Δοκιμαστικά
Φοβούμενοι την χτεσινή τους χασούρα, οι μισοί της παρέας προτιμούν να πάνε στην πίστα με λεωφορείο. Εγώ ο Στράτος, ο Μήτσος και ο Σταύρος καβαλάμε τα μοτοσακά μας, διαβάζουμε το χάρτη μας, ρωτάμε και σε ένα βενζινάδικο για επιβεβαίωση και τραβάμε προς την πίστα. Μισή ώρα αργότερα παρκάρουμε μπροστά στην πίστα.
Οδεύουμε εντός αυτής. Η πίστα είναι τίγκα στο τροχόσπιτο και στις σκηνές. Δεν έχει τον υπερβολικό κόσμο έτσι τραβάμε για εξερεύνηση. Μαγικές εικόνες που πραγματικά μας ζαλίζουν. Χιλιάδες μοτοσυκλέτες, άλλες πειραγμένες μέχρι αηδίας και άλλες κατεστραμμένες με χωνιά για εξατμίσεις, να μαρσάρουν και να σπάνε μοτέρ. Ο κόσμος βαμμένος στα χρώματα των αγαπημένων του οδηγών -η πλειοψηφία στα χρώματα του Rossi φυσικά-, εκστασιασμένος, περιμένει να θαυμάσει τους πρωταγωνιστές των δύο τροχών. Φυσικά δεν λείπουν και οι όμορφες παρουσίες.
Rossi μέχρι κόκαλο, ή μάλλον μέχρι βέσπα.
Το πάρτι από τους κατασκηνωτές κρατάει αρκετές μέρες. Η πίστα λειτουργεί σαν άσυλο, ενώ το αλκοόλ ρέει άφθονο. Φυσικά όλα αυτά επί των ήχων της δυνατής μουσικής.
Αράζουμε σε κάποια πλαγιά όπως και κάνουν οι περισσότεροι παρευρισκόμενοι.
Και χαζεύουμε τα εντυπωσιακά δοκιμαστικά μαζί με ένα ενθουσιώδες κοινό, Τόσο ενθουσιώδες, που έπιασα πολλές φορές τον εαυτό μου να χαζεύει αυτούς και όχι την πίστα.
Μετά το τέλος των δοκιμαστικών οδεύουμε για βόλτα στην πανέμορφη Φλωρεντία. Περπατάμε και χαζεύουμε αρκετά πριν καταλήξουμε σε κάποιο εστιατόριο για μάσα.
| « Προηγούμενη Σελίδα | Επόμενη Σελίδα » |
