Κείμενο: Γιάννης Κατάκης, Θεόδωρος Λεκάκος
Φωτογραφίες: Ελένη Λειβαδιτάκη, Κώστας Τζαγκαράκης, Γιώργος Καλατζάκης, Γιάννης Κατάκης
Η κρίση υπαρκτή, και συνεχίζεται άλλωστε, παρόλα αυτά μετά από προσωπικές συζητήσεις-τσακωμούς (ο καθένας μας με τον εαυτό του) και με αρκετή οικονομία, καταφέραμε να πραγματοποιήσουμε και αυτό το καλοκαίρι που μας πέρασε ένα ταξιδάκι.
Οι πρωταγωνιστές ήταν:
- TDM900 ’03 – Κώστας (Δάσκαλος)
- TDM900 ’04 – Γιάννης (Κάτης ή Κάτμαν)
- FZS600 ’03 – Γιώργος (Bουκολάο)
- FZ1 ’06 – Θοδωρής (Λέκμαν)
- Ελένη (συνεπιβάτης του Θοδωρή)
Συνολικά διανύσαμε 6.900χλμ και περάσαμε εννέα χώρες και εάν βάλουμε και την Ελλάδα αγγίζουμε το μαγικό διψήφιο αριθμό των δέκα χωρών. Συναντήσαμε από καρόδρομους μέχρι αυτοσχέδιες πίστες, από καύσωνα μέχρι καταιγίδες, από ξεραΐλα μέχρι τρελό πράσινο, από ξινισμένους τύπους μέχρι πρόσχαρους και από τρελή φτώχια μέχρι απίστευτη ευημερία. Πραγματικά αυτό το ταξίδι είχε τέτοιες εναλλαγές που μπορούμε κυριολεκτικά να πούμε ότι τα είχε όλα.
Η εκδρομή μας ξεκίνησε στις 24 Ιουλίου όπου και επιβιβαστήκαμε στο πλοίο για τον Πειραιά και θα ολοκληρωνόταν 15 ημέρες μετά στις 8 Αυγούστου όπου και αποβιβαζόμασταν από το πλοίο πίσω στα Χανιά.
Ημέρα 1η
Η πρώτη μέρα ξεκινάει με πολλά χιλιόμετρα μιας και ο στόχος ήταν να διασχίσουμε κατακόρυφα όλη την Ελλάδιτσα μας για να περάσουμε στα Σκόπια δια μέσω του τελωνείου στον συνοριακό σταθμό της Νίκης και από εκεί να συνεχίσουμε και να φτάσουμε στην Σερβία και συγκεκριμένα στην πόλη Λέσκοβακ.
Η διαδρομή ήταν μόλις 890χλμ. Δεν είναι και λίγα δεδομένου ότι είχαμε αποφασίσει (μιας και δεν γουστάρουμε αυτοκινητόδρομους) ότι όλα τα χιλιόμετρα θα ήταν από το επαρχιακό δίκτυο και μόνο σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης θα χρησιμοποιούσαμε εθνικούς. Έτσι με εξαίρεση ~200χλμ όλα τα υπόλοιπα ήταν επαρχιακά χιλιόμετρα και αυτό κάνει το μαγικό νούμερο των 890χλμ να γίνεται ακόμα μακρύτερο!!!
Με την λογική αυτή λοιπόν, φτάνοντας το πρωί στο λιμάνι του Πειραιά, κατευθυνθήκαμε για Θήβα από την παλιά εθνική και από εκεί συνεχίζουμε με προορισμό την πρώτη μας στάση στην Λαμία. Εκεί συναντήσαμε έναν άλλο εθισμένο στα ταξίδια με δίκυκλο, το Βάιο, φίλο του δασκάλου όπου μας κέρασε καφεδάκι και μας έδωσε κάποιες πληροφορίες για τα Σκόπια και την Σερβία μιας και είχε αρκετή εμπειρία από αυτά τα μέρη.
Έπειτα ανηφορίσαμε για Δομοκό. Η διαδρομή είναι ανηφορική και τα στροφιλίκια το ένα διαδέχεται το άλλο. Ωραία, μόλις είχαμε πιεί τον καφέ μας και είχαμε ξυπνήσει για τα καλά, οπότε ώρα να ζεσταθούν τα λάστιχα…
Συνεχίζουμε με κατεύθυνση το χωριό Φωτεινό οπότε στρίβουμε πριν την Καρδίτσα, περνάμε μέσω Φλώρινας και από εκεί φτάνουμε στον συνοριακό σταθμό της Νίκης από όπου μπαίνουμε στα Σκόπια και συνεχίζουμε χωρίς στάσεις παρά μόνο για ανεφοδιασμό προς Σερβία.
