Ημέρα 3η
Annecy/France – Amiens/France
Χιλ: 744
Χάρτης διαδρομής:
Παρόλη την χθεσινή κούραση, σήμερα το πρωί ξύπνησα νωρίς. Ήξερα από πριν, ότι για σήμερα αυτό που είχαμε να κάνουμε, ήταν οδήγηση και μόνο οδήγηση. Κάποια στιγμή θα φτάναμε Παρίσι, θα κάναμε μια σύντομη στάση για λίγες βόλτες και μερικές φωτογραφίες και μετά διανυκτέρευση στην Αmien, μια πόλη της Βόρειας Γαλλίας. Μέχρι τότε όμως, οδήγηση σε βαρετό αυτοκινητόδρομο. Στις 9 παρά, κατεβήκαμε για πρωινό λοιπόν και 1 ώρα μετά ήμασταν πάλι σε θέσεις μάχης πάνω στις μοτοσυκλέτες μας. Το γκάζι ανοίγει στην Γαλλική Autoroute. Δρόμοι 3,4 και 5 λωρίδων που σε κάποιες φάσεις είναι ισάξιοι και ίσως καλύτεροι των αντιστοιχών Γερμανικών. Απλά σε όλη την Γαλλία να ξέρετε ότι υπάρχει πολύ αστυνόμευση, είτε για τα όρια ταχύτητας, είτε για άλλες παραβάσεις, οπότε το νου σας. Αργά το μεσημέρι και 600 παρά κάτι χιλιόμετρα πιο περά, μπαίναμε στο Παρίσι…
Το καλό ήταν ότι όσο βορειοτέρα ανεβαίναμε, όλη αυτή η βασανιστική ζέστη είχε αρχίσει να σπάει… Το κακό βέβαια, ήταν ότι άρχισαν να κάνουν την εμφάνιση τους αυτά τα μαύρα συννεφάκια που κουβαλάνε νερό. Σωστά καταλάβατε.. άρχισε να βρέχει ευτυχώς όχι δυνατά, αλλά όσο χρειάζεται για να αρχίσει μια μοτοσυκλέτα με συνολικό βάρος 540 κιλά, να θέλει ιδιαίτερους χειρισμούς στους πλακόστρωτους Παριζιάνικους δρόμους…
Παρόλα αυτά, από την άλλη δεν ανησυχούσα ιδιαίτερα, μιας όλα έδειχναν ότι αυτή η καλοκαιρινή μπόρα θα κράταγε λίγο. Τόσο λίγο, που θα ήταν όσο χρειαζόταν, μέχρι να φτάσουμε στον Πύργο του Άιφελ και να πάρω μια φωτό όπως την φανταζόμουν κάποτε, στο μακρινό 2006 που είχα ξαναβρεθεί χωρίς μοτοσυκλέτα τότε, ακριβώς στο ίδιο όμως σημείο. Επτά χρόνια μετά λοιπόν, έβαζα άλλο ένα Χ στο κρυφό μου βιβλιαράκι με τα must do…
Λίγη ωρίτσα αργότερα φωτογραφίζαμε την πυραμίδα που βρίσκεται στην κύρια είσοδο του μουσείου του Λούβρου.
Ακριβώς απέναντι βρίσκεται η Arc du Carroussel…
Και αμέσως μετά, μια τελευταία στάση στην Αψίδα του Θριάμβου…
Ξέρεις… μια φώτο… έτσι… για το αρχείο…
Arc de Triomphe
Έξω από το Παρίσι σταματήσαμε για έναν ακόμη ανεφοδιασμό…
Και 180 χιλιόμετρα αργότερα, απόγευμα πλέον, μπαίναμε στην Αμιάν. Τα υπόλοιπα όπως τα φαντάζεστε. Ξενοδοχείο, τσεκ-ιν, γρήγορο μπανάκι και έξω προς ανεύρεση φαγητού. Το πιο όμορφο πάντως ήταν ότι η πόλη μας είχε υποδεχτεί με 20 βαθμούς… Όλα έδειχναν ότι η ζέστη μας είχε αποχαιρετήσει για τα καλά. Και από εδώ και πάνω, ήμουν σίγουρος ότι δεν θα την ξανασυναντούσαμε για πολλές ημέρες…
Αν και δεν υπήρχε χρόνος για περιήγηση, είμαι σίγουρος ότι η πόλη σίγουρα είχε να δείξει πολλά. Ένα από αυτά και ένας εντυπωσιακός Καθεδρικός…
Γνωρίζοντας από πριν πως στις περισσότερες πόλεις της Ευρώπης μετά από τις 20:00-20.30 δεν βρίσκεις εστιατόριο ανοικτό και όντας νηστικοί κάθε φορά ολόκληρη την ημέρα, το να ψάξουμε να βρούμε κάτι να φαμε, ήταν κάθε φορά το πρώτο πράγμα που κάναμε βγαίνοντας από το ξενοδοχείο. Το ίδιο θα γινόταν και σήμερα…
Η συνέχεια όπως την φαντάζεστε. Μοναστηριακές Leffe στο τραπέζι και κουβεντούλα μέχρι το βράδυ. Έπρεπε να παμε να ξεκουραστούμε, μιας και αύριο θα είχε ξύπνημα νωρίς. Είχαμε ένα τρένο να προλάβουμε…
| « Προηγούμενη Σελίδα | Επόμενη Σελίδα » |
Γιωργο σε ευχαριστουμε πολυ!Οπως ακριβως το ειπες,ταξιδια ζωης…Να εισαι καλα!
