Οδοιπορικό στην Τουρκία

11η Μέρα
Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010
Διαδρομή: Egirdir – Ismir – Cesme
Χιλιόμετρα: 518

Τελευταίο πρωινό ξημερώνουνε στην Τουρκία. Ένα υπέροχο πρωινό μας περίμενε στην δροσερή αυλή, με τον παππού να προσπαθεί να μας εξηγήσει με διάφορες χειρονομίες και λέξεις ότι ο Πατέρας του και η Μητέρα του ήρθαν σε μικρή ηλικία από την Θεσσαλονίκη. Δικός μας και αυτός. Μετά από λίγη ώρα χαιρετάμε το συμπαθέστατο ζευγάρι και αποχωρούμε για την τελευταία μέρα του ταξιδιού μας.

Τελικός προορισμός το λιμάνι του Cesme για να πάρουμε το καράβι για Χίο. Η ώρα ήταν 10:00 και θα έπρεπε να βρισκόμαστε στο λιμάνι το αργότερο στις 17:00. Η διαδρομή και την τελευταία μέρα δεν μας επιφύλασσε καμία έκπληξη. Μια ατελείωτη βαρετή ευθεία. Περάσαμε μέσα από αρκετές μεγάλες – άχρωμες πάλι- πόλεις. Περάσαμε κοντά από το Pamukale αλλά λόγω πίεσης χρόνου δεν το επισκεφτήκαμε. Στάση για να δροσιστούμε σ’ ένα καφενείο και από εκεί γραμμή για την Σμύρνη. Τελικά δεν μπορέσαμε να περάσουμε από μέσα και σταματήσαμε να την δούμε από ψηλά. Μιλάμε για μια πόλη 5 εκ περίπου που δεν υπήρχε πουθενά σημάδι δέντρου. Πρέπει -όπως μάθαμε αργότερα και από έναν Τούρκο κάτοικο Σμύρνης- να διεκδικεί το βραβείο τσιμεντούπολης στον κόσμο.

Μετά την Σμύρνη και για τα επόμενα 90 χμ όλο το σκηνικό άλλαξε. Δεν θύμιζε τίποτα Τουρκία. Νόμιζες πως βρισκόσουν σε άλλο κράτος. Δρόμος τέλειος, αυτοκίνητα που τα βλέπεις μόνο σε κοσμοπολίτικα μέρη, σπίτια κάτσε καλά και γενικά καμία σχέση από αυτά που ζήσαμε τόσες μέρες. Οποίος έχει επισκεφτεί μόνο τα παράλια της Τουρκίας να ξέρει ότι δεν έχει δει τίποτα. Ουτοπία. Ένα γρήγορο check-in στο Cesme και αναμονή μέχρι την ώρα αναχώρησης. Τα αφορολόγητα σκέτη φωτιά όπως και ο καφές. Για ένα μπουγαδόνερο φραπέ δώσαμε 4€. Τέσπα. Μπήκαμε στην παντόφλα και σε 40 λεπτά φτάσαμε στη Χίο.

Γρήγορο πέρασμα από τον έλεγχο (αν σας ρωτήσουν για τσιγάρα πέστε τους ότι δεν καπνίζετε) και επιτέλους μετά από 10 μέρες Ελληνικό έδαφος. Μπροστά μας τρία ηλιοκαμένα “καλά” μας προσγείωσαν στην πραγματικότητα. Άρε αθάνατα ελληνικά πιπίνια. Καρφί για πιτόγυρα και από εκεί για παγωτό και μπύρα μέχρι να έρθει το πλοίο. Στις 10:00 είμαστε πάνω στο καράβι και αφού κάνουμε ένα μπανάκι την πέφτουμε στο σαλόνι να δούμε φωτογραφίες. Κάπου εδώ συνειδητοποιούμε ότι τελείωσε το ταξιδάκι μας και φέτος. Συναισθήματα όπως πάντα τέτοια ώρα ανάμεικτα……

Εντυπώσεις ημέρας:
– Αρνητική εντύπωση μου προκάλεσε η Σμύρνη.

Έξοδα:
45€ εισιτήριο Cesme – Χίος
85€ εισιτήριο Χίος – Πειραιά (μηχανάκι-καμπίνα 3κλινη)
40€ βενζίνη

12η Μέρα
Τρίτη 3 Αυγούστου 2010
Διαδρομή: Πειραιάς – Ελληνόπυργος – Λάρισα (μόνο για μένα)
Χιλιόμετρα: 430

Και τυπικά τέλος το ταξίδι. Ο καθένας τράβηξε τον δρόμο του χωρίς αποχαιρετισμούς και τέτοια. Σίγουρα το μυαλό μας πάει από τώρα για του χρόνου… πρώτα ο Θεός… (Τρανσυλβανία σου ερχόμαστεεεεεεε)