Αρκετά χιλιόμετρα αργότερα μπαίναμε στο κυρίως πιάτο…
Welcome to the Highlands…
επιτέλους…
Welcome to the Highlands…
Όλα έδειχναν ότι από εδώ και πάνω, το τοπίο άρχιζε να γίνεται εντελώς διαφορετικό…
Συνεχίζοντας, συναντήσαμε και το Commando Memorial…
Ένα μνημείο στην μέση του πουθενά, το οποίο είχε φτιαχτεί για να τιμήσει τους στρατιώτες που έπεσαν στον Β’ ΠαγκόσμιοΠπόλεμο… Τώρα έστεκαν αγέρωχοι εκεί και έδειχναν σαν να είναι πάντα έτοιμοι, να υπερασπιστούν την πατρίδα…
Αρκετά χιλιόμετρα αργότερα, πλησιάζαμε στο ραντεβού μας με την Nessie.. Ναι, σωστά καταλάβατε… στην λίμνη Loch ness… Τίποτα το ιδιαίτερο κατά την γνώμη μου… Είναι ότι πρέπει όμως για να ξεφορτώνουν τα πούλμαν με τους τουρίστες εκεί και να μην μας ενοχλούν παρακάτω…
Επόμενη στάση το Fort Augustus για να δούμε από κοντά το Caledonian Canal…
Το κανάλι έχει μήκος περίπου 100 χιλιόμετρα, σκίζοντας τη Σκωτία στα δύο και ενώνει το Inverness με την περιοχή του Fort William. Μόνο το ⅓ από αυτό είναι τεχνητό καθώς τα υπόλοιπα ⅔ αποτελούνται από τέσσερις λίμνες, τις Dochfour, Ness, Oich και Lochy.
Το Caledonian Canal διαθέτει 29 υδατοφράκτες, οι οποίοι ανεβοκατεβάζουν τα σκάφη στα διαφορετικά επίπεδα των υδάτων τα οποία έχουν μια υψομετρική διάφορα λίγων μέτρων…
Στα δυτικά της λίμνης δεσπόζει το κάστρο Urquhart το οποίο αν και πολλοί ισχυρίζονται ότι είναι μαστ μια επίσκεψη εκεί, στα μάτια τα δικά μου, μοιάζει περισσότερο για μια τουριστική παγίδα πάρα κάτι το ιδιαίτερο. Στάση σύντομη πάνω στον δρόμο λοιπόν και μερικές φωτογραφίες από ψηλά, πιστεύω ότι είναι αυτές που πραγματικά του αξίζουν. Έτσι και αλλιώς σας εξήγησα νωρίτερα το πως βλέπω τα κάστρα ανά την υφήλιο…
Ήταν αργά το απόγευμα όταν μπαίναμε στο Ινβερνές…
Εκεί αποφασίσαμε πως ήταν καλύτερο να μην καθυστερήσουμε άλλο και να μην μείνουμε παραπάνω στον δρόμο για σήμερα… Θα ήταν προτιμότερο να συνεχίσουμε μέχρι το Strathpeffer το οποίο ήταν 40 χιλιόμετρα παραπέρα… Έτσι λεγόταν το χωριό που βρισκόταν το ξενοδοχείο στο οποίο είχαμε κλείσει δωμάτια για να κοιμηθούμε σήμερα. Αν ήταν, θα τρώγαμε κάτι εκεί… Έτσι και έγινε… Αδιάφορα λοιπόν χιλιόμετρα μέχρι το σημερινό μας προορισμό και γρήγορο τσεκ ιν με σκοπό να προλάβουμε το εστιατόριο ανοιχτό… Καθίσαμε στο τραπέζι και έρχεται ο Ισπανός σερβιτόρος. Μόλις ρωτάει την κλασσική ερώτηση “από πού είστε;” του απαντάω… “Έλληνες φίλε… Μεσόγειος…”
“Μεσόγειος! !Πόσο μου λείπει…” ανταπαντάει… Αρκετές ημέρες αργότερα και αφού ο ίδιος διάλογος θα γινόταν πολλές φορές σε διάφορες περιοχές της χώρας, θα καταλάβαινα ότι όλη η Ισπανία έχει πάει να δουλέψει στην Σκωτία και όπου αλλού βρίσκει… Ένα-δυο-τρεις μήνες; Όσο βρει… φτάνει να έχει δουλειά… Από ότι μου λέγανε, σχεδόν 45-50% ανεργία έχουν βλέπεις… Δυστυχώς έτσι είναι παίδες…
Αργά την νύχτα ξαπλώναμε τα τσακισμένα από τον δρόμο κορμιά μας, στα μαλακά στρώματα του ξενοδ… χρρρρ… καληνύχτα…
| « Προηγούμενη Σελίδα | Επόμενη Σελίδα » |
Γιωργο σε ευχαριστουμε πολυ!Οπως ακριβως το ειπες,ταξιδια ζωης…Να εισαι καλα!
