Ημέρα 24η
Βενετία
Σήμερα ξύπνησα πριν το ξυπνητήρι, κατά τις 9… από την ζέστη που είχε μέσα στο Bungalow.
Μόλις βγήκε ο ήλιος το ξύλινο σπιτάκι έγινε φούρνος…
Ήπιαμε καφέ στα γρήγορα και μετά πήραμε τις μηχανές να πάμε μέχρι την Βενετία να βγάλουμε τα εισιτήρια της επιστροφής με το σκεπτικό ότι θα βρούμε κάπου να παρκάρουμε χωρίς πληρωμή ώστε το βράδυ να μην έχουμε την ανάγκη του τελευταίου λεωφορείου.
Εκτός του ότι το καράβι δεν έφευγε την επόμενη όπως νομίζαμε, αλλά την μεθεπόμενη τελικά, όχι απλά δεν παρκάραμε πουθενά, αλλά δυσκολευτήκαμε ακόμα και για 5 λεπτά να τις αφήσουμε κάπου ώστε να βγάλουμε τα εισιτήρια.
Τα πάρκινγκ χρέωναν 20 ευρώ την μέρα, οπότε γυρίσαμε στο κάμπινγκ, τις αφήσαμε και ξαναπήγαμε με το λεωφορείο.
Το Πάτρα – Ανκόνα μας είχε στοιχίσει 114 ευρώ έκαστος μαζί με την μηχανή, ενώ το Βενετία – Ηγουμενίτσα μας πήγε 164 έκαστος, αυτό έτσουξε λίγο…
Ξεκινήσαμε λοιπόν και πάλι το περπάτημα στην πόλη…
Σήμερα ξεκινήσαμε και τα πίναμε πριν πάει καν 12 το μεσημέρι…
Μιας και οι τελευταίες μέρες μας είχαν πάει αρκετά οικονομικά είπαμε να επενδύσουμε σε καλά κοκτέιλ (και παγωμένο redbull για τον Σκίουρο). Έπαιρνες ένα κοκτέιλ και σου ξανάβαζε όσο αλκοόλ ήθελες όσο το έπινες…
Και οι φωτογραφίες που έβγαλα μετά στην πόλη ήταν καλύτερες κι από τα κοκτέιλ που πίναμε…
Αν και αρκετά κουρασμένοι όλοι μας από το πολύ περπάτημα που είχαμε ρίξει τις τελευταίες μέρες, δε σταματήσαμε να περπατάμε όλη μέρα. Στην Βενετία άμα δε χαθείς δε θα δεις τις πιο απόμερες γειτονιές που δεν έχουν κανένα τουρίστα…
Περνώντας από την επιβλητική πλατεία του Αγίου Μάρκου είπαμε να μπούμε και μέσα στην εκκλησία να την δούμε, αλλά μόλις φτάσαμε στην πόρτα μετά από κάνα 20λεπτο στην ουρά… φάγαμε πόρτα κυριολεκτικά αφού το μαγαζί έκλεινε…
Και περπατήματος συνέχεια…
Κάπου εκεί όμως είχε πάει απόγευμα οπότε χτυπήσαμε μια μακαρονάδα και… συνεχίσαμε το περπάτημα. Είχε και πανσέληνο σήμερα και ήταν ότι έπρεπε για φωτογράφηση…
Μετά γυρίσαμε σχετικά νωρίς και αράξαμε για ώρα στο κάμπινγκ και συζητάγαμε μέχρι που νυστάξαμε αρκετά. Σήμερα έλειπε και η χτεσινή μεθυσμένη χαζογκόμενα και ήταν όλα πολύ ήσυχα.
Την επόμενη μέρα θα πηγαίναμε μέχρι το Murano να δούμε πώς φτιάχνονται αυτά τα θαύματα από γυαλί που κοστίζουν ένα σκασμό λεφτά..
« Προηγούμενη Σελίδα | Επόμενη Σελίδα » |
Μπραβο ρε μαστορα.
μια χαρα τα πηγες.το διαβασα ολο.
κι ειμαι δυσκολος.
Μπορει να μη ταιριαζουμε στο γουστο κ στη διαμονη αλλά ταιριαζει το χιουμορ.
ιδανικη, η χρηση ειρωνειας κ αστε’ι’σμού
ευγε.
και σ ανωτερα που λενε
καλη προοδο παιδι μου.
Πολυ όμορφη περιγραφή και κατατοπιστικότατη!βέβαια καλό θα ήταν να γράψεις και τα οναματα των camping και των hostel ώστε να ξερουμε και εμείς οι υπόλοιποι αν τύχει να περάσουμε από εκεί τι να αποφύγουμε και τι όχι!και μια ερώτηση θα ήθελα να κάνω!ποια φωτογραφικη έχεις?:)
Ευχαριστώ 🙂
Ιταλια. Η πιο ομορφη χωρα του κοσμου.
να σκεφτεις οτι η Φλωρεντια, ηταν πρωτευουσα της Τοσκανης μεν, αλλα εχασε τα πρωτεια για πρωτευουσα της Ιταλιας δε.
σ αυτην εξακολουθουν κ ζουν απογονοι των μεγαλυτερων οικογενειων
γι αυτο κ τοσο κυρίλα στο κεντρο κλπ
ειναι ολα πολυ ακριβα κ γενικα ενα κλικ πιο πανω
Τους εχει μεινει ενα ψώνιο. Ξεπεσμενη αριστοκρατία τύπου. Σβησμενο Τζακι.
αλλα οπως διαπιστωσες στα παρκα,ο κακος χαμος. Μουλτι κούλτι κι αγκαλίτσα.
εγω ειχα προτιμησει το κεντρο τοτε.
Κριμα που δεν πηγατε στα Ουφίτσι. Εχασες.
(Συνεχιζω την αναγνωση με παθος)…γκα γκαν
Μπράβο ρε Δημοσθένη…