 215)
Το καράβι έχει ημερήσιο ταξίδι και δεν γλιτώνουμε το πρωινό ξύπνημα των 6:00. 7:30 αναχωρούμε χαλαρά για Πάτρα. Πηγαίνουμε όσο πιο αργά μπορούμε για να ροκανίσουμε την ώρα αναμονής, κάνουμε στάση για καφέ, για ξαλάφρωμα, για σφαλιάρες και φτάνουμε Πάτρα γύρω στις 10:00 όπου και πάμε κατευθείαν για check in. Ο καιρός είναι αρκετά μουντός αλλά δεν μας πτοεί καθόλου.

Το Fazer έχει κάψει το αδιάβροχο κάλυμμα από το δεξί σαμάρι (αυτό που βρίσκεται πάνω απ’ την εξάτμιση). Το αντικαθιστούμε καθώς έχουμε φροντίσει να πάρουμε παραπανίσια μαζί μας.

Οδεύουμε για καφεδάκι στον πεζόδρομο της Πάτρας όπου και αρχίζει η ψιχάλα που δεν αργεί να γίνει καλοκαιρινή καταιγίδα. Πολύ νωρίς αρχίσαμε να βρεχόμαστε φέτος… Επιβίβαση στο καράβι εφοδιασμένοι με σταυρόλεξα, sudoku και uno για να σκοτώσουμε την ώρα. Είναι μακριά η Ιταλία ακόμα μπαμπά;

Επόμενη Σελίδα »