Ημερολόγια Μοτοσυκλέτας: “Τουρκία”

Σάββατο, 17 Αυγούστου (Macka – Sumela – Trabzon – Macka)
Πρωινό ξύπνημα μιας και το υπόστρωμα στην σκηνή αποδείχθηκε λίγο σκληρό για τη μέση μου μετά από τις ώρες που περνούσαμε πάνω στη μηχανή. Ευκαιρία για διάβασμα δίπλα στο ποτάμι. Αργότερα ξύπνησαν και τα υπόλοιπα παιδιά, κατεβήκαμε μια βόλτα στο χωριό και έπειτα ανηφορίσαμε για Σουμελά. Το κομμάτι του δρόμου από το camping και μετά πανέμορφο. Δρόμος γεμάτος στροφές (όαση) δίπλα στο ποτάμι με δέντρα να σκεπάζουν τον ουρανό. Πλησιάζοντας, μπήκαμε στο Δρυμό, πληρώσαμε εισιτήριο και προχωρήσαμε. Περάσαμε από μια υπαίθρια αγορά με καφετέριες και μετά από λίγο ανεβαίνοντας είδαμε το μοναστήρι να δεσπόζει επιβλητικά στο πλάι του βουνού. Προχωρήσαμε ακόμα περισσότερο προσπερνώντας τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα μέχρι την είσοδο του μονοπατιού. Παρκάραμε και βαδίσαμε τη διαδρομή που έσφυζε από κόσμο.

Κάποιοι ντόπιοι έπαιζαν ποντιακή λύρα που σε συνδυασμό με το τοπίο σου δημιουργούσε μια υπέροχη νοσταλγική διάθεση. Σε μια στιγμή ξεπροβάλει πίσω από τη βλάστηση η Σουμελά. Κόσμος παντού, αν και προς έκπληξη μου Έλληνες δεν είδα (άκουσα). Μετά από αρκετή προσμονή στην ουρά παίρνω τα εισιτήρια και ανεβαίνουμε προς την είσοδο. Στο τέλος της σκάλας ξεπροβάλει το εσωτερικό της μονής, σύμβολο επί 16 αιώνες του Ποντιακού Ελληνισμού.

Λέγεται ότι το 386 μ.Χ. Αθηναίοι μοναχοί βρέθηκαν στις απάτητες βουνοκορφές του Πόντου μετά από αποκάλυψη της Παναγίας για να χτίσουν εκεί το μοναχικό της κατάλυμα. Εκεί είχε μεταφερθεί από αγγέλους η εικόνα της Παναγίας της Αθηνιώτισσας που είχε εικονογραφήσει ο ευαγγελιστής Λουκάς. Ακόμα και σήμερα αναβλύζει αγιασματικό νερό μέσα από γρανιτώδη βράχο, οι θεραπευτικές ιδιότητες του οποίου έκαναν το μοναστήρι πασίγνωστο στην περιοχή. Το 1922 οι τούρκοι κατέστρεψαν ολοσχερώς το μοναστήρι, έκλεψαν όλα τα πολύτιμα αντικείμενα και μετά έβαλαν φωτιά ώστε να σβήσουν τα ίχνη των εγκλημάτων τους. Από τον Ιούνιο του 2010 το Τουρκικό κράτος έδωσε άδεια στο Οικουμενικό Πατριαρχείο για να τελεστεί η λειτουργία για τη γιορτή της Κοίμησης της Θεοτόκου (15 Αυγούστου). Αυτή ήταν και η πρώτη φορά ύστερα από 88 έτη που το μοναστήρι λειτούργησε ξανά ως εκκλησία καθώς τα τελευταία χρόνια είχε μετατραπεί σε μουσείο.

Μεσημέρι γυρίσαμε στο camping αφού περάσαμε πρώτα από ένα τοπικό καθαριστήριο και πήραμε τα ρούχα των παιδιών. Εγώ είχα αποφασίσει, σοφά όπως αποδείχθηκε, να τα πλύνω μόνος μου στις εγκαταστάσεις της κατασκήνωσης. Εκεί διαπιστώσαμε ότι ο τύπος από το καθαριστήριο τους είχε πιάσει λίγο τον ποπό, μάλλον βρήκε ευκαιρία να βγάλει τα έξοδα της χρονιάς (κατάλαβες τώρα τα γέλια και τα κεράσματα το πρωί Κώστα;). Φάγαμε ένα kebab και πίσω στο camping για χαλάρωση.

Το βραδάκι κατεβήκαμε Τραπεζούντα. Η Κατερίνα με τον Κώστα έκανα μια βόλτα στην πόλη ενώ εγώ με τον Θανάση ανεβήκαμε σε ένα λόφο όπου βρήκαμε την Inci σε ένα “κυριλέ” Τούρκικο γάμο με μπόλικη μουσική. Κι επειδή μου έκανε εντύπωση αναφέρω ότι κατά τη διάρκεια του ταξιδιού είδαμε απίστευτα πολλούς γάμους. Δεν γνωρίζω εάν ήταν χρονική σύμπτωση αλλά ήταν σίγουρα εντυπωσιακό να συναντάς 5-10 νύφες τη μέρα.

Πάει και η Τραπεζούντα, από αύριο παίρνουμε πορεία προς τα νότια, επόμενη στάση Sivas.

Αποστάσεις : Συνολικά: 108 χλμ
Macka – Sumela 17 χλμ
Sumela – Trabzon 47 χλμ
Trabzon – Macka 30 χλμ

Διαμονή : Camping Sumela, 15 TL (6€) το άτομο χωρίς πρωινό, στις σκηνές μας
Φαγητό : 9 TL (3,6€) το άτομο
Λοιπά Έξοδα : 7 TL (2,8€) ανά μηχανή για το δρυμό της Σουμελά
8 TL (3,2€) το άτομο για τη μονή της Σουμελά