13 Αυγούστου, Εδιμβούργο και πάλι
Πρώτος σταθμός για σήμερα το Grassmarket, μια πλατεία στους πρόποδες του κάστρου η οποία σφύζει από ζωή καθώς είναι γεμάτη από μπαρ και καφέ για τις νυχτερινές ώρες, ενώ την ημέρα υπάρχει ένα υπαίθριο παζάρι με διάφορες αντίκες και μεταχειρισμένα αντικείμενα.
Χαζεύουμε την πραμάτεια, τις μπάντες που δίνουν παραστάσεις και εδώ αλλά και τις όμορφες εικόνες προς το κάστρο και προχωράμε προς το μουσείο της Σκωτίας. Ότι και να πω γι αυτό το μουσείο είναι λίγο. Είναι χωρισμένο σε τμήματα, ιστορικό, τεχνολογίας, ζώων, οχημάτων και δεκάδων άλλων ενοτήτων. Θες πάνω από δύο μέρες για να το γυρίσεις ολόκληρο και να σημειωθεί ότι όλο αυτό το μεγαθήριο είναι “ΔΩΡΕΑΝ”. Αι ρεστ μάι κέις…
Για να πάρετε μια γεύση παραθέτω μερικές φώτο από διάφορα τμήματα του μουσείου:
Η ταράτσα του μουσείου προσφέρει καταπληκτική θέα προς στο κάστρο και την παλαιά πόλη:
Στη συνέχεια κάνουμε το γουόκιν τουρ που προτείνει το Lonely Planet χαζεύοντας στα στενά της πόλης πριν καταλήξουμε στην πλατεία που φιλοξενείται το Scott Monument στην οποία χτυπάει και η καρδιά του Fringe φεστιβάλ.
Περπατάμε την όμορφη Queen Street…
…για να καταλήξουμε στο Calton Hill απολαμβάνοντας την όμορφη θέα προς την πόλη.
Στο Calton Hill φιλοξενείται και η ακρόπολη του Εδιμβούργου (είπαμε Αθήνα του Βορά, να μην έχει και μια ακρόπλη).
Ο Δάσκαλος από την άλλη είχε βρει στο σούπερ μάρκετ κάτι βιολογικούς χουρμάδες από την Κένυα (αυτούς που τρώνε οι μαραθωνοδρόμοι – δεν μπορώ να εξηγήσω διαφορετικά την τόση ενέργεια του) και είχε αρχίσει να γράφει χιλιόμετρα. 20 στο σύνολο και όχι δεν κάνω πλάκα… Αυτά που σας περιγράφω ότι είδαμε σήμερα, αυτός τα είδε χτες…
Και σήμερα είπε να ρίξει μια βόλτα αρχικά από το πανεπιστήμιο…
Στη συνέχεια πετάχτηκε μέχρι του βασιλικούς κήπους:
Για να καταλήξει πρώτα στο εμπορικό λιμάνι -το οποίο σύμφωνα με τα λεγόμενα του ήταν μούφα- και μετά στο πολιτικό, στο οποίο φιλοξενείτε και το Royal Yacht Britannia το οποίο ήταν για πολλά χρόνια το σκαφάκι της Βασίλισσας. Το 1997 παροπλίστηκε και από τότε λειτουργεί ως μουσείο.
Αργά το απόγευμα εμείς κατηφορίζουμε από τον λόφο, ο δάσκαλος ανηφορίζει από το λιμάνι, για να βρεθούμε στον γραφικό πεζόδρομο της Rose Street. Επιλέγουμε το Auld Hundred για φαγητό και κάνουμε μια τελευταία νυχτερινή αποχαιρετιστήρια βόλτα στην πόλη. Αύριο κλίνει ο κύκλος μας αφού επιστρέφουμε στην Γλασκώβη.
« Προηγούμενη Σελίδα | Επόμενη Σελίδα » |
Kάποιος ταξιδιωτικός οδηγός γράφει ότι αν δεινόταν όσκαρ τοποθεσίας σίγουρα θα το έπαιρνε η Σκωτία. Εχώ πάει ήδη τρεις φορές και δεν την έχω βαρεθεί. Πάντα έχει καινούργια μέρη να ανακαλύψεις. Μπράβο παιδιά καλά ταξίδια.
Όντως… απέραντη ομορφιά
Σ’ ευχαριστούμε Πέτρο
Πω πω, καταπληκτικά τοπία… Φύση, τοπία, απίστευτα! Και οι φωτογραφίες υπέροχες! Να ‘στε καλά και να κάνετε πάντα τέτοια!
