25-03-2010. Ημέρα 2η. «Ο κατήφορος»
Μετά από έναν ήρεμο ύπνο στον καναπέ του άδειου καραβιού, κατά τις 09:00 το πρωί δένουμε στο Μπάρι, λύνουμε μηχανές και ξεκινάμε. Οδηγάμε πλέον στην Ιταλία. Γνώριμη για μένα, οπότε οι αναμνήσεις των προηγούμενων ταξιδιών ξυπνούν. Πρώτη επαφή για τον Δημήτρη, οπότε ο ενθουσιασμός του σίγουρα μεγαλύτερος.
Και πώς να μην είναι ενθουσιασμένος δηλαδή ο Δημήτρης όταν το πρώτο του ταξίδι με μηχανή είναι εκτός συνόρων; Πρώτο ταξίδι, του ’τυχε ναύλος για το Νότο… Η αλήθεια είναι ότι ο Δημήτρης δεν έχει καν μηχανή, κλασσικός αμαξάκιας, ένα χρόνο τώρα δανείζεται το Fazer του αδερφού του για να κινείται μες στην Αθήνα, άντε και καμιά εκδρομούλα Ναύπλιο. Μόλις του είπα για πλάκα πριν κάνα τρίμηνο να πάμε Αφρική μου λέει «Μέσα!» Γέλασα θυμάμαι κι εγώ κι αυτός, δεν το πήραμε στα σοβαρά, αλλά κάτι σκίρτησε μέσα μας και αρχίσαμε τις επόμενες μέρες να το συζητάμε. Αν δεν ήταν κολλητός μου δεν θα έδινα σημασία. Ο Δημήτρης δεν έχει καμία σχέση με τον κλασικό πωρωμένο μηχανόβιο που ενημερώνεται για όλα τα νέα μοντέλα και αξεσουάρ, δεν συμμετέχει σε λέσχες και δεν έρχεται σε οργασμό με την παλινδρόμηση των πιστονιών της καλής του μοτοσυκλέτας. Με αυτά δεν έχω σχέση ούτε κι εγώ εξάλλου, δεν τα θεωρώ απαραίτητα. Το παν είναι να γουστάρεις το ταξίδι και ο Μήτσος ήξερα καλά ότι το γουστάρει. Απόδειξη ότι πήρε “στα κλεφτά” τη μηχανή του αδερφού του, δανείστηκε κράνος-ρούχα και τώρα κατηφορίζουμε παρέα τη Νότια Ιταλία.
Οδηγούμε και απολαμβάνουμε τον όμορφο αλλά με αρκετή κίνηση επαρχιακό δρόμο. Ο καιρός σύμμαχος, λιακάδα και ωραία ανοιξιάτικη θερμοκρασία. Κάνουμε μια στάση στη Ματέρα κατά τις 12:00, παρκάρουμε πρόχειρα τις μηχανές και αρχίζουμε μια σύντομη περπατάδα μαζί με ένα τσούρμο κινέζους που μόλις τους έχει αδειάσει ένα πούλμαν. Η Ματέρα είναι μια όμορφη και πανάρχαια πόλη γνωστή για τις τρώγλες της (sassi), κάποια σπίτια-σπηλιές δηλαδή που κατοικούνταν μέχρι και το 1950. “Καππαδοκία της Μεσογείου” την αποκαλούν πολλοί, ντάξει κόφτε κάτι λέω εγώ. Βγάζουμε λίγες φωτογραφίες και αράζουμε να πιούμε ένα χαλαρό καφέ. Χαλαρό; Το βράδυ πρέπει να προλάβουμε το ferry για Σικελία. Άντε Μήτσο πάμε!
Αφήνοντας τη Ματέρα, κατευθυνόμαστε νότια όπου συναντάμε όμορφο επαρχιακό και στριφτερό δρόμο μέχρι τον παραλιακό στον Κόλπο του Τάραντα. Μπαίνουμε στην απαρχαιωμένη autostrada η οποία δεν έχει καμία σχέση με τις εθνικές οδούς της βόρειας Ιταλίας. Δείγμα ότι ο νότος είναι λίγο παραμελημένος. Τουλάχιστον έχει φθηνά διόδια, σε αντίθεση με το βορρά. Η ολοκαίνουρια ενδοσυνεννόηση του Δημήτρη παρουσιάζει τα πρώτα προβλήματα και τα πρώτα νεύρα εμφανίζονται. Λογικό αφού πριν μια βδομάδα είχε σκάσει 150 ευρώ για να πάρει το midland που του είχα προτείνει για να ακούει μουσική και να μιλάμε ασύρματα. Η πτώση του κράνους στην Πάτρα θα φταίει μάλλον.
Συνεχίζουμε… Έργα στην εθνική, μια λωρίδα ανά κατεύθυνση, φορτηγά, μποτιλιάρισμα. Ο ήλιος βουτά σιγά σιγά στο τυρρηνικό πέλαγος ζωγραφίζοντας ένα πολύ όμορφο σκηνικό για να χαζεύουμε καθώς είμαστε κολλημένοι πίσω από νταλίκες που δεν μπορούμε να προσπεράσουμε. Στάση έξω από τη Scilla και συνεχίζουμε βιαστικά για να προλάβουμε το ferry από Villa san Giovanni προς Σικελία.
Επιβίβαση στο ferry και μετά από ένα τέταρτο είμαστε Σικελία, στη Μεσσήνη (Messina) συγκεκριμένα όπου και θα διανυκτερεύσουμε. Κατάλυμα για τις μηχανές σε υπόγειο πάρκινγκ και για εμάς στο τρισάθλιο αλλά φθηνό hotel Touring. Γρήγορο μπανάκι και βόλτα στην αδιάφορη Messina. Δεν υπάρχουν και πολλά πράγματα να δούμε, οπότε μπουκάρουμε στην τρατορία Al Padrino. Το περιβάλλον πολύ αυθεντικό, οι φωνακλάδες ιταλοί δημιουργούν μια εύθυμη ατμόσφαιρα κι εμείς απολαμβάνουμε υπέροχη μακαρονάδα και πίτσα. Για τη συνέχεια μια μπύρα στα γρήγορα σε bar γεμάτο ασφυκτικά από Σικελούς φοιτητές και επιστροφή στο ξενοδοχείο για ύπνο. Μας περιμένει μεγάλη μέρα και πολλά χιλιόμετρα αύριο.
Οdometer: 451 km
Διαμονή: Hotel Touring, Messina (μην πάς)
Φαγητό: Trattoria Al Padrino (θα φας καλαααα)
« Προηγούμενη Σελίδα | Επόμενη Σελίδα » |
φοβερο αρθρο, εμπνευσή και για μας
Ευχαριστουμε για το ταξιδι φιλε και για την ωραια περιγραφη…καλη συνεχεια!!!
Μπράβο φίλε μου, μας ταξίδεψες… Ίσως είναι ο επόμενος προορισμός μας.. Καλές βόλτες!!!