Από την Πίνδο στην Τουρκία

Ημέρα 3η, Κωνσταντινούπολη
Η επόμενη μέρα περιλαμβάνει επίσκεψη στην Αγία Σοφία και στο Topkapi. Γερό πρωινό για να έρθουμε στα ίσια μας και βουρ για εξόρμηση στους δρόμους.

Η θερμοκρασία σε πολύ καλά επίπεδα. Ηλιοφάνεια με δροσιά και όχι ήλιο που δαγκώνει, δημιουργούν ιδανικές συνθήκες για περπάτημα και “τουρισμό”. Φτάνουμε στην Αγία Σοφία, όπου για κακή μας τύχη, μαθαίνουμε ότι σήμερα (Δεύτερα) είναι ημέρα καθαρισμού!!!! (Ω ναι, καθαρίζουν και τα μνημεία) που σημαίνει ότι Αγία Σοφία άκυρη. Την Τρίτη είναι η ημέρα αναχώρησης και έχουμε να κάνουμε 680 χλμ! Κουμπωνόμαστε λίγο, αλλά αποφασίζουμε ότι η Αγία Σοφία αξίζει μιας επίσκεψης οπότε θα χαρίσουμε λίγη ώρα από το πρωινό μας να την δούμε και ας αργήσουμε λίγο να φτάσουμε στην Έφεσο.
Προχωράμε με βήμα γοργό και πραγματοποιούμε καταδρομική επίσκεψη στο υπόγειο υδραγωγείο της πόλης, χτισμένο κατά τους Ρωμαϊκούς χρόνους. Εκπληκτικό και μοναδικό θέαμα. Κάτω ακριβώς από την πόλη ένα υδραγωγείο, ούτε που θα το πίστευες ποτέ. Οι Τούρκοι έχουν φροντίσει να φωταγωγήσουν το μέρος με πολύ όμορφο τρόπο αναδεικνύοντας την ιδιαιτερότητα της τοποθεσίας καθώς και την επιβλητικότητα της κατασκευής βάσει της ηλικίας της!

Η συνέχεια της ημέρας μας βρίσκει να επισκεπτόμαστε το επιβλητικό Topkapi γεμάτο επιρροές από Περσία και Γαλλία. Πάντρεμα ρυθμών και κυριολεκτικά μίξη Ανατολής και δύσης!

Καθαρό, με αρκετές επιγραφές για να κατανοεί ο τουρίστας τι είναι αυτό που βλέπει μπροστά του, σύντομα σε ταξιδεύει μακριά σε άλλα χρόνια και σιγά σιγά ξετυλίγει το γαϊτανάκι της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Πολλές αίθουσες για διαφορετικές χρήσεις με απίστευτες ανατολίτικες αλλά και Γαλλικά επηρεασμένες διακοσμήσεις, θέα προς τον Βόσπορο και πολύωρη πεζοπορία, συνθέτουν την επίσκεψη στο Topkapi.

Σίγουρα ένα μνημείο που αξίζει κάποιος να επισκεφθεί για να θαυμάσει αλλά και να κατανοήσει περισσότερο την ταυτότητα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Το τέλος της περιήγησης στο Topkapi μας βρίσκει βαθιά μεσημέρι. Επιλογές υπάρχουν, χρόνος δεν υπάρχει. Aποφασίζουμε να επισκεφθούμε το μεγάλο παζάρι όπου τόσα και τόσα έχουμε ακούσει για αυτό. Είναι ώρα να το ζήσουμε και από κοντά, η απόσταση από το Topkapi είναι μικρή οπότε με γοργό βήμα πλησιάζουμε την μια από τις εισόδους.

Μπαίνοντας στο παζάρι ξαφνικά βρίσκεσαι να ταξιδεύεις σε άλλα χρόνια, κλειστός χώρος κτισμένος αιώνες πριν, με άρωμα ιστορικό και πραγματικά δαιδαλώδεις διαδρόμους συνθέτουν την εικόνα που έχεις μπροστά σου. Kόσμος περπατά, άλλος αγοράζει, άλλος χαζεύει, άλλος χαμένος σε σκέψεις ή σκοτούρες καθημερινότητας, (άλλοι κρατάνε ψώνια,) ένα πάντρεμα λαών και κουλτούρας. Είναι μεν έντονο το τουριστικό στοιχείο αλλά η “διακόσμηση” κρατά από παραδοσιακό άρωμα που σε συγκινεί και σου επιτρέπει λίγο να κοιτάξεις από την κλειδαρότρυπα του χρόνου.

Περιπλανηθήκαμε για κάμποση ώρα μέσα στο αλισβερίσι του παζαριού, και στην συνέχεια κινήσαμε για το παζάρι των μπαχαρικών, οι μυρωδιές εύκολα μας προσανατόλισαν στην σωστή κατεύθυνση και σειρά πήρε το δούναι και λαβείν των μπαχαριών. Κάθε λογής χρώματα και γαργαλιστικές μυρωδιές βρίσκει κανείς εκεί μέσα, τόσο πολύ που βαρέθηκα να γεμίζω σακούλες για την επιστροφή.

Επαγγελματίες για άλλη μια φορά οι Τούρκοι, μας κατάλαβαν και τοποθετούσαν τα μπαχάρια σε σακούλες που σε μηχάνημα άδειαζαν από αέρα και γινότανε θερμοκόλληση. Διαδικασία που επέτρεψε σε χρόνο dt να γεμίσουμε από οτιδήποτε μπορεί να χωρέσει ο νους.

Μετά από μια μέρα γεμάτη χρώματα και μυρωδιές, ταξίδια στον χρόνο και εξερεύνηση της ιστορίας μιας αμφιλεγόμενης (για τους Έλληνες) αυτοκρατορίας, σειρά είχε μια επίσκεψη για την αυτοκρατορία των αισθήσεων, του ουρανίσκου βεβαίως.