Ημέρα 12η
Το επόμενο πρωινό κλασσικά έχουμε νωρίς το πρωί ξύπνημα και ετοιμασία για να κατεβούμε όσο πιο νότια γίνεται. Έτσι αφήνουμε τις λίμνες και αναχωρούμε για Βοσνία-Ερζεγοβίνη και φτάνουμε στο Trebinje όπου βρίσκεται κοντά στο Dubrovnik σύνορα με Μαυροβούνιο.
Μπαίνοντας στο Μαυροβούνιο κατευθυνόμαστε προς Niksic διασχίζοντας τις λίμνες Slansko και Krupac Jezero. Η αστυνόμευση καθ’ όλη την διαδρομή μας επί του Μαυροβούνιου ήταν απίστευτη. Παντού μπλόκα και με το που πας να ανοίξεις το γκάζι τσουπ ξανά μπροστά σου. Είδαμε αστυνομικούς ακόμα και με σκούτερ. Διασχίζουμε λοιπόν αργά και όσον το δυνατόν συνετά την χώρα για να καταλήξουμε στην Αλβανία.
Η διαδρομή:
Προβολή μεγαλύτερου χάρτη
Αργά και σταθερά καταπίνουμε τα χιλιόμετρα ως σαν να ήταν νεράκι και μπαίνουμε στο μεγαλύτερο οδικό εργοτάξιο που μπορεί να συναντήσει κανείς. Και το όνομα αυτού: Αλβανία! Όλα άλλαξαν μονομιάς προς το χειρότερο, όσον αφορά την ασφάλεια που νιώθαμε, μιας και η κατάσταση είναι ένα πραγματικό λούνα παρκ.
Ο κάθε ένας κάνει ό,τι του γουστάρει όπως ακριβώς και στα συγκρουόμενα. Χωρίς καμία προειδοποίηση στρίβουν, σταματούν στην μέση του δρόμου, πηγαίνουν ανάποδα ή στο αντίθετο ρεύμα αδιαφορώντας για το ποιος μπορεί να έρχεται και προς τα που πάει. Ποδήλατα, κάρα και αυτοσχέδια μεταφορικά μέσα ανακατεμένα και ανάμεσα σε αυτά διερχόμενες νταλίκες και αυτοκίνητα από κεντρική Ευρώπη που κατεβαίνουν για δουλειές ή διακοπές. Η κατάσταση ήταν ένα αλαλούμ.
Πραγματικά ήταν κοινό συναίσθημα όλων μας ότι δεν θα καταφέρουμε να την διασχίσουμε χωρίς να μας φάνε λάχανο. Είχε πιάσει εδώ και ώρα η νύχτα και ο δρόμος για τα Τίρανα φαινόταν να είναι ατελείωτος.
Μιας και έχουμε γράψει τόσα χιλιόμετρα από τότε που σας το είπα ξανά, να σας το ξαναπώ λοιπόν ότι είμαστε ευέλικτο team. Έτσι αν και ο στόχος ήταν να διανυκτερεύσουμε μετά τα Tirana ή το Elbasan, απλά σταματάμε στην άκρη και πάμε στο πρώτο ξενοδοχείο που βρίσκουμε. Αλλιώς μπορεί και κάποιος μας να γύριζε με τέσσερις τροχούς και έχοντας βιδωμένα χερούλια στο κορμί μας (dead που λέμε). Και να ξέρετε: ΔΕΝ υπερβάλω.
Η τύχη για άλλη μια φορά ήταν με το μέρος μας και το ξενοδοχείο που κυριολεκτικά πέσαμε απάνω του ήταν το κάτι άλλο. Μείναμε στο Hotel Univers έξω από την πόλη Lezha ~40χλμ πριν τα Τίρανα, όπου πληρώσαμε 72,00 ευρώ για τα πέντε άτομα με δωμάτια που είχαν και υδρομασάζ στα μπάνια τους. Ήταν ένα ολοκαίνουριο, γκλαμουράτο και πάμφθηνο ξενοδοχείο το ακριβώς ανάποδο δηλαδή από αυτό που είχαμε διανυκτερεύσει την προηγούμενη ημέρα. Φάγαμε του σκασμού ήπιαμε τις τοπικές μπύρες μας και δώσαμε μόλις 42,00 ευρώ.
« Προηγούμενη Σελίδα | Επόμενη Σελίδα » |
Μπραβο σε ολα και σε ολους και στην επομενη με το καλο.
Και στην άλλη βόλτα με καλό παιδιά !
Για την ιστορία και μόνο οι καταναλώσεις που είχαμε ήταν:
Χιλιόμετρα Λίτρα lt/100
Γιάννης (TDM900 ’03) 6812 296,2 4,35
Κώστας (TDM900 ’04) 6928 313,38 4,52
Γιώργος (FZS600 ’03) 5717 271,09 4,74
Θοδωρής (FZ1 ’06) 6876 419,81 6,11
σε ευχαριστουμε Νικο για τα καλα σου λογια, οσο για την ερωτηση σου κανενα 1700 ευρωπουλα κοστισε οδηγος συνοδηγος μοτο.
Μπραβο παιδια,καταπληκτικο ταξιδι-περιγραφη-φωτος.Να ειστε παντα καλα και αγαπημενοι.Να ταξιδευεται εσεις κι εμεις απο την πλευρα μας να ειμαστε νοερα μαζι σας με τα γραφομενα σας.Ολα ηταν παραπανω απο υπεροχα.Σας ευχαριστω που το μοιραστηκατε με ολους εμας.Μια ερωτηση μονο?Ποσο στοιχισε,ολο αυτο, για μια μοτο και τον συνεπιβατη?
Εγώ που ήμουν μονός και είχα την μικρότερη κατανάλωση βενζίνης από όλους με το TDM900, μου στοίχισε ακριβώς 1000€ συμπεριλαμβανομένων και 95,00€ για τα εισιτήρια του πλοίου από Χανιά – Πειραιά και πίσω.
Ο Λέκμαν που ήταν διπλός με την Ελένη έδωσαν ~1600€ για όλα τα παραπάνω μαζί με τα εισιτήρια τους για το πλοίο από Χανιά – Πειραιά και πίσω.