15 μέρες στην κεντρική Ευρώπη

Παρασκευή 5 Αυγούστου, Heidelberg – Schwetzingen (45 χλμ)
Στο πρωινό αποφασίζουμε να επισκεφτούμε την κοντινή Schwetzingen και το κάστρο της. Απέχει μόλις 22 χιλιόμετρα από το ξενοδοχείο μας και 10 από την Χαϊδελβέργη.

Η απόφαση μας δικαιώνεται με το που φτάνουμε στο κάστρο.

Το παλάτι του κάστρου περιβάλλεται από 640 στρέμματα κήπους! Λουλούδια σε εκατομμύρια χρώματα περικυκλώνουν ένα μεγάλο αριθμό από σιντριβάνια.

Τα δέντρα είναι τόσο καλά περιποιημένα που μοιάζουν με κλωνοποιημένα. Είναι δε αριθμημένα και κάποια στιγμή συναντήσαμε τον αριθμό 3754 σε ένα απ` αυτά!

Στο βάθος του κεντρικού κήπου συναντάμε με τεράστια λίμνη με πάπιες, κορμοράνους και τεράστιους κυπρίνους. Μικρά γεφυράκια επέτρεπαν να περπατήσεις γύρω απ` αυτή.

Ένα αραβικό παλάτι στην δυτική πλευρά του κήπου συμπληρώνει την μαγεία του τοπίου. Δυστυχώς ήταν υπό συντήρηση και οι σκαλωσιές δεν μας επέτρεψαν καλύτερη λήψη.

Ακολουθούμε το τουρ μέσα στο παλάτι και μαθαίνουμε ότι ήταν η εξοχική κατοικία του Φρειδερίκου αρχικά και γι’ αυτό και ήταν τόσο μικρό! Είχε μόνο 10 δωμάτια για την κυρία του σπιτιού και 5 για το κύριο…
Η ξενάγηση τελειώνει και οδεύουμε προς Χαϊδελβέργη. Το ηλιοβασίλεμα στο γνωστό μονοπάτι των ποιητών μαγευτικό…

Κλασικά καταλήγουμε πάλι σε μια παραδοσιακή μπυραρία. Ο κατάλογος στα Γερμανικά και οι μπύρες που νομίζαμε πως παραγγείλαμε μας βγήκαν ice tea. Τα πίνουμε για να μην γίνουμε ξεφτίλα και ξαναπροσπαθούμε αυτή τη φορά επιτυχώς. Το ποτό μας συνόδευαν ως συνήθως παραδοσιακά πιάτα.

Στο βάθος του μαγαζιού λειτουργεί bar το οποίο και επισκεπτόμαστε. Το CD έπαιζε σε repeat mode μέχρι να θυμηθεί κανείς να το αλλάξει και η κάβα του bar αποτελούταν από 20 μπουκάλια. Τι να τα κάνουν άλλωστε, όλοι μπύρα πίνουν εδώ. Δεν αργούμε να οδεύσουμε για το ξενοδοχείο καθώς η αυριανή διαδρομή είναι η πιο δύσκολη. Χαϊδελβέργη-Regensburg μέσω του δρόμου των κάστρων.