Άτλαντας – Σαχάρα – Μαρόκο

9η Μέρα
Πέμπτη 25 Απριλίου 2013
Αναχώρηση: 10:45 – Άφιξη: 15:00
Διαδρομή: Merzouga (Desert Sahara) – Gorges Todra
Χιλιόμετρα: 279
Συνολικά χλμ: 3024

… μετά από λίγες ώρες η βουή του άνεμου με ξυπνάει, κοιτάζω το ρολόι 4:40. Καλή ώρα για μια ακόμη βόλτα στην έρημο τώρα που όλοι κοιμούνται… Βγαίνω και το κρύο σε συνδυασμό με την υγρασία τσακίζει κόκκαλα. Η άμμος είναι παγωμένη, ο ουρανός έχει καθαρίσει και πλέον το φεγγάρι είναι εκεί λαμπερό… Όπως και το πρόσωπο μου… Δεν έχω κοιμηθεί σχεδόν καθόλου, το κρύο πολύ σε σημείο που έχει παγώσει η άμμος, αλλά όλα αυτά είναι δευτεροτρίτα μπροστά σε αυτό που ζω…
Μετά τις 5:15 αρχίζει να κινείται ο κόσμος μιας και όλοι θα ξυπνήσουν να δουν την ανατολή του ήλιου… Ένα μοναδικό θέαμα που όλοι πρέπει να δουν. Η αλήθεια είναι ότι με τις φωνές και τις τσιρίδες κάπως χαλάει το σκηνικό. Πολλοί είναι αυτοί που δεν ξέρουν το “καλυτέρα να μασάς παρά να μιλάς”. Σ’ αυτή τη ζωή όλες οι στιγμές δεν είναι ίδιες «κυρία μου»…
Οι φωτογραφικές μηχανές παίρνουν φωτιά, οι πόζες που προσπαθεί να πάρει ο καθένας μας απαράμιλλες και στο τέλος το σκηνικό γίνεται πανηγυράκι…

Δεν μ’ ενοχλεί πλέον γιατί πρόλαβα και είχα τις στιγμές μου… και ευτυχώς όχι μόνο εγώ…(μια από τις λίγες φώτο που θα την αναζητώ σε όλη μου την ζωή)…

Οι τελευταίες εικόνες από την ανατολή του ηλίου είναι μοναδικές…

Στις 6:30 περίπου αναχωρούμε και θέλω να κάνω την διαδρομή της επιστροφής περπατώντας. Δεν υπάρχει πρόβλημα από τον οδηγό όποτε ακολουθώ την πορεία ποδαράτος. Πραγματικά παρόλο που είναι κουραστικό το απολαμβάνω μ’ ένα αγαπημένο μου τραγούδι που μου έρχεται στο μυαλό και το σιγοτραγουδώ… Είναι όμορφα…

Μετά την επιστροφή μας στο ξενοδοχείο και μετά από ένα ζεστό μπάνιο απολαμβάνουμε ένα υπέροχο πρωινό (φοβερό ζεστό ψωμί) στην αυλή σχεδιάζοντας την πορεία μας από εδώ και περά. Ένα κομμάτι του ταξιδίου έχει ολοκληρωθεί με την επίσκεψη στην έρημο. Από εδώ και περά έχουμε να δούμε επίσης πολλά ενδιαφέροντα πράγματα… Πολύ ενδιαφέροντα θα έλεγα…

Αναχωρούμε με κατεύθυνση το τέρμα του δρόμου έξω από το χωριό.

Μερικές φώτο και από εκεί πάμε για την μικρή λίμνη Dayet Srji που βρίσκεται λίγα μόλις χλμ δυτικά του χωρίου έξω από τον κεντρικό δρόμο. Η λίμνη γεμίζει τον χειμώνα μετά τις βροχές. Εδώ σταματούν εκατοντάδες ροζ φλαμίνγκο, πελαργοί και αλλά αποδημητικά πουλιά.

Φεύγουμε από την περιοχή με τις καλύτερες των εντυπώσεων και θα κατευθυνθούμε προς το φαράγγι Todres. Αλλαγή εντελώς του σκηνικού και αυτή είναι και μια ομορφιά που προσφέρει το Μαρόκο. Αλλαγές στα άκρα…
Η διαδρομή μέχρι το Efroud είναι η ίδια. Εκεί αλλάζουμε κατεύθυνση και παίρνουμε τον R702 ο όποιος μέχρι την πόλη Tinejdad δεν παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, πέρα από κάποιες μορφολογικές ιδιαιτερότητες. Ακριβώς το ίδιο σκηνικό και στον Ν10 μέχρι την πόλη Tinerhir. Η πόλη είναι το διοικητικό κέντρο της περιοχής αλλά με τα πολλά έργα που γίνονται στον κεντρικό δρόμο. Επικρατεί ένας πανικός και καλό θα ήταν να την είχαμε αποφύγει. Παίρνουμε τον δρόμο με κατεύθυνση το φαράγγι Todra. Λίγα χλμ μετά βρίσκουμε ένα πλάτωμα με εντυπωσιακή θεά.

