Ημέρα 3η
Ελληνόπυργος – Πειραιάς (χλμ: 440)
Επιστροφή με αλλεργία στα διόδια…
Δυστυχώς, σήμερα θα πρέπει να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής, αλλά για να το κάνουμε πιο ενδιαφέρον, είπαμε να ακολουθήσουμε επαρχιακούς δρόμους, οι οποίοι σίγουρα είναι πιο ενδιαφέροντες από την μονότονη εθνική. Έτσι, νωρίς το πρωί κινούμαστε νότια προς τη λίμνη Πλαστήρα, κάνοντας μια σύντομη στάση στο μνημείο του πιλότου Γεώργιου Α. Μπαλταδώρου.
Στις 12 Απριλίου 2018, ο Σμηναγός Γεώργιος Μπαλταδώρος έχασε τη ζωή του όταν το μονοθέσιο αεροσκάφος M2000-5 της 114ΠΜ/331Μ, σε απόσταση εννέα ναυτικών μιλίων βορειοανατολικά της Νήσου Σκύρου, προσέκρουσε στη θάλασσα.
Προς τιμήν του, στην ιδιαίτερη πατρίδα του, στο Μορφοβούνι Καρδίτσας, τοποθετήθηκε στις 29 Αυγούστου 2021 το μονοθέσιο μαχητικό αεροσκάφος Dassault Mirage F1 που βλέπετε στις φωτογραφίες.
Η πορεία μας συνεχίζεται ακολουθώντας την ανατολική όχθη της λίμνης Πλαστήρα και, στη συνέχεια, τραβάμε προς τη λίμνη Σμοκόβου, την οποία απολαμβάνουμε από ψηλά.
Η συνέχεια της διαδρομής είναι υπέροχη. Στριφτερή, διασχίζοντας ένα ατελείωτο δάσος.
Στο ύψος του χωριού Ρεντίνα συναντάμε ένα F-84 της Πολεμικής Αεροπορίας, το οποίο το δώρισε ο δήμος για να τιμήσει τους δύο πεσόντες πιλότους που καταγόντουσαν από την περιοχή, τους Νίκο και Κώστα Παρούση.
Η διαδρομή συνεχίζεται στο ίδιο μοτίβο, για αρκετά χιλιόμετρα, μέχρι το χωριό Επτάλοφος, όπου κάνουμε μία στάση.
Καφέ ψάχνουμε, αλλά το χωριό μοιάζει με φάντασμα. Δεν κυκλοφορεί κανείς εκτός από εμάς και όλα τα μαγαζιά είναι φυσικά κλειστά. Έτσι καθόμαστε λίγο στην πλατεία, χαζεύοντας τα νερά που τρέχουν μέσα από τα αιωνόβια πλατάνια.
Συνεχίζουμε την πορεία μας νότια, διασχίζοντας το χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού, και κάνουμε στάση εκεί που θα βρούμε σίγουρα καφέ, στην Αράχωβα.
Κλικ για μεγέθυνση
Είναι Δευτέρα και δεν έχει πολύ κόσμο, έτσι απολαμβάνουμε την ομορφιά της αντί να την προσπεράσουμε ως συνήθως.
Στη συνέχεια ακολουθούμε τον δρόμο προς Θήβα και από εκεί την παλιά εθνική οδό μέχρι τον Πειραιά, όπου και θα χαιρετίσουμε τους υπόλοιπους και θα πάρουμε το καράβι που θα μας οδηγήσει πίσω στο νησί μας.
Επίλογος
Το τριήμερο ταξίδι μας στη Λίμνη Πλαστήρα και τα Τζουμέρκα έφτασε στο τέλος του, αλλά η εμπειρία που αποκομίσαμε θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη μας. Από τις στροφές του δρόμου και τις πανέμορφες τοπικές διαδρομές μέχρι τις στάσεις για καφέ στα ήσυχα χωριά και τις στιγμές χαλάρωσης δίπλα στη λίμνη, κάθε λεπτό του ταξιδιού είχε τη δική του αξία. Η παρέα, το γέλιο, οι ιστορίες και οι αναμνήσεις που δημιουργήθηκαν μαζί με τη μαγεία των τοπίων μας θυμίζουν γιατί το μοτοσυκλετιστικό ταξίδι είναι κάτι παραπάνω από μια απλή διαδρομή – είναι μια εμπειρία που σε γεμίζει και σε ενώνει με τους φίλους σου και τη φύση.
Και κλείνω αυτό το μικρό οδοιπορικό με ένα βιντεάκι απο τα χεράκια της Μάρθας:
