Τετάρτη 3 Αυγούστου, Interlaken – Heidelberg (425 χλμ)
Η βρόχα έπεφτε right through και ‘μεις ντυμένοι σαν κουραμπιέδες (επενδύσεις, αδιάβροχα, γκέτες) αποχαιρετούμε το Interlaken.
Γεμίζουμε τα ρεζερβουάρ μας, συμπληρώνουμε λάδια στο KTM και οδηγούμε για 150 περίπου χιλιόμετρα -τα περισσότερα υπό βροχής- μέχρι να συναντήσουμε τα σύνορα της Γερμανίας. Μας υποχρεώνουν να ελαττώσουμε ταχύτητα αλλά δεν υπάρχει έλεγχος. Διανύουμε 50 χιλιόμετρα περίπου στον εθνικό δίκτυο της Γερμανίας πριν στρίψουμε για Freiburg όπου και ακολουθούμε τον Β3 ο οποίος και γλείφει το μαύρο δάσος (Black Forest). Ο Β3 είναι αρκετά πιο αργός δρόμος καθώς περνάει μέσα από πολλά χωριουδάκια, αλλά είναι πολύ πιο γραφικός.
Οδηγούμε για ακόμα 100 χιλιόμετρα μέχρι να φτάσουμε σε μια από τις εισόδους του δάσους. Παρκάρουμε μπροστά απ` ένα φορτηγό διακόπτοντας ένα ζευγαράκι που ερωτοτροπούσε.
Με τάχιστες κινήσεις αφαιρούμε αδιάβροχα καθώς ο ουρανός έχει ανοίξει για τα καλά και μεταφερόμαστε μερικές δεκάδες μέτρα μέσα στο δάσος ώστε να έχουμε οπτική επαφή με τις μοτοσυκλέτες μας. Αράζουμε σε κάτι κομμένους κορμούς και βγάζουμε τα σέικερ. Φραπεδάκι on the woods, απόλαυση! Το δάσος είναι υπέροχο. Τόσο πυκνό που δεν διακρίνεις τίποτα μερικά μέτρα μακριά σου. Εξού και η ονομασία του «μαύρο δάσος», αφού απ’ την πυκνότητα του δεν αφήνει τις ακτίνες του ήλιου να περάσουν. Τελειώνουμε τον καφέ μας και συνεχίζουμε βόρεια μέχρι το πανέμορφο Baden-Baden και από εκεί ξανά εθνική οδό για τα τελευταία 100 χιλιόμετρα της διαδρομής. Η αριστερή λωρίδα κινείται με 220 ενώ το navigator στο Transalp δείχνει 178 km (το κοντέρ δείχνει 185). Στις 18:30 φτάνουμε στο ξενοδοχείο (NH Hirschberg) όπου βρίσκεται 12 χιλιόμετρα έξω απ’ την Χαϊδελβέργη.
Τακτοποιούμαστε τάχιστα και φεύγουμε για μια γρήγορη ματιά στην πόλη πριν σουρουπώσει.
Οδεύουμε για φαγητό σε ένα παραδοσιακό εστιατόριο που μας έχουν συστήσει.
Δοκιμάζουμε φυσικά όλες τις τοπικές λιχουδιές που έχει ο κατάλογος και κατόπιν περπατάμε στην παλιά πόλη για να χωνέψουμε. Η πόλη μας μαγεύει με την ομορφιά της αλλά η κούραση και η βροχή μας οδηγεί κατά τις 12 το βράδυ πίσω στο ξενοδοχείο για ύπνο. Άλλωστε έχουμε ακόμα 2 ολόκληρες μέρες να την εξερευνήσουμε.
« Προηγούμενη Σελίδα | Επόμενη Σελίδα » |
Γουγλοχάρτες μπήκαν και εδώ θυμίζοντας μου τα παλιά και ότι πρέπει να καβαλήσω το μοτοσακό και να την κάνω σύντομα, γιατί έχω καταντήσει όπως ακριβώς λέει ο στίχος του τραγουδιού: “και κάνω ταξίδια μοχάχα στο χάρτη”…
Επίσης προς το τέλος του κειμένου θα βρείτε διαδρομές και σημεία ενδιαφέροντος για κατέβασμα σε mapsource και google earth format.
Ευλογημένος αυτος που εχει ..
.. ρίζες και φτερά..
Καλά ταξίδια κοπέλια!!