Τέλειο το ταξίδι σας παιδιά το ΄΄ρούφηξα΄΄ όλο διαβάζοντας το και πραγματικά το ζήλεψα.Ταξίδια ζωής….
Μετά από πολύ καιρό διάβασα επιτέλους το ταξίδι σας. Είμαι ο Γιάννης ο ένας από τους τρεις που σου μιλήσαμε στο καράβι για Βενετία πριν ξεκινήσει ουσιαστικά το ταξίδι σας. Εμείς που πηγαίναμε προς Αυστρία, Τσεχία Πολωνία Ουκρανία Σλοβενία.
Συγχαρητήρια για την παρουσίαση όλου του ταξιδιωτικού σας. Πραγματικά ταξίδεψα μαζί σας. Εύχομαι και σε άλλα ταξίδια και παρουσιάσεις αυτών.
Συγχαρητήρια και στους δημιουργούς αυτής της ιστοσελίδας, που έχουμε την δυνατότητα να ταξιδεύουμε και να παίρνουμε πληροφορίες πολλές και χρήσιμες.
Πάντα τέτοια!!!
Γεια σου φιλε Γιαννη!!Μπορει να περασε αρκετος καιρος,αλλα τουλαχιστον βρεθηκαμε!Σε ευχαριστω πολυ για τα καλα σου λογια.Ελπιζω και το δικο σας ταξιδι σας τοτε να ηταν μια χαρα και να περασατε τελεια.Τα συγχαρητηρια για την σελιδα θα τα δωσω στον Στελιο Οικονομακη μιας και ειναι ο πρωτεργατης.Ολοι οι υπολοιποι ακολουθουμε προσπαθωντας να βαλουμε ενα μικρο λιθαρακι και εμεις με την σειρα μας.Θελω να πιστευω οτι τωρα που ειδες που συχναζω θα τα λεμε μια στο τοσο.Να εισαι παντα καλα.
Δηλαδη, πηγατε στο ψηλοτερο σημειο της Σκωτιας και ηπιατε Peroni?
Και μετα λες εμενα, Μουσολινι?
η αληθεια ειναι οτι οι ale μπυρες τους ειναι πολυ πικρες.
αλλα ηθελα να δω τα μουτρα τους οταν τους παραγγειλατε Περονι. Την Αμστελ της Ιταλιας.. χαχαχα….
και κατι αλλο : μπαινατε στις παμπ κ σας χαμπαριαζανε για ελληνες; ή προλαβαινατε να συστηθειτε ;
Παντα μια Peroni πριν απο οτιδηποτε αλλο. 😀 Αμεσως μετα επαιρνε σειρα η τρομερη McEwan!! Οταν μπαιναμε σε παμπ ηταν ολοι τοσο κομματια,που ουτε καν μας βλεπανε!
Μπραβο πολυ καλο το ταξιδι σας
Γιαννη να εισαι καλα!Ευχαριστουμε πολυ!
Γιωργο σε ευχαριστουμε πολυ για τα καλα σου λογια!Μιας λοιπον και λες οτι εισαι νεος στον χωρο,να ξερεις οτι μπαινεις σε εναν πανεμορφο και εθιστικο κοσμο.Καλους δρομους φιλε μου!
ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΛΑ ΤΕΛΕΙΟ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΑΣ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΤΟ ΚΑΝΑΤΕ ΠΡΑΞΗ!!!
ΕΙΣΤΕ ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΣΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΜΕ ΜΟΤΟ!!! ΜΠΡΑΒΟ!!!