Πράσινες διαδρομές στα Βαλκάνια, επεισόδιο 5ο

Κείμενο & φωτογραφίες: Παπαντωνίου Δημήτρης

ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ: ΕΝΑΣ ΚΑΤΑΠΡΑΣΙΝΟΣ ΤΟΠΟΣ

Έχω ξαναγράψει σε προηγούμενο ταξιδιωτικό μου για τα Βαλκάνια ότι η οικονομική στενότητα των τελευταίων χρόνων μας οδήγησε να γνωρίσουμε τόπους που σε άλλες εποχές δεν θα τους είχαμε ούτε για φτύσιμο. Χώρες, όπως αυτή που επισκεφθήκαμε στην παρούσα φάση, τις αναφέραμε πάντα για κάτι αρνητικό. Είτε ότι είναι κλέφτες, είτε ότι είναι εγκληματίες, είτε να λέμε εκφράσεις τύπου «που να πάμε εκεί, αυτοί δεν έχουν να φάνε». Το «έχει ο καιρός γυρίσματα» βέβαια δεν το είχαμε ποτέ στο πίσω μέρος του μυαλού μας και να που ήρθε ο καιρός για μια βόλτα σε μια βαλκανική χώρα να θεωρείται πολυτέλεια.

Φυσικά βέβαια και είναι πολυτέλεια. Όσοι έχουν κάνει τον κόπο να έχουν διαβάσει κάτι από τα προηγούμενα επεισόδια θα ξέρουν ότι θεωρώ τις χώρες των Βαλκανίων «must to see». Προσφέρουν τα πάντα σε πακέτο με όμορφη κορδελίτσα. Το πακέτο που εσύ θα κάνεις μπορεί να είναι είτε το βασικό, είτε το πολυτελείας. Ένα όμως είναι σίγουρο: όποιο πακέτο και να διαλέξεις αν αποφασίσεις να εξερευνήσεις τις περιοχές που θα επισκεφθείς, θα λάβεις τις ίδιες όμορφες εικόνες.

Βουλγαρία λοιπόν.
Για 2η φορά μιας και την είχαμε επισκεφθεί ξανά το 2012. Ίδια παρέα, ίδια μηχανάκια, ορισμένες ίδιες διαδρομές, απλά 3 χρονάκια παραπάνω στις πλάτες των γέρικων κορμιών μας…
Από τότε είχαμε πει ότι με την πρώτη ευκαιρία θα επιστρέφαμε για να εξερευνήσουμε καλύτερα τη χώρα, πράγμα που το είπαμε και με το τέλος αυτής της επίσκεψης μας, μιας και μας έμειναν πράγματα να δούμε.
Αποφασίσαμε λοιπόν ότι θα κάνουμε μια βόλτα 5 ημερών με αρκετά χιλιόμετρα για να δούμε όσες περισσότερες περιοχές μπορέσουμε. Πήραμε μαζί μας έμπλαστρα, χάπια, σιρόπια, θερμαντικές, μόνο πολυθρόνα για μασάζ δεν πήραμε και ξεκινήσαμε πουρνό-πουρνό…

1η Μέρα
Σάββατο 30 Μαΐου 2015
Αναχώρηση: 8:10, Άφιξη: 20:40
Διαδρομή: Λάρισα – Kulata – Gotse Delchev – Dospat – Batak – Veligrad – Yundola – Belovo – Belmeken Lake – Kovachevitsa
Χιλιόμετρα: 698
Συνολικά χιλιόμετρα: 698
Έξοδα: Βενζίνη 40€, Διόδια 2,3€, Δωμάτιο 11€, Φαγητό 14€

Η αλήθεια είναι ότι το συγκεκριμένο το περίμενα με μεγάλη ανυπομονησία. Θες ότι είχα καιρό να φύγω με το μηχανάκι, θες η πίεση από τη δουλειά, θες η καθημερινότητα, θες ότι δεν πηδ…ε, όλα αυτά συνετέλεσαν στο γεγονός ότι η προσμονή βάρεσε pic.

Ύπνος ούτε για πλάκα. Πήγα να πάρω τους άλλους και μόλις είχαν ξυπνήσει. Αν είναι δυνατόν… πλάκα με κάνεις φιλαράκι… Τελικά γέρικα κορμιά με γέρικα κορμιά έχουν διαφορά.

8:10 είμαστε στο δρόμο με υπέροχο καιρό και ένα χαμόγελο για την Colgate…

Καλύψαμε αