Ημερολόγια Μοτοσυκλέτας: “Ιράν”

Ημέρα: 06 – Δευτέρα 30/7/2018
Απόσταση: 0 χλμ (σύνολο: 901 χλμ)
Διαδρομή: Τιφλίδα (Γεωργία)

Χαλαρή μέρα η σημερινή, ξεκούραση και βόλτα στην Τιφλίδα. Μετά το πρωινό καφεδάκι στην αγαπημένη μας βεράντα η Marta έπρεπε να μας αφήσει μιας και υπήρχαν αρκετές εκκρεμότητες που έπρεπε να κλείσουν.

Όπως είχα αναφέρει νωρίτερα, σχεδιάζαμε την εξερεύνηση μας στη Γεωργία και το Αζερμπαϊτζάν, να την πραγματοποιήσουμε με το οικογενειακό αυτοκίνητο της Marta. Επειδή όμως τα απρόσμενα δεν μπορούν να λείπουν σε τέτοια ταξίδια, μερικές μέρες πριν προσγειωθούμε στη Γεωργία, το αυτοκίνητο ενεπλάκει σε ατύχημα με αποτέλεσμα να βγει νοκ άουτ.

Αλλά γιατί να αλλάξει αυτό τα σχέδια μας; Συμφωνήσαμε με το Θανάση, αντί να ξοδέψουμε χρήματα σε ενοικιαζόμενο, να συνεισφέρουμε στην επισκευή του αυτοκινήτου της Marta και να τηρήσουμε το αρχικό μας σχέδιο. Το θέμα είναι, θα προλάβαινε το αυτοκίνητο να είναι έτοιμο; Αν και είχαμε κάποιες εναλλακτικές στο μυαλό μας, τελικά ο Γεωργιανός μηχανικός που ανέλαβε το Volkswagen Golf Cabrio 1.6 μας τα κατάφερε μια χαρά. Σήμερα λοιπόν η Marta θα παραλάμβανε το ολοκαίνουριο Golf, ενώ το βράδυ θα βρισκόμασταν μαζί με τη μητέρα της και το φίλο μας το Bachuki για δείπνο σε ένα από τα γνωστά εστιατόρια της πόλης.

Μετά το καφεδάκι μας και αφού μας άφησε η Marta, ο Θανάσης, η Άρια κι εγώ εκμεταλλευτήκαμε το κενό πρωινό για εξερεύνηση στην πόλη. Για καλή μας τύχη, ο καθεδρικός ναός της Αγίας Τριάδας απείχε μόλις 100 μέτρα από το σημείο που μέναμε, οπότε ξεκινήσαμε από εκεί.

Ο ναός της Αγίας Τριάδας, περισσότερο γνωστός ως Sameba, ανεγέρθηκε σχετικά πρόσφατα, μεταξύ 1995 και 2004, την εποχή δηλαδή που στην Αθήνα χτίζαμε στάδια για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αποτελεί τον κύριο καθεδρικό ναό της Γεωργιανής Ορθόδοξης Εκκλησίας αλλά και τον τρίτο ψηλότερο ορθόδοξο καθεδρικό ναό στον κόσμο.

Αφορμή για την ανέγερση της ήταν να εορταστούν τα 1.500 χρόνια της αυτοκέφαλης Γεωργιανής Ορθόδοξης Εκκλησίας καθώς και τα 2.000 χρόνια από τη γέννηση του Ιησού. Η κατασκευή του ναού ανακηρύχθηκε ως “σύμβολο της Γεωργιακής εθνικής και πνευματικής αναβίωσης” και χρηματοδοτήθηκε κυρίως από ανώνυμες δωρεές από επιχειρηματίες και κοινούς πολίτες.

Ο καθεδρικός ναός Sameba ανεγέρθηκε στον λόφο Elia, πάνω από την αριστερή όχθη του ποταμού Mtkvari, στην ιστορική γειτονιά του Avlabari της Παλιάς Τιφλίδας. Έχει τρούλο σε σχήμα σταυρού που στηρίζεται σε οκτώ στήλες. Η συνολική έκταση του καθεδρικού ναού είναι 3.000 τετραγωνικά μέτρα και το ύψος από το έδαφος στην κορυφή του σταυρού είναι 87 μέτρα. Το δάπεδο είναι φτιαγμένο από μαρμάρινα πλακάκια και ο βωμός διακοσμημένος με μωσαϊκό. Η ζωγραφική των τοιχογραφιών εκτελείται από μια ομάδα καλλιτεχνών που καθοδηγείται από τον Amiran Goglidze. Και για να ξέρετε, τα μάρμαρα του ναού, συνολικής έκτασης 1.200 τετραγωνικών μέτρων, προέρχονται από Ελλάδα, και συγκεκριμένα από Θάσο και Βώλακα. Αν βρεθείτε λοιπόν προς τα εκεί και κάτι σας θυμίζει Ελλάδα, τώρα ξέρετε τι είναι αυτό.

