Μια βόλτα μέσα σε ένα φθινοπωρινό καμβά…

Κυριακή 1 Νοεμβρίου, Λευκάδα – Πειραιάς (χλμ. 477)
Πριν το τέλος…

Υπάρχουν πολλοί δρόμοι για να επιστρέψουμε στον Πειραιά και κλασσικά εμείς επιλέγουμε το πιο πολύπλοκο. Τρώμε το πρωινό μας, φορτώνουμε και αναχωρούμε παρέα με το δυνατό αέρα και πάλι.

Στην γέφυρα του νησιού ζοριζόμαστε αρκετά, αλλά στην πορεία μας που ακολουθεί την ακτογραμμή του Ιονίου τα πράγματα είναι καλύτερα…

Μέχρι τον Αστακό η διαδρομή παραμένει παραλιακή. Από εκεί και μετά σκαρφαλώνουμε λίγο για να βρεθούμε στον Πατραϊκό κόλπο.

Φτάνουμε Μεσολόγγι και μπαίνουμε εντός του για να ρίξουμε μια ματιά στον Κήπο των Ηρώων. Δυστυχώς όμως μόλις παρκάρουμε μας την πέφτουν κάτι ενοχλητικά γυφτάκια που δεν μας αφήνουν σε ησυχία. Επίσης πειράζουν χωρίς όριο τις μοτοσυκλέτες και δεν γίνεται να τις αφήσουμε χωρίς επίβλεψη. Έτσι αποφασίζουμε να την κάνουμε και περιοριζόμαστε απλά στο να τραβήξουμε 2 φωτογραφίες ον μπόαρντ…

Συνεχίζουμε ανατολικά και σύντομα η εντυπωσιακή γέφυρα Ρίου-Αντιρίου κάνει την εμφάνιση της.

Μαζί της και ο δυνατός άνεμος ο οποίος μας δέρνει κανονικά μέχρι και το Γαλαξίδι όπου κάνουμε μια στάση για την απαραίτητη καφεΐνη.

Συνεχίζουμε την πορεία μας ανατολικά και σύντομα την παραλιακή μας διαδρομή διαδέχεται η ορεινή. Ο καιρός μπροστά μας απειλητικός και το ψιλόβροχο παρέα με το τσουχτερό κρύο κάνει την εμφάνιση του. Στάση για αδιάβροχα, χοντρά γάντια και ρεπορτάζ στην ομίχλη για αρκετά χιλιόμετρα.

Πλησιάζοντας την πρωτεύουσα ο καιρός ανοίγει και αφού κάνουμε μια στάση για 2 πιτόγυρα, οδεύουμε προς το λιμάνι.

Ο επίλογος πέφτει στο καράβι όπου παρέα και πάλι με τον Αντώνη και τον Μανώλη, εξιστορούμε έκαστοι τις περιπέτειες του μικρού οδοιπορικού μας.

Επίλογος
Τι θα σκεφτόσασταν εάν κάποιος σας έλεγε ότι έχετε την δυνατότητα να κάνετε μία βόλτα μέσα σε έναν καμβά ζωγραφικής της επιλογής σας; Τι τοπία θα διαλέγατε; γραφικές λίμνες ή επιβλητικά βουνά; αρχοντικά χωριά ή πετρόχτιστα γεφύρια; ακριτικές περιοχές ή εντυπωσιακές παραλίες; Προσωπικά είμαι σίγουρος ότι δεν θα μπορούσα να διαλέξω μόνο ένα από αυτά. Σχετικά όμως με την εποχή θα διάλεγα σίγουρα ο καμβάς μου να είναι φθινοπωρινός, γεμάτος ερεθίσματα που διεγείρουν όλες τις αισθήσεις. Γεμάτος χρώματα, μυρωδιές, αλλά και τους ήχους της φύσης που σε κάνουν να συνειδητοποιείς ότι είσαι αναπόσπαστο μέρος αυτής.

Κλικ για μεγέθυνση

« Προηγούμενη Σελίδα