Μονός αλλά όχι Μόνος!

2^η Μέρα, Κυριακή 31/05/15, Νις-Μόκρα Γκόρα, 271 χλμ

Ξύπνησα πρωί-πρωί ξεκούραστος και με όρεξη για χιλιόμετρα! Έξω ήταν μια υπέροχη ζεστή μέρα. Πρωινό καλό, check out στο ξενοδοχείο, φόρτωμα και γρήγορα για ένα καφέ σε μια από τις κεντρικές πλατείες της πόλης, για να καταστρώσω και το σημερινό πλάνο. Σήμερα έχει motoGP στο Muggelo και πολύ θα ήθελα να αράξω να το δω κάπου αλλά έχω πιο ενδιαφέροντα σχέδια…

Κάθισα λοιπόν σε ένα όμορφο καφέ και έβαλα την ρότα για δυτικά, στη Μόκρα Γκόρα. Το επέλεξα για την διαδρομή μέχρι εκεί και για το ίδιο το χωριό που μου φάνηκε πολύ όμορφο από προηγούμενα ταξιδιωτικά που είχα διαβάσει.

Το τοπίο στην αρχή ήταν αδιάφορο. Άσχημα σπίτια, φτώχεια, βιομηχανικά κτήρια, μπλόκια που απέμειναν από την εποχή της πανίσχυρης Σοβιετικής πολιτικής και κοινωνικής επιρροής και μέτριος δρόμος με πολλά φορτηγά που με αναγκάζει να πηγαίνω σιγά και με τα μάτια 14. Κάποια στιγμή στο Κράλιεβο πήρα λάθος δρόμο (γαμ%%^%$$#!! GPS!) και έκανα μια μικρή παράκαμψη η οποία με πέρασε μέσα από μια πολύ φτωχή περιοχή της κωμόπολης αυτής. Παραπήγματα με τούβλα και λαμαρίνες οι μόνιμες κατοικίες, παλιά και εντελώς ασυντήρητα αυτοκίνητα, τεράστιες λακκούβες στους πολύ στενούς δρόμους, σκυθρωπές φάτσες που με κοίταζαν περίεργα, πράγμα λογικό εκεί που είχα βρεθεί! Ώσπου να καταλάβω ότι πάω λάθος είδα και ένα ατύχημα με δύο αυτοκίνητα, ευτυχώς μόνο με ζημιές. Βγήκα γρήγορα στον σωστό δρόμο και συνέχισα. Λίγο μετά, σταματώντας για βενζίνη έπεσα σε δυο πολύ φιλικά παιδιά που δούλευαν εκεί. Με κέρασαν νερό, μιλήσαμε για την μηχανή μου, για την Ελλάδα και τα χάλια μας. Συνέχισα προς Ούζιτσε και ξαφνικά το σκηνικό αλλάζει άρδην! Καταπράσινα βουνά, λίμνες, ο δρόμος αλλού πίστα αλλού απλά καλός, φτωχικά αλλά πολύ περιποιημένα σπίτια και πράσινο, πράσινο παντού! Γεμάτος μηχανές ο δρόμος και οι χαιρετούρες έδιναν και έπαιρναν! Με τη θερμοκρασία να είναι ιδανική με αυτό το σκηνικό και με το χαμόγελο μέχρι τα αυτιά, δεν ήθελα να τελειώσει αυτή η νιρβάνα.

Αργά το απόγευμα λοιπόν, λόγω και των πολλών στάσεων, έφτασα στην Μόκρα Γκόρα.

Ο σταθμός για το τραινάκι που περνάει από τα αξιοθέατα της περιοχής…

Το δωμάτιο μου που το έκανα τσαντίρι…

Μπανάκι, τηλέφωνα στην πατρίδα και βραδάκι πια βγαίνω προς εύρεση τροφής. Να πω εδώ ότι είχα φροντίσει να πάρω μαζί μου μεγάλες ποσότητες ξηρών καρπών ώστε να έχω την απαραίτητη ενέργεια στον δρόμο και να μην μένω νηστικός, γιατί νηστικό αρκούδι, δεν χορεύει… στις στροφές! Η ώρα αν θυμάμαι καλά ήταν 9 και υπήρχε μια ερημιά στο μικρό χωριό που σχεδόν με τρόμαξε! Βουρ πίσω στο εστιατόριο που ήταν δίπλα στο ξενοδοχείο, φαγητό νοστιμότατο, μπύρα και απόλυτη χαλάρωση στην μικρή αγκαλιά αυτού του φιλόξενου και ήρεμου τόπου. Λίγο πριν τελειώσει άλλη μια ονειρική μέρα, σκέφτηκα πού ζω και δουλεύω και πού είμαι τώρα, είπα ότι πρέπει να είμαστε επιεικώς θεότρελλοι που ζούμε έτσι…

Στη υγειά σας!

Έξοδα ημέρας

Διόδια: 3,5 €
Βενζίνη: 20 €
Φαγητό: 8 €
Διαμονή: 22,5 € με πρωινό
ΣΥΝΟΛΟ ΗΜΕΡΑΣ: 54 €