Μπαίνοντας στο ναό, η Άρια φόρεσε ένα μαντίλι στο κεφάλι της. Μια παράδοση αιώνων στις εκκλησίες της Γεωργίας και της Αρμενίας όπου οι γυναίκες είθισται να καλύπτουν το κεφάλι τους από σεβασμό, κατά την είσοδο τους στο ναό.

Μετά την περιήγηση μας, ο Θανάσης και η Άρια συνέχισαν τη βόλτα προς το ιστορικό κέντρο, χωρίς όμως εγώ να ακολουθήσω αφού τα μέρη αυτά μου ήταν αρκετά γνωστά από το προηγούμενο ταξίδι μου. Άλλωστε, είχα μείνει πίσω στο ταξιδιωτικό μου ημερολόγιο και συν τις άλλοις έπρεπε να ελέγξω αρκετά πράγματα για το ταξίδι στο Αζερμπαϊτζάν που ξεκινούσε το επόμενο πρωί και δεν μπορούσαν να περιμένουν άλλο.

Το κτίριο με τη φουτουριστική σχεδίαση, δίπλα στην πλατεία Ευρώπης. Αποτελεί εκθεσιακό κέντρο και αίθουσα συναυλιών ενώ μελλοντικά προορίζεται για μουσείο κρασιού.

Όχι – όχι… μην ξεγελιέστε. Δεν πρόκειται για φυτό αλλά για ένα εξαιρετικό γλυκό, όπως φαίνεται και στην επόμενη φωτογραφία.

Η λεωφόρος Rustaveli είναι η κεντρική λεωφόρος στην Τιφλίδα και οφείλει το όνομα της στον μεσαιωνικό Γεωργιανό ποιητή Shota Rustaveli. Η λεωφόρος ξεκινά από την πλατεία της Ελευθερίας και θεωρείται η κύρια οδός της Τιφλίδας λόγω του μεγάλου αριθμού κυβερνητικών, δημόσιων, πολιτιστικών και επιχειρηματικών κτιρίων που βρίσκονται πάνω ή κοντά στη λεωφόρο. Το παλαιό κτίριο του Κοινοβουλίου, η Όπερα, το Κρατικό Ακαδημαϊκό Θέατρο Rustaveli, η Γεωργιανή Ακαδημία Επιστημών, η Εκκλησία Kashveti, το Μουσείο Simon Janashia της Γεωργίας και το Biltmore Hotel Tbilisi βρίσκονται μεταξύ άλλων εκεί. Ο δρόμος είναι γεμάτος από καφέ, καταστήματα, εστιατόρια και άλλους χώρους διασκέδασης, ένα μείγμα σύγχρονης αρχιτεκτονικής του 20^ου αιώνα.

Το άγαλμα του Αγίου Γεωργίου, φτιαγμένο από γρανίτη και χρυσό, συμβολίζει την ανεξαρτησία της Γεωργίας. Ανεγέρθηκε το 2006 στην πλατεία Ελευθερίας και φτάνει σε ύψος τα 35 μέτρα.

Για περπάτημα προτείνεται ανεπιφύλακτα και η οδός Agmsshenebeli, ένας πανέμορφος πεζόδρομος γεμάτος καφέ και εστιατόρια σε αναπαλαιωμένα κτίρια του 19^ου αιώνα που τα βράδια σφύζει από ζωή.

Ο “Κεκλιμένος Πύργος του Ρολογιού” του Rezo Gabriadze, δίπλα ακριβώς στο Θέατρο Μαριονέτας.

