Ημέρα 4η
Φλωρεντία – (χωρίς τερματισμό)
Τορίνο; χαχαχα.
Πάω στο συνεργείο μετά το πρωινό να ρωτήσω τι ώρα θα πάρουμε το μαύρο πληγωμένο άτι και μου λέει ότι η παραγγελία έφαγε κοκομπλόκο και κανένα συνεργείο σε γειτονικές πόλεις δεν έχει να μας δώσει τρόμπα… Οπότε θα περιμένουμε να έρθει την Δευτέρα (και ήταν Παρασκευή πρωί)…
Μου ανάβουν τα λαμπάκια σε δευτερόλεπτα αφού το είχα σίγουρο ότι αύριο το πρωί θα ανεβαίναμε βουνό που τόσο το περιμέναμε. Τρώω την ξενέρα και γυρνάω στο δωμάτιο να την μεταδώσω και στους άλλους 2.
Αφού λοιπόν ξενερώνουμε ήσυχα και ωραία λέμε να πάμε στο σούπερ μάρκετ να ψωνίσουμε ότι θα χρειαστούμε για το τριήμερο και να πάμε σε μια παρκάρα που είχαμε δει στο χάρτη να αράξουμε να φάμε…
Αλλά και για να δούμε την παρκάρα…
ΤΟ άραγμα
Ταϊσαμε και τα αλόγατα σταφύλια
Παίξαμε και με τα ζωντανά του πάρκου
Εκεί μας άλλαξε και όλη η διάθεση… Τσιλάραμε και ξεκινήσαμε να ρωτάμε ίνφο για την πόλη από μια παρέα παραδίπλα όπου και μας είπε όσα χρειαζόταν να μάθουμε.
Όταν δεν έχεις παραλίες έχεις πάρκα :-/
Αποφασίσαμε να νοικιάσουμε ποδήλατα μιας και η πόλη είναι μια απέραντη ευθεία και θα είχαμε 3 ολόκληρες μέρες να περάσουμε, οπότε πήγαμε προς το κέντρο.
Πάντα όμορφη αυτή η πόλη
Αφού λοιπόν νοικιάσαμε τα ποδήλατα η Τόνια μας είπε ότι είχε να κάνει ποδήλατο από παιδάκι…
…και είχε μόνιμα μια τέτοια έκφραση για αρκετές ώρες όσο έκανε πετάλι!
Εμείς γελάγαμε, εκείνη δε νομίζω να το ευχαριστήθηκε και πολύ. Από την επόμενη μέρα ήταν ξεφτέρι πάντως.
Αφού γυρίσαμε λίγο την πόλη αράξαμε σε μια πλατεία-πάρκο που μας είπαν ότι μαζεύει κόσμο και κάθε βράδυ έχει κι από ένα live.
Φθηνά ποτά λοιπόν, ωραίος κόσμος και κανένα ίχνος ρατσισμού. Εκεί βλέπεις όλες τις φυλές και όλα τα χρώματα ανθρώπων σχεδόν σε όλες τις παρέες και όλοι μιλάνε με όλους σε όποια γλώσσα μπορούνε. Από το Βερολίνο είχα να το δω αυτό τόσο μαζικά. Ωραία πράγματα.
Κάναμε κι εμείς τις γνωριμίες μας, τα τσούξαμε και αργά το βραδάκι γυρίσαμε για ύπνο μετά από μια φοβερή βραδινή ποδηλατάδα που ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Αύριο το πρωί θα ψάχναμε για κάμπινγκ ώστε να σταματήσουμε να δίνουμε τόσα λεφτά για ύπνο κάθε μέρα.
Στη Φλωρεντία βλέπεις περιέργα έργα τέχνης οπουδήποτε
Bonus tracks της ημέρας:
Η μεθυσμένη μέλισσα
Το λάγνο βλέμμα του Σκίουρου με το σκουλαρίκι της Τόνιας
| « Προηγούμενη Σελίδα | Επόμενη Σελίδα » |
Μπραβο ρε μαστορα.
μια χαρα τα πηγες.το διαβασα ολο.
κι ειμαι δυσκολος.
Μπορει να μη ταιριαζουμε στο γουστο κ στη διαμονη αλλά ταιριαζει το χιουμορ.
ιδανικη, η χρηση ειρωνειας κ αστε’ι’σμού
ευγε.
και σ ανωτερα που λενε
καλη προοδο παιδι μου.
Πολυ όμορφη περιγραφή και κατατοπιστικότατη!βέβαια καλό θα ήταν να γράψεις και τα οναματα των camping και των hostel ώστε να ξερουμε και εμείς οι υπόλοιποι αν τύχει να περάσουμε από εκεί τι να αποφύγουμε και τι όχι!και μια ερώτηση θα ήθελα να κάνω!ποια φωτογραφικη έχεις?:)
Ευχαριστώ 🙂
Ιταλια. Η πιο ομορφη χωρα του κοσμου.
να σκεφτεις οτι η Φλωρεντια, ηταν πρωτευουσα της Τοσκανης μεν, αλλα εχασε τα πρωτεια για πρωτευουσα της Ιταλιας δε.
σ αυτην εξακολουθουν κ ζουν απογονοι των μεγαλυτερων οικογενειων
γι αυτο κ τοσο κυρίλα στο κεντρο κλπ
ειναι ολα πολυ ακριβα κ γενικα ενα κλικ πιο πανω
Τους εχει μεινει ενα ψώνιο. Ξεπεσμενη αριστοκρατία τύπου. Σβησμενο Τζακι.
αλλα οπως διαπιστωσες στα παρκα,ο κακος χαμος. Μουλτι κούλτι κι αγκαλίτσα.
εγω ειχα προτιμησει το κεντρο τοτε.
Κριμα που δεν πηγατε στα Ουφίτσι. Εχασες.
(Συνεχιζω την αναγνωση με παθος)…γκα γκαν
Μπράβο ρε Δημοσθένη…