Τέλειο το ταξίδι σας παιδιά το ΄΄ρούφηξα΄΄ όλο διαβάζοντας το και πραγματικά το ζήλεψα.Ταξίδια ζωής….
Μετά από πολύ καιρό διάβασα επιτέλους το ταξίδι σας. Είμαι ο Γιάννης ο ένας από τους τρεις που σου μιλήσαμε στο καράβι για Βενετία πριν ξεκινήσει ουσιαστικά το ταξίδι σας. Εμείς που πηγαίναμε προς Αυστρία, Τσεχία Πολωνία Ουκρανία Σλοβενία.
Συγχαρητήρια για την παρουσίαση όλου του ταξιδιωτικού σας. Πραγματικά ταξίδεψα μαζί σας. Εύχομαι και σε άλλα ταξίδια και παρουσιάσεις αυτών.
Συγχαρητήρια και στους δημιουργούς αυτής της ιστοσελίδας, που έχουμε την δυνατότητα να ταξιδεύουμε και να παίρνουμε πληροφορίες πολλές και χρήσιμες.
Πάντα τέτοια!!!
Γεια σου φιλε Γιαννη!!Μπορει να περασε αρκετος καιρος,αλλα τουλαχιστον βρεθηκαμε!Σε ευχαριστω πολυ για τα καλα σου λογια.Ελπιζω και το δικο σας ταξιδι σας τοτε να ηταν μια χαρα και να περασατε τελεια.Τα συγχαρητηρια για την σελιδα θα τα δωσω στον Στελιο Οικονομακη μιας και ειναι ο πρωτεργατης.Ολοι οι υπολοιποι ακολουθουμε προσπαθωντας να βαλουμε ενα μικρο λιθαρακι και εμεις με την σειρα μας.Θελω να πιστευω οτι τωρα που ειδες που συχναζω θα τα λεμε μια στο τοσο.Να εισαι παντα καλα.
Δηλαδη, πηγατε στο ψηλοτερο σημειο της Σκωτιας και ηπιατε Peroni?
Και μετα λες εμενα, Μουσολινι?
η αληθεια ειναι οτι οι ale μπυρες τους ειναι πολυ πικρες.
αλλα ηθελα να δω τα μουτρα τους οταν τους παραγγειλατε Περονι. Την Αμστελ της Ιταλιας.. χαχαχα….
και κατι αλλο : μπαινατε στις παμπ κ σας χαμπαριαζανε για ελληνες; ή προλαβαινατε να συστηθειτε ;
Παντα μια Peroni πριν απο οτιδηποτε αλλο. 😀 Αμεσως μετα επαιρνε σειρα η τρομερη McEwan!! Οταν μπαιναμε σε παμπ ηταν ολοι τοσο κομματια,που ουτε καν μας βλεπανε!
Μπραβο πολυ καλο το ταξιδι σας
Γιαννη να εισαι καλα!Ευχαριστουμε πολυ!
Γιωργο σε ευχαριστουμε πολυ για τα καλα σου λογια!Μιας λοιπον και λες οτι εισαι νεος στον χωρο,να ξερεις οτι μπαινεις σε εναν πανεμορφο και εθιστικο κοσμο.Καλους δρομους φιλε μου!
ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΛΑ ΤΕΛΕΙΟ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΑΣ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΤΟ ΚΑΝΑΤΕ ΠΡΑΞΗ!!!
ΕΙΣΤΕ ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΣΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΜΕ ΜΟΤΟ!!! ΜΠΡΑΒΟ!!!