Το σύμβολο της Τιφλίδας είναι ο Πύργος της Τηλεόρασης. Με ύψος 274,5 μέτρα στέκεται πάνω στο Mtatsminda (το Άγιο Όρος) και είναι ορατός σχεδόν από όλες τις περιοχές της πόλης. Ο αρχικός πύργος ανεγέρθηκε το 1955 και το 1972 αντικαταστάθηκε από ένα νέο, με τον παλαιότερο να μεταφέρεται στο γειτονικό Gori. Το σύμβολο της πόλης είναι ακόμα πιο ελκυστικό όταν φωτίζεται ακριβώς στις 17:38 μαζί με τον γιγάντιο τροχό που στέκεται δίπλα του. Στην περιοχή τριγύρω υπάρχει ένα όμορφο πάρκο. Για να φτάσετε εκεί μπορείτε να πάρετε το τελεφερίκ από την πόλη, να οδηγήσετε ή και να περπατήσετε, αν αντέχετε την ανηφόρα.

Μεταξύ των άλλων, η Τιφλίδα είναι γνωστή για τα λουτρά της και τα υπόγεια θειούχα νερά. Κατά μία άποψη από εκεί πήρε και το όνομα της, αφού Τιφλίδα στα γεωργιανά σημαίνει “θερμό”. Στην πόλη μπορείς να βρεις αρκετά μέρη για συνεδρία μασάζ ενώ η παράδοση των θερμών λουτρών χρονολογείται από τον 1^ο μ.Χ. αιώνα.

Για αναμνηστικά και δώρα, υπάρχει μια υπέροχη υπαίθρια αγορά δίπλα στην Παλιά Γέφυρα (Dry Bridge) που συνίσταται ειδικά σε συλλέκτες αντικών.

Σε γενικές γραμμές, η Τιφλίδα είναι μια ταχέως αναπτυσσόμενη πόλη. Τόσο ταχέως που ακόμα και οι ίδιοι οι κάτοικοι της δυσκολεύονται να αφομοιώσουν όλες αυτές τις αλλαγές που συμβαίνουν καθημερινά σε κάθε γωνιά της. Σίγουρα πάντως πρόκειται για μια πανέμορφη πρωτεύουσα, με ξεχωριστή αρχιτεκτονική και φυσικά γαστρονομία. Ένας εύκολος και προσιτός προορισμός που θα ενθουσιάσει τον ταξιδιώτη.

Παραδοσιακό καπνιστό τυρί της Γεωργίας… ιδανικό για συντροφιά στο μοναδικό γεωργιανό οίνο.

Όταν τα παιδιά επέστρεψαν στο διαμέρισμα, ήταν η σειρά μου να φύγω για λίγο. Η Marta είχε συνέντευξη για μια νέα δουλειά και προσφέρθηκα να παρευρεθώ εκεί για υποστήριξη.

Το βράδυ ξαναβρεθήκαμε όλοι μαζί, με την Khatuna (τη μητέρα της Marta) και τον Bachuki. Με το Golf να έχει μόλις βγει από το συνεργείο, πήγαμε σε ένα παραδοσιακό εστιατόριο της Τιφλίδας, με ζωντανή παραδοσιακή μουσική και καλό ντόπιο φαγητό. Φάγαμε, ήπιαμε, γελάσαμε… μια ωραία ξεκούραστη μέρα πριν πιάσουμε πάλι τους δρόμους.

Khinkali, το διασημότερο ίσως γεωργιανό πιάτο.

Μετά το εστιατόριο περάσαμε από το σπίτι της Marta για να πάρει τα πράγματα της, γνωρίσαμε τη γάτα της και η μαμά της μας κέρασε σπιτικό κρασί από το Kakheti. Γλυκό στη γεύση και αφρώδες, από εκείνα τα σπιτικά κρασιά που δύσκολα βρίσκεις στην αγορά. Οι φυσαλίδες μάλιστα ενθουσίασαν τόσο πολύ το Θανάση που η Khatuna μας έδωσε ένα μπουκάλι από αυτό, με το οποίο και τελικά ταξιδέψαμε στο Αζερμπαϊτζάν.

Ήταν το τελευταίο βράδυ της Άριας μαζί μας μιας και το πρωί πετούσε για Ηράκλειο. Γυρίσαμε σπίτι, ετοιμάσαμε τα πράγματα και βάλαμε ξυπνητήρι για τις 3.00 τα ξημερώματα. Θα πηγαίναμε την Άρια στο αεροδρόμιο και από εκεί θα φεύγαμε απευθείας για Rustavi και εν συνεχεία για τα σύνορα με Αζερμπαϊτζάν. Γρήγορα στα κρεβάτια μας για να χορτάσουμε έστω εκείνες τις 2 ώρες ύπνου που μας απέμεναν γιατί η μέρα που θα ακολουθούσε θα ήταν μια μεγααααάλη μέρα.

Έξοδα: