Αυστρία μέσω Βαλκανίων

Ημέρα 8^η
Ξύπνημα την επόμενη μέρα και ναι… είναι πλέον 1^η Αυγούστου (καλό μήνα) με καταπληκτικό καιρό και το πλάνο έχει ως πρώτη επίσκεψη-στάση στον καταρράκτη Krimml Wasserfall που βρίσκεται ακριβώς πριν το Gerlos Pass. Στην συνέχεια θα μπούμε για λίγο στην Νότια Γερμανία – Βαυαρία και από εκεί κλείνοντας τον κύκλο θα επιστρέψουμε στην βάση μας.

Πριν ξεκινήσουμε όμως, διαπιστώνουμε ότι το πίσω λάστιχο του δασκάλου είναι σε άθλια κατάσταση και την βγάζει δεν την βγάζει για σήμερα και είμαστε μόλις στα μέσα της εκδρομής… Βρε λες να είναι κολλητικό; Όλοι καρφώνουμε τα μάτια μας στα λάστιχά μας. Ελέγχοντας λοιπόν την κατάσταση, συνειδητοποιεί και ο Λέκμαν ότι και στο δικό του η φθορά είναι αρκετή, όχι για άμεση αλλαγή, αλλά… αυτοσχέδια πιστάκια δεν θέλαμε???… χα χα χα!.

Με καλή διάθεση και αρκετή τύχη βρίσκουμε βουλκανιζατέρ και για ακόμα καλύτερη μας τύχη ήταν σχετικά κοντά στον τόπο διαμονής μας. Άσε που είχε και καλές τιμές! Το πρόβλημα ήταν βέβαια ότι δεν υπήρχε ετοιμοπαράδοτο, οπότε έγινε η παραγγελία και η τοποθέτηση θα γινόταν την μεθεπόμενη μέρα. Μέχρι τότε ο δάσκαλος θα κάνει την κότα!

Ο Λέκμαν ψάρωσε με τις τιμές τόσο που μπήκε σε σκέψεις… Βρε μήπως να αφήσω την Ελένη εδώ και να πάρω ένα ζευγάρι λάστιχα και να τα δέσω με ιμάντες στην θέση του συνοδηγού; Άλλωστε το μόνο σίγουρο είναι ότι μόλις γύριζε πίσω στην Ελλάδα, το ελαστικό θα ήταν εντελώς slick έτσι όπως έδειχναν τα πράγματα.

Εν το μεταξύ ο Βουκολάο σήμερα είναι ακμαιότατος. Μάλλον καμία Γερμανική πονηρή ταινιούλα θα είδε το διήμερο που έμεινε μόνος και τον τόνωσε ή κάτι παίχτηκε με την κόρη του ιδιοκτήτη του διαμερίσματος που πήγαινε ξυπόλητη πάνω κάτω. Ποιος ξέρει, ποτέ δεν θα μάθουμε την αλήθεια. Όπως και να έχει πάντως από εδώ και στο εξής δεν θα απουσιάσει σε καμία από τις διαδρομές που θα ακολουθήσουν τις επόμενες ημέρες. Ο μόνος ενδοιασμός του ήταν για το αν θα ακολουθήσει το team κατά την επιστροφή στην Ελλάδα, αλλά γι’ αυτό όλοι μπήκαμε στον πειρασμό… Γιατί άλλωστε;

Η διαδρομή:

Προβολή μεγαλύτερου χάρτη

Πριν το Gerlos Pass κάναμε μια πολύ μικρή παράκαμψη για να επισκεφτούμε το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο στην τεχνητή λίμνη του Kaprun, πάρκο που βρίσκεται δίπλα στην πανέμορφη λίμνη Zell am See και απέναντι από το Grossglockner.

Για να πας μέχρι το φράγμα σε παίρνει λεωφορείο για να σε ανεβάσει και αυτό θα μας άφηνε χρονικά πολύ πίσω, οπότε την κάναμε για τους καταρράκτες όπου και είχαμε ξεκινήσει. Το πάρκινγκ έμοιαζε με ένα σαλόνι μοτοσυκλετών, όπου και αφήσαμε τα άλογα να ξαποστάσουν και βουρ για τα νερά, μπας και δροσιστούμε. Ο καιρός σήμερα είχε βάλει τα γιορτινά του και είχε αρκετή ζέστη, οπότε όλοι ελπίζαμε ότι ο καταρράκτης θα ήταν η όασή μας μέσα στην έρημο.

To σπρέι από τα νερά που τρέχουν διαθλά τις ακτίνες του ήλιου δημιουργώντας ένα μόνιμο ουράνιο τόξο!

Ανηφορίζουμε μέχρι τα διόδια του Gerlos Pass, από όπου τραβήχτηκε και η επόμενη φωτογραφία και ξανά πίσω για να συνεχίσουμε βόρεια για Βαυαρία που λέγαμε…

Κάτμαν ο καλλιτέχνης – Στο βάθος φαίνεται ο καταρράκτης Kriml

Μπαίνουμε στην Βαυαρία και η διαδρομή δεν έχει κάτι το εξαιρετικό να μας δείξει. Επίσης, η ζέστη από νωρίς έχει γίνει αρκετά ενοχλητική. Παρόλα αυτά μετά από κάποια χιλιόμετρα φτάνουμε στην είσοδο του Rossfeld Pass, το οποίο είχαμε τσεκάρει στο google, και φαινόταν να έχει ενδιαφέρον, όπως θα έλεγε και ο δάσκαλος. Ήταν ένα από τα πιο συμπαθητικά που περάσαμε με τιμή εισιτηρίου 2,80 ευρώ.

Η παρέα στην κορυφή του Rossfeld Pass