Highland Riders

4 Αυγούστου, Γλασκώβη οι μεν, ον δε γουέι οι δε
Αααααα, ωραία ξεκουραστήκαμε το βράδυ. Ώρα για πρωινό, αλλά αυτό θα σας το περιγράψει ο Οικονομησάκης αργότερα, γιατί τώρα πετάει και δεν έχει ιδέα τι τον περιμένει, μην του χαλάσω την έκπληξη. Εμείς όπως είπαμε έχουμε να δούμε κι άλλα πράματα και θάματα σήμερα. Μόνο που βρέχει, στα κομμάτια. Χτες μας έκανε τη χάρη αλλά σήμερα έγινε κλασικός σκωτσέζικος και σιγοψιχαλίζει. Ευτυχώς όχι ασταμάτητα, αλλά σποραδικά. Εμάς τους Ελληνάρες μας ενοχλεί και μας χαλάει λίγο τη διάθεση αλλά οι κάτοικοι είναι τελείως εξοικειωμένοι με τις συνθήκες. Φοράνε λεπτά αδιάβροχα με κουκούλα, αδιάβροχα μποτάκια, τα καρότσια με τα μωρά είναι κι αυτά καλυμμένα με διάφανα αδιάβροχα, ομπρέλες ανοίγουν και κλείνουν στη στιγμή, τα ποδήλατα πλήρως εξοπλισμένα με φτερά και διάφορα χρήσιμα παραφερνάλια. Η βροχή είναι μέσα στη ζωή τους και έχουν προσαρμοστεί πλήρως, σε αντίθεση με εμάς που δυσανασχετούμε με το παραμικρό γενικότερα. Μικρά μαθήματα ζωής: προσαρμόσου, κάνε κάτι, δώσε λύση ή σκάσε. Γκρίνια τέλος. Ευχαριστώ.
Λεωφορειάκι πάλι, με το ίδιο εισιτήριο που είχαμε αγοράσει χτες. Πρώτος σταθμός στο tour της δυτικής πλευράς που είχαμε αφήσει την προηγούμενη μέρα, το καινούργιο Κέντρο της Επιστήμης ή όπως θα το λέγαμε σε άψογα Θρακιώτικα, Science Center. Ένα εντυπωσιακότατο στρογγυλό κτίριο χωρίς ακμές ή γωνίες. Για ρίξε φωτό δικέ μου…

Το έχουν φτιάξει κυρίως για παιδιά Δημοτικού και Γυμνασίου, όμως ακόμα και μεγαλύτερα παιδιά όπως ο αξάδερφος, η υποψήφια ξαδέρφη Σάρακας (για πλάκα το λέμε μωρέ, μη τσατίζεσαι!!), ο Δάσκαλος και το κάδρο μου, διασκεδάζουν και μπορούν να περάσουν πολλές ευχάριστες και διδακτικές ώρες. Έχει τρεις όροφους γεμάτους από παιχνίδια, μεγάλες και μικρές κατασκευές με κάτοπτρα, σωλήνες, μικροσκόπια, νερά, ανεμιστήρες όπου μαθαίνεις βασικές και μη αρχές της φυσικής, της χημείας, της ανατομίας και δεκάδων επιστημών. Τέλειο. Στον τρίτο όροφο δεν έμπαινες δωρεάν αλλά έπρεπε να πληρώσεις αρκετές λίρες (10 αν θυμάμαι καλά) για να παρακολουθήσεις ένα show που έπαιζε με αισθήσεις και ψευδαισθήσεις αλλά η ομάδα θεώρησε ότι δεν άξιζε τα λεφτά του κι έτσι δεν το είδαμε. Δεν πειράζει, ίσως πάει ο Στέλιος με τα άλλα παιδιά την τελευταία τους μέρα στη Γλασκώβη κι έτσι θα μάθουμε αν χάσαμε τίποτα ή όχι.
Μετά το Science Center σειρά είχε το Riverside Museum. Εδώ μάλιστα, εδώ είναι όλα τα λεφτά. Κυριολεκτικά πολλά λεφτά: 75 εκατομμύρια λιράκια κόστισε το έργο.Το έχει σχεδιάσει μια μεγάλη σύγχρονη φίρμα της αρχιτεκτονικής, η Ινδικής καταγωγής Zaha Hadid, και σκοπός του είναι να αντικαταστήσει το παλιό και μικρότερο Μουσείο Μεταφορών. Το ευχάριστο είναι ότι ήταν …τζάμπα! Δωρεάν χάζεμα σε 7.500 (!) τετραγωνικά μέτρα όπου φιλοξενείται …οτιδήποτε κινείται από τα παλιά χρόνια μέχρι σήμερα. Αν δείτε τις φωτογραφίες θα καταλάβετε. Ή μάλλον δεν θα καταλάβετε γιατί αν δεν το δείτε με τα μάτια σας δεν πρόκειται να το πιστέψετε.

Το πρώτο ποδήλατο στον κόσμο...

Τα ποδήλατα του Graeme Obree ή όπως είναι ευρέως γνωστός από την ταινία που αναφέρεται στην ζωή του: The Flying Scotchman.

Ώρα να φύγουμε όμως γιατί έχουμε κάνει πολλά χιλιόμετρα μέσα στο μουσείο και έχουμε κι άλλα να δούμε στην πόλη. Όπως τον επόμενο σταθμό μας, το βοτανικό κήπο και το μουσείο Kelvingrove. Τσούκου τσούκου με το λεωφορειάκι μας και τους on board ξεναγούς που δεν καταλαβαίνεις τίποτα απ΄ότι λένε αλλά αντιλαμβάνεσαι με πόσο καλή διάθεση κάνουν τη δουλειά τους. Φαντάζομαι πόσες χιλιάδες φορές έχουν πει τα ίδια και τα ίδια κι όμως όταν τους ακούς νομίζεις ότι τα λένε για πρώτη φορά. Να και ο βοτανικός κήπος της Γλασκώβης. Ένα τεράστιο πάρκο με γυάλινα κτήρια – θερμοκήπια και χιλιάδες φυτά απ’ όλο τον κόσμο. Εντυπωσιακές εικόνες και στιγμές γαλήνης και ηρεμίας μέσα στη φύση. Την πάνσοφη φύση που δείχνει να λειτουργεί σχεδόν τέλεια: ένα μόνο λάθος υπάρχει πάνω της κι αυτό είμαστε εμείς, οι άνθρωποι. Τά ‘χουμε κάνει πουτάνα…Τι να πεις…

Καλώς σας βρήκαμε! Φτάσαμε κι εμείς μετά από μία παρόμοια συγκλονιστική πτήση. Πρώτο σοκ η ανάποδη οδήγηση. Δεύτερο σοκ όταν η Νατάσα προσπάθησε να πιάσει κουβέντα με τον ταρίφα που μας μετέφερε στο ξενοδοχείο. Δεν καταλαβαίνουμε γρι….
Κοιταζόμαστε και αναρωτιόμαστε, τι γλώσσα μιλάει άραγε; Στην πορεία, και μετά από πολύ προσήλωση, καταφέρνουμε να πιάσουμε 2-3 λέξεις και να βγάλουμε νόημα. Φτάνουμε στο ξενοδοχείο, τακτοποιούμαστε τάχιστα και ο Ιάκωβος αναλαμβάνει να μας πάει για μάσα σε ένα παραπλήσιο Pizza Hut, το μοναδικό στην περιοχή του οποίου η κουζίνα έκλεινε στις 11:00 το βράδυ (εκείνο που είχαμε φάει και προχτές, αφού είπαμε ότι τα υπόλοιπα ανοιχτά ήταν κάτι καμμένα φαστ φουντ της κακιάς ώρας με χάμπουργκερ από μπιφτέκια που δεν χαλάνε ποτέ, νούντλς και κινέζικα τίγκα στα msg και τα βελτιωτικά γεύσης… μια χαρά το Pizza Hut ακόμα και για δεύτερη μέρα!)
Αναπληρώνουμε το κενό στο στομάχι μας, πίνουμε μια μπύρα στα όρθια στα Weatherspoon και επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο για νανάκια. Αύριο πουρνό-πουρνό θα πρέπει να μεταβούμε στο Perth όπου και μας περιμένουν οι μοτοσυκλέτες που έχουμε νοικιάσει.