Ιταλικές – Ελβετικές – Γαλλικές Άλπεις

17 Αυγούστου, Top of the Alps (χλμ: 400)

Έχω σηκωθεί αρκετά νωρίς για να επανασχεδιάσω την σημερινή διαδρομή. Το εγχείρημα λίγο δύσκολο αλλά εφικτό, 4 ορεινά περάσματα σε μία μέρα. Cormet de Roseland 1968 μέτρα, Col de l’Iseran 2770 μέτρα (η δεύτερη πιο ψηλή οδική αρτηρία των Άλπεων), Petit St Bernard 2188 μέτρα και τέλος Great St. Bernard 2469 μέτρα.
Διασχίζουμε το Chamonix και στρίβουμε για να ανηφορίσουμε στις Άλπεις μέσα από πυκνά δάση και γραφικά χωριουδάκια.

Λίγο πριν το καταπράσινο Cornet de Roseland συναντάμε την γραφικότατη ομώνυμη λίμνη και ένα μεγάλο καταρράκτη. Τα γράμματα που βλέπετε στην άσφαλτο σε μερικές απ’ την φωτογραφίες μας είναι ενθαρρυντικά μηνύματα που έχουν γραφτεί για τους ποδηλάτες καθώς απ’ εδώ περνάει ο ποδηλατικός γύρος της Γαλλίας.

Στην κορυφή του Roseland εκτός από τους δεκάδες μοτοσυκλετιστές και ποδηλάτες, δεν υπάρχει τίποτα άλλο εκτός από μια παράγκα με σουβενίρ.

Σταματάμε για τις απαραίτητες φωτογραφίες και συνεχίζουμε το απότομο κατέβασμα με συνεχόμενες κλειστές φουρκέτες που καταλήγουν σε ένα γραφικό φαράγγι. Οι δυνατοί άνεμοι που έπνεαν δεν μπόρεσαν να μας χαλάσουν την ομορφιά της διαδρομής.

Πλησιάζοντας το Val d’ Isere, ένα χωριουδάκι πριν το πέρασμα του Col de l’Iseran πέφτουμε σε έργα που γινόταν σε κάποια σήραγγα και μας καθυστερούν αρκετά, μας αποζημιώνει όμως η πανέμορφη λίμνη που διασχίζουμε μετά το τούνελ. Στη συνέχεια πέφτουμε σε κλειστό δρόμο λόγο κάποιου τοπικού πανηγυριού στο Val d’ Isere και καθυστερούμε ακόμα περισσότερο. Ευτυχώς από εκεί και πέρα ο δρόμος είναι ανοικτός προς το Col de l’Iseran. Στο ανέβασμα συναντάμε κάθε λογής μηχανάκια και ποδήλατα. Δεν αργούμε να φτάσουμε στην κορυφή όπου μετά από τις απαραίτητες φωτογραφίες οδεύουμε στο παραπλήσιο cafe, bar, restaurant για ζεστή σοκολάτα οι μισοί και ζεστή σούπα οι άλλοι.

Ο καιρός έχει ψιλοκλείσει και κάνει ψόφοκρυο. Το ρητό «Παντού υπάρχει ένας Έλληνας» επιβεβαιώνεται πλήρως. Βγαίνοντας από το καφέ συναντάμε ένα ζευγάρι με ένα GS 1200 με το οποίο ταξιδεύαμε μαζί στο πλοίο προς Ανκόνα. Έχουν μόλις έρθει από το πέρασμα του Petit St Bernard και οδεύουν για την λίμνη Mont-Cenis.

Εμείς παίρνουμε τον ίδιο δρόμο για περίπου 40 χιλιόμετρα ξαναπερνώντας δυστυχώς για ακόμα μια φορά μέσω του πανηγυριού και της κλειστής σήραγγας, μέχρι να στρίψουμε προς το Petit St Bernard. Η ανάβαση είναι θεαματική με φανταστική θέα στην κοιλάδα του Val d’ Isere.

Την κορυφή του Petit St. Bernard κοσμεί ένα άγαλμα του Αγίου Βερνάρδου και όχι κάποιου αλκοολικού σκύλου όπως πολλοί θα περίμεναν.

Παραδίπλα ένα μικρό μουσείο γεμάτο με ενδιαφέροντα βιβλία, φυσικά όλα στα γαλλικά. Ούτε καν στα ιταλικά όπου τα σύνορα είναι μόλις μερικά μέτρα μακριά. Συνεχίζουμε στην ιταλική πλευρά του περάσματος και κατηφορίζουμε προς την Aosta.

Μένουμε εκτός αυτοκινητόδρομου για να γλιτώσουμε τα διόδια αλλά δεν γλιτώνουμε την κίνηση. Μερικά χιλιόμετρα μετά την Aosta ξεκινάει το ανέβασμα για το Great St. Bernard. Στην διαδρομή συναντάμε μόνο μοτοσυκλέτες χάρις το ομώνυμο τούνελ που διασχίζει τα βουνά κάτω από το πέρασμα και τραβάει όλη την κίνηση. Ο δρόμος στενός, καλοδιατηρημένος με φανταστική θέα της κοιλάδας της Aosta πίσω μας.
Η κορυφή η οποία φιλοξενεί και τα ιταλό-ελβετικά σύνορα, ήταν πνιγμένη στην ομίχλη και μας εμπόδιζε να χαζέψουμε το πανέμορφο τοπίο. Δίπλα σε μία εντυπωσιακή λίμνη βρίσκονται μερικά μαγαζάκια με σουβενίρ, ένα μοτέλ και ένα μικρότερο πανομοιότυπο άγαλμα -με αυτό που συναντήσαμε στο προηγούμενο πέρασμα- του Αγίου Βερνάρδου.

Ψιλοβρέχει και κάνει αρκετό κρύο πράγμα που μας κάνει να αναχωρήσουμε με γοργούς ρυθμούς. Το ελβετικό κομμάτι του περάσματος υπερτερεί σε ποιότητα δρόμου αλλά υστερεί σε θέα, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι όμορφο.

Για μία ακόμα φορά φτάνουμε στο Martigny όπου και αρχίζουν οι κόντρες στην αυτοσχέδια πίστα μας μέχρι το σαλέ μας στην Argentiere. Κουρασμένοι αλλά για ακόμα μια φορά κατενθουσιασμένοι από τις εικόνες που μαζέψαμε σήμερα, οδεύουμε για φαγητό και στη συνέχεια για νάνι.