Η διαδρομή:
Προβολή μεγαλύτερου χάρτη
Μετά το χωριό Φωτεινό. Στάση για «ψιλό μας νερό»
Όλα καλά … μας λέει ο Δάσκαλος
Με το που μπαίνουμε στα Σκόπια ξεκινάει ο παράδεισος της φτηνής βενζίνης. Φεύγοντας από τα Χανιά η βενζίνη είχε ~1,80 ευρώ και σε όλα τα Βαλκάνια η τιμή ήταν ~1,30 ευρώ. Η χαρά του χιλιομετροφάγου ταξιδευτή.
Σκόπια – 80,50 Δηνάρια = 1,30 Ευρώ
Σκόπια – Αφού τσουλάει ποιο το πρόβλημα
Σκόπια – Τα κάρα καλά κρατούν
Σκόπια – Λίμνη Ζhabeni πριν τα Bitola
Σκόπια – Λίμνη Ζhabeni πριν τα Bitola
Σερβία – Παντού καπνά προς αποξύρανση
Σερβία – Πολύ πράσινο
Σερβία – Πολύ πράσινο
Μετά από αρκετές ώρες οδήγησης εν τέλη φτάνουμε στην πόλη Λέσκοβακ, μια πόλη χωρίς κάτι το ενδιαφέρον έχοντας απλά το στίγμα του ανατολικού μπλοκ.
Σερβία – Φτάνοντας στην πόλη Λέσκοβακ
Σερβία – Στο κέντρο της πόλης Λέσκοβακ
Σε αναζήτηση ξενοδοχείου και με την βοήθεια της τεχνολογίας, μέσω του booking.com, έχουμε από πριν κρατήσει κάποιες διευθύνσεις ξενοδοχείων όπου και κάνουμε αναγνωριστική και επί τόπου αυτοψία. Τελικά καταλήγουμε στο Villa Mitic όπου εάν δεν είχαμε την διεύθυνσή του δεν υπήρχε περίπτωση να καταλάβουμε ότι το κτήριο που βλέπαμε ήταν ξενοδοχείο. Η διαμονή μας κόστισε 115,00 ευρώ και το ξενοδοχείο ήταν αρκούντος καλό αν και εκ του αποτελέσματος για τα οικονομικά δεδομένα της χώρας πρέπει να πούμε ότι ήταν ακριβό. Το μεγάλο του ατού βέβαια και ο λόγος που δεν ψάξαμε για κάτι άλλο είναι ότι είχε ιδιωτικό παρκινγκ.
Ταχτοποιούμε τα πράγματά μας και μετά από ένα γρήγορο και αναζωογονητικό μπανάκι, τι άλλο… βουρ για μασαμπούκα και μπύρα για χαλάρωση. Το φαγητό για πέντε άτομα μαζί με τα ποτά μας -αν και ξεσκιστήκαμε στην μάσα λέμε- στοίχιζε μόλις 25,00€. Νομίζω του αφήσαμε και ένα ευρώ σε tips και ο σερβιτόρος έκανε σαν να του είχαμε αφήσει χαρτονόμισμα των 10 ευρώ!
Σερβία – Τοπική μπύρα
Σερβία – Villa Mitic
Σερβία – Villa Mitic
Μπραβο σε ολα και σε ολους και στην επομενη με το καλο.
Και στην άλλη βόλτα με καλό παιδιά !
Για την ιστορία και μόνο οι καταναλώσεις που είχαμε ήταν:
Χιλιόμετρα Λίτρα lt/100
Γιάννης (TDM900 ’03) 6812 296,2 4,35
Κώστας (TDM900 ’04) 6928 313,38 4,52
Γιώργος (FZS600 ’03) 5717 271,09 4,74
Θοδωρής (FZ1 ’06) 6876 419,81 6,11
σε ευχαριστουμε Νικο για τα καλα σου λογια, οσο για την ερωτηση σου κανενα 1700 ευρωπουλα κοστισε οδηγος συνοδηγος μοτο.
Μπραβο παιδια,καταπληκτικο ταξιδι-περιγραφη-φωτος.Να ειστε παντα καλα και αγαπημενοι.Να ταξιδευεται εσεις κι εμεις απο την πλευρα μας να ειμαστε νοερα μαζι σας με τα γραφομενα σας.Ολα ηταν παραπανω απο υπεροχα.Σας ευχαριστω που το μοιραστηκατε με ολους εμας.Μια ερωτηση μονο?Ποσο στοιχισε,ολο αυτο, για μια μοτο και τον συνεπιβατη?
Εγώ που ήμουν μονός και είχα την μικρότερη κατανάλωση βενζίνης από όλους με το TDM900, μου στοίχισε ακριβώς 1000€ συμπεριλαμβανομένων και 95,00€ για τα εισιτήρια του πλοίου από Χανιά – Πειραιά και πίσω.
Ο Λέκμαν που ήταν διπλός με την Ελένη έδωσαν ~1600€ για όλα τα παραπάνω μαζί με τα εισιτήρια τους για το πλοίο από Χανιά – Πειραιά και πίσω.