Σ’ ευχαριστούμε Ηλία. Όντως τα Highlands είναι από τα ομορφότερα μέρη που έχω επισκεφτεί… για να μην πω το ομορφότερο. Απίστευτη φύση και απίστευτες διαφορετικές εικόνες από αυτές που έχουμε συνηθίσει.
Να ‘σαι καλά και περιμένουμε εναγωνιωδώς την επόμενη σου περιπέτεια…
Μπραβο για το ωραια σχεδιασμένο ταξιδι, μπραβο για το ζωντανό ταξιδιωτικό!
Ενδιαφερουσα η επιλογή για αεροπλάνο και νοικιασμα εκει. Ως τώρα σκεφτομαι ετσι για μακρυτερους, πιο απομονωμένους προορισμούς.
Σκωτία πήγα το 2009. Αθήνα- Durness (ναι εκει πάνω από τη σπηλια Smoo cave ήταν το μακρυτερο σημειο του ταξιδιου) και πισω Αθηνα. ~9000km
και καθόλου αυτοκινητόδρομος βόρεια της Μαγχης. Η Εγγλέζικη (και Σκωτσεζικη) επαρχία είναι όλα τα λεφτα.
Η περιγραφή σας ειναι αριστη…
Μόνο υπνο βρήκα φθηνότερο (χωρις κρατησεις, επιτόπου ψιλοέρευνα για B&B, μεση τιμή 50 λιρες το δικλινο, όλα πεντακαθαρα, εξαιρετικά, Χωρις εξαιρεση, αξιζει
Α και το tranditional english breakfast , το γουστάρω τρελά
Καλα χιλιόμετρα και που ξερεις , ο κοσμος έχει πολλές άκρες…
Ευχαριστούμε Παναγιώτη…
Έχεις απόλυτο δίκιο για την διαμονή. Οι πληροφορίες μας -πριν ξεκινήσουμε- έλεγαν ότι θα βρίσκαμε B&B παντού σε πολύ καλές τιμές. Και γενικά ίσχυε αυτό αν εξαιρέσεις τις περιοχές στα δυτικά της Σκωτίας (Ullapool, Isle of Skye κτλπ). Εκεί πραγματικά δεν έπεφτε καρφίτσα και με το ζόρι έβρισκες ότι είχαν απορρίψει όλοι οι άλλοι. Το ίδιο έπαιζε και για το φαγητό. Εμείς πάντως, λόγω ότι ήμασταν και 8 νομά, προτιμήσαμε να το παίξουμε εκ του ασφαλούς, κλείνοντας νωρίτερα έστω και πιο ακριβά.
Καλά χιλιόμετρα και σε σένα 😉
Συγχαρητήρια Στέλιο για το φοβερό ταξιδιωτικό!
Σας ζηλεύω και γιατί για δεύτερο χρόνο τώρα δεν έχω καταφέρει να βγώ εξωτερικό με τη μηχανή (μετά από πέντε συνεχόμενα ταξίδια), αλλά και γιατί τα highlands αποτελούν φοβερό προορισμό για τουρισμό με μοτοσυκλέτα!
Να είστε καλά, και καλά ταξίδια…
Λευτέρης
Να ‘σαι καλά Λευτέρη…
Η Σκωτία ήταν και για μένα ένα “άπιαστο” όνειρο. Ένας μαγικός προορισμός που πραγματικά μου έχει αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις. Εύχομαι να το καταφέρεις και εσύ και σύντομα να ξαναπατήσεις τους ευρωπαϊκούς -και οχι μόνο- δρόμους.
ουφ επιτελους βρηκα χρονο κ το διαβασα ………………
……………κ ΜΠΡΑΒΟ τεκνα τελεια οπως παντα……
αντε και στην επομενη με υγεια
Παίδες, ευχαριστούμαι για τις όμορφες ευχές σας και χαιρόμαστε ιδιαίτερα που σας άρεσε η διαφορετική παρουσίαση αυτού του ταξιδιωτικού. Σε όσους δεν άρεσε δεν φταίω εγώ, αλλά αυτός ο ακαμάτης ο Ιάκωβος 😉
Να ‘μαστε όλοι καλά και να ταξιδεύουμε γιατί όπως είπε και ο σοφός Δάσκαλος: «Οι μέρες που δεν είμαστε ταξίδι είναι χαμένες μέρες από τη ζωή μας».