15 μέρες στην κεντρική Ευρώπη

Πέμπτη 11 Αυγούστου, Arco
Νέο pit stop, συμπληρώνουμε υγρά στο ψυγείο του Fazer και λασκάρουμε λίγο την αλυσίδα του Transalp (μάλλον την είχαμε τεντώσει πολύ). Λιπαίνουμε αλυσίδες και στη συνέχεια επισκεπτόμαστε το γνωστό μαγαζί του Piero όπου πουλάει περυσινά μοντέλα Dainese μισοτιμής. Κάνουμε οπτικό shopping και οδεύουμε για καφέ δίπλα στην λίμνη. Κάνουμε σαν μικρά παιδιά όταν διαβάζουμε “coffee seikerato” στο κατάλογο, κοινώς φραπέ. Απολαμβάνουμε το φραπεδάκι και συνεχίζουμε την βόλτα στα σοκάκια της παλιάς πόλης.

Από πάνω μας, στην πλαγιά του βουνού, δεσπόζει ένας όμορφος πύργος. Ψάχνουμε να βρούμε πως μπορούμε να τον επισκεφτούμε. Αρχίζει να βρέχει και δυστυχώς δεν έχουμε αδιάβροχα μαζί μας. Τροχάδην πίσω στο ξενοδοχείο για να γλιτώσουμε τα χειρότερα. Η μπόρα ξεσπάει και εμείς επισκεπτόμαστε την παλιά πόλη του Arco.

Στα αριστερά η παλιά πόλη του Arco και στα δεξιά το κάστρο που δεσπόζει πάνω απ` αυτήν

Περπατάμε μισή ώρα για να ανέβουμε στο κάστρο της πόλης που δεσπόζει στο λόφο πάνω απ` αυτή. Το κάστρο δεν λεει μία, αλλά η θέα είναι φανταστική.

Κατεβαίνουμε και πάλι προς την λίμνη για φαγητό. Μακαρονάδες και πίτσες μέχρι σκασμού…

Ψάχνουμε για κανένα μπαράκι αλλά μας προλαβαίνει και πάλι η δυνατή βροχή. Αποφασίζουμε να επιστρέψουμε τα μηχανάκια στο ξενοδοχείο και να πάμε κάπου εκεί κοντά για ποτό, το οποίο και κάνουμε. Καθόμαστε σε ένα μπαρ κάποιου τρελαμένου αναρριχητή. Φωτογραφίες από αναρριχητές κοσμούν το χώρο και μια αφίσα για 48 ώρες συνεχόμενους αναρρίχησης είναι κολλημένη στην πόρτα. Οι περισσότεροι θαμώνες είναι αναρριχητές. Απολαμβάνουμε τα μπυράκια μας ενώ ο Στέλιος (V-Strom) το διακινδυνεύει και παραγγέλνει tequila με φυσικό χυμό λεμόνι. Του σερβίρουν ένα σφηνάκι tequila και ένα λεμόνι κομμένο στη μέση. Πολύ γέλιο, μας κοιτάν όλοι σαν εξωγήινους. Πίνουμε τα ποτά μας και οδεύουμε για νάνι.