Κείμενο: Γιάννης Κακλέας
Φωτογραφίες-Βίντεο-Μοντάζ: Γιάννης Κακλέας, Δημήτρης Φωτεινόπουλος
Αφρική. Μια λέξη που μπαινόβγαινε στ’ αυτιά μου από παιδάκι. «Η υποανάπτυκτη Αφρική» λέγαν οι δασκάλοι μου δείχνοντας το χάρτη, «Τα παιδάκια στην Αφρική δεν έχουν να φάνε» φωνάζαν οι γονείς μου εμπρός στο πιάτο με το σπανακόρυζο, «Αφρικανοί κακοποιοί» προειδοποιούσαν οι τηλεοράσεις, «Πως ντύθηκες έτσι σαν Αφρικανός» μου λέγαν οι φίλοι μου, «Αφρικανέ, Αφρικανέ μου φαίνεσαι πολύ ξενέ» είπε κι η Έφη Σαρρή. Ειδικά αυτό το τελευταίο με πείραξε πολύ, δεν μπορούσα να το χωνέψω με τίποτα. Ίσα μωρή γαλότσα Έφη, εσύ είσαι ξενέρωτη. Και στην τελική έχεις πάει στην Αφρική να τη δεις από κοντά και να εκφέρεις γνώμη; Γιατί, εγώ έχω πάει θα μου πεις;
Κάπως έτσι παιδαριωδώς και αφελώς σκεπτόμενος, μου καρφώθηκε η ιδέα για ταξίδι με μοτοσυκλέτα στην Αφρική. Μια ιδέα που σύντομα έγινε απόφαση κι η απόφαση έγινε ταξίδι. Μην φανταστείς ταξίδι σε καμιά Μποτσουάνα ή Μοζαμβίκη, μακάρι να μπορούσαμε, η κοντινή Τυνησία όμως ήταν αρκετή να μας δώσει μια πρώτη εικόνα της Αφρικής. Ένα ολιγοήμερο, οικονομικό και σχετικά εύκολο ταξίδι, που παρ’ όλα αυτά στάθηκε το πρώτο τουβλάκι στο ντόμινο που δημιουργήθηκε και με έκανε να επαναπροσδιορίσω για πάντα τους ταξιδιωτικούς μου στόχους