Μπορείς να θαυμάσεις το φοινικόδασος της Todra το όποιο έχει μήκος 12χλμ. Στην άλλη πλευρά του δάσους υπάρχουν πολλά Ksar όπου παλιότερα ζούσαν πολλές οικογένειες.
Μια πολύ ωραία διαδρομή ανάμεσα σε ψηλούς βράχους, ρυάκια και γραφικά χωριά, μας οδηγεί στο φαράγγι. Όταν το αντικρίζουμε μένουμε με το στόμα ανοιχτό…

Προσωπικά δεν έχω δει κάτι παρόμοιο γι’ αυτό και μου κάνει τρομερή εντύπωση. Μιλάμε για αποτόμους βράχους ύψους 300μ στις δυο πλευρές του στενού φαραγγιού οι όποιοι είναι και πολύ γνωστοί στους έμπειρους ορειβάτες.

Το ξενοδοχείο που μας είχε προτείνει ο Mustafa στη Merzuga ήταν στα όρια του υποφερτού αλλά τέτοια ώρα τέτοια λόγια και σε συνδυασμό με την πολύ φτηνή τιμή μας έκανε να καθίσουμε. Δυο όμορφα ξενοδοχεία υπάρχουν μέσα στο φαράγγι αλλά και τα δύο ήταν εκτός μπάτζετ. Κατεβάζουμε τα πράγματα και ξεκινάμε να κάνουμε την διαδρομή που διασχίζει το φαράγγι και καταλήγει στο χωριό Tamtattouchte περίπου 25χλμ. Πραγματικά δεν θέλω να επαναλαμβάνομαι και να ζαλίζω, αλλά τα επόμενα χλμ θα μας προσφέρουν πανέμορφες εικόνες. Μερικές φώτο της περιοχής που προσπαθούν να αποτυπώσουν την μαγεία του τοπίου…

Στο τέλος της διαδρομής βρίσκουμε το γραφικό χωριό Tamtattouchte. Τα χωμάτινα σπίτια εναρμονίζονται με τις κιτρινοκόκκινες αποχρώσεις των βουνών. Στα δεξιά μας φαίνονται κάποια παλιά ερειπωμένα σπίτια που με την βοήθεια ενός ντόπιου ποδηλάτη φτάνουμε εκεί μέσα από στενά χωμάτινα δρομάκια. Αμέσως θα μας κυκλώσουν πολλά παιδάκια ο καθένας για τον δικό του λόγο. Ακόμη και οι γυναίκες είναι πιο ξεθαρρεμένες αφού θα πλησιάσουν και αυτές και θα μας χαιρετίσουν έστω και από κάποια μέτρα απόσταση. Ήταν πολύ ευχάριστα τα λεπτά που μείναμε εκεί.

Η επιστροφή από τον ίδιο δρόμο επιβεβαιώνει τον κανόνα ότι μια διαδρομή έχει δύο κατευθύνσεις που σου δημιουργούν εντελώς διαφορετικές εικόνες.
Επιστροφή στο ξενοδοχείο όπου προς μεγάλη μας έκπληξη μαθαίνουμε ότι δεν υπάρχει ρεύμα στην περιοχή και ότι τα πάντα δουλεύουν με γεννήτριες. Αποτέλεσμα είναι να υπάρχει ένας έντονος θόρυβος ο οποίος ευτυχώς το βράδυ σταμάτησει. Εντελώς τυχαία συναντάμε δυο ζευγάρια ελλήνων πεζοπόρων που μαζί τους είχαν και ένα παιδάκι 2 ετών. Τα είπαμε για λίγο, μας έδωσαν πληροφορίες για τα μέρη που επισκέφτηκαν στην περιοχή του Μαρακές και εμείς με την σειρά μας τους είπαμε για την περιοχή της Merzuga. Μετά το φαγητό περπατήσαμε το φαράγγι που και πάλι μας προκάλεσε δέος. Δεν υπάρχει λέμε…
Καταλήγουμε σ’ ένα εστιατόριο για ένα τσάι. Τόσο κρύο μέρος δεν έχω ξαναδεί. Κατά την επιστροφή μας έχει νυχτώσει με αποτέλεσμα το πέρασμα από το φαράγγι να προκαλεί φόβο αφού το μοναδικό φως είναι αυτό που προσφέρει το φεγγάρι…
Καλή μας νύχτα…

Εντυπώσεις ημέρας:… το δημιούργημα της φύσης στο μεγαλείο του…
Έξοδα: 0€ βενζίνη (0λτ) – 12€ ξενοδοχείο + φαγητό + parking + πρωινό – 3€ τσάι + νερό
Διαδρομή ημέρας: Ν13 – R702 – N10 – R703