Πράσινες διαδρομές στα Βαλκάνια, επεισόδιο 1ο

3^η Μέρα
Σάββατο 22 Ιουλίου 2013
Αναχώρηση: 09:45 – Άφιξη: 20:45
Διαδρομή: Tara Canyon – Zabliak – Trsa – Pluzine – Niksic – Tara Canyon – Podgorica – Kotor
Χιλιόμετρα: 428
Συνολικά χλμ: 1501

Τι άλλο θα ήθελε κάποιος όταν ξυπνάει; Λαμπερό ήλιο; Τον είχαμε. Φανταστικό θέαμα; Το είχαμε. Τον ήχο των πουλιών; Τον είχαμε. Τον γλυκό «θόρυβο» του παρακείμενου ποταμού; Τον είχαμε. Φραπέ; Είχαμε. Έλλειψη γκρίνιας γυναικών; (ξέρετε, πού με έφερες εδώ, έχει κρύο, πεινάω και τέτοια χαζά). Και αυτή την είχαμε. Τι άλλο μπορεί να θέλει κάποιος… τι; (καλά μπορεί να έλειπε μια πολυθρόνα και ο τελικός του Champions League, αλλά μην το κάνουμε θέμα)…

Η ευτυχία είναι ζωγραφισμένη στα πρόσωπα όλων μας. Αναχωρούμε με τη διάθεση στα ύψη η οποία ενισχύθηκε και από την καταπληκτική διαδρομή. Το ανέβασμα διαμέσου μιας πευκόφυτης περιοχής μέχρι το χωριό Zabljiak, μας κάνει ακόμη πιο ευτυχισμένους.

Η ευτυχία για σήμερα δεν θα είχε τελειωμό αφού μετά την στροφή δεξιά στη ταμπέλα προς το χωριό Trsa (οποίος δεν έχει κάνει την συγκεκριμένη διαδρομή να γυρίσει πίσω να την κάνει) θα μας οδηγήσει σ’ ένα μοναδικό τοπίο και θα μας προσφέρει ένα από τα ομορφότερα θεάματα που προσωπικά έχω αντικρίσει. Η παρουσία σε διάφορες γωνίες χιονιού, οι μικρές φυσικές λιμνούλες, τα λιβάδια πάνω στα υψίπεδα και το γαλάζιο του ουρανού με την ταυτόχρονη λαμπερή παρουσία του ήλιου, συνέθεταν ένα σκηνικό που όμοιο του δύσκολα αντικρίζεις. Τα πάντα συνωμότησαν να το απολαύσουμε…

Η στάση για κολατσιό επιβεβλημένη. Παραγγείλαμε κάτι να κόψουμε την πείνα μας και αυτός μας έφερε μισό καρβέλι φρέσκο ψωμί με όλων των ειδών τα παχυντικά μέσα. Χοιρινό παστό, βούτυρο φρέσκο, μπόλικο τυρί και αν ζήσεις μετά, τα λέμε…

Μετά το χωριό Trsa αρχίζει ο δρόμος να κατεβαίνει και να περνά μέσα από φυσικά τούνελ που πραγματικά το ανθρώπινο χέρι λίγο πρέπει να είχε επέμβει.

Το αντίκρισμα του ποταμού Piva από ψηλά θα μας κόψει την ανάσα.

Λίγα χλμ πιο κάτω κάνουμε μια στάση για βενζίνη στο Pluzine. Έχουμε μείνει όλοι μαλάκες από το θέαμα που έχουμε αντικρίσει στα προηγούμενα χλμ. Υμνούμε τον Oliver, τον νεαρό Μαυροβούνιο τον οποίο είχαμε συναντήσει την προηγούμενη μέρα στο Kolasin και μας είχε πει ότι αυτή την διαδρομή πρέπει να την κάνουμε, ο κόσμος να χαλάσει. Το ίδιο προτείνω κι εγώ για όποιον επισκεφθεί τη συγκεκριμένη περιοχή. Τον δρόμο οι χάρτες τον έχουν χαρακτηρισμένο άσπρο, δηλαδή τριτοτέταρτο και πιθανώς χωματόδρομο, αλλά μην μασάτε, είναι μια χαρά. Από το Pluzine και μετά κάπου χάσαμε τον δρόμο με αποτέλεσμα να κάνουμε κάποια παραπανίσια χλμ και να βρεθούμε ξανά στη γέφυρα του Tara. Εκεί η παρέα ανασυντάχθηκε και καλώς αποφασίσαμε να μην πάμε στο Sarajevo που ήταν και ο αρχικός σχεδιασμός, αλλά στο Kotor. Κλείνουμε δωμάτιο στα γρήγορα και διαμέσου του  Tara Canyon, αλλά από την αντίθετη μεριά και του Ε65, φτάνουμε στην πρωτεύουσα του Μαυροβουνίου, Podgorica. Η διαδρομή παρά πολύ καλή, αφού ο δρόμος είναι άνετος με καλό οδόστρωμα και ανοιχτές στροφές. Η χαρά του οδηγού. Το φαράγγι που δημιουργείται στα αριστερά του δρόμου, φτιάχνει ακόμη περισσότερο το τοπίο.

Στην Podgorica δεν μένουμε αφού υποσχόμαστε να την επισκεφθούμε την επόμενη φορά και πάμε βουρ για το φιόρδ του Κότορ. Στην πόλη Cetinje περνούμε τον δρόμο δεξιά και όχι αριστερά που οδηγεί στην κοσμοπολίτικη (μπούρδες) Budva. O δρόμος φτάνει στην κορυφογραμμή του βουνού στο N.P. Lovcen. Από εκεί μας δόθηκε η ευκαιρία να απολαύσουμε το φιόρδ του Κότορ την ώρα που ο ήλιος χανόταν στα νερά των Δαλματικών ακτών.

Υπέροχη εικόνα ακόμη και για τα δικά μας γέρικα μάτια…

Ο δρόμος μετά από 22 φουρκέτες (νομίζω, αν δεν με απατά το γέρικο μυαλό μου) σε κατεβάζει στον κόλπο του Κότορ. Το Κότορ το είχα επισκεφθεί και πάλι το 2008 και μου είχε αφήσει τις καλύτερες των εντυπώσεων. Το ίδιο συνέβη και τώρα. Βρήκαμε γρήγορα το διαμέρισμα στο οποίο και θα μέναμε (10€/άτομο) και μετά από λίγη ώρα περπατήσαμε στον πεζόδρομο δίπλα από την θάλασσα. Γρήγορα καταλάβαμε τι θα μας κέντριζε το ενδιαφέρον για το υπόλοιπο της βραδιάς. Η Σλαβική φυλή ξεφύτρωνε από παντού (το` πιασες το υπονοούμενο μεγάλε, μεγάλε). Καλό όμως ήταν και το φωτισμένο κάστρο ψηλά πάνω από την πόλη,

καλά και εντυπωσιακά τα τείχη που περικλείουν την παλιά πόλη,

με τα υπέροχα πλακόστρωτά της,

τα γραφικά μαγαζάκια και τους μεγαλοπρεπείς ναούς.

Όλα υπέροχα αλλά όπου και να γυρίσεις, η Σλαβική φυλή καλύπτει τα πάντα…

Στη συνέχεια κάναμε το λάθος να πάμε και στο πιο πολυσύχναστο μπαράκι της πόλης. Πού πάτε ρε Καραμήτροι όλοι μαζί; Που πάτε; Μετά από 2 ώρες τοποθετούμε την ουρά μας κάτω από τα γέρικα σκέλια μας και σαν ταλαιπωρημένα γέρικα γαϊδούρια, ακολουθούμε τον δρόμο της επιστροφής. Α, ρε Καραμήτροι που με θέλετε και night life…

Διαδρομή Ημέρας: Τara Canyon – Zbljiak – Trsa – E762 Pluzine – Jesenovo Polje – Zabljiak – Tara Canyon – E65 Podgorica – 2/3 Cetinje – Kotor

Προβολή χάρτη μεγαλύτερου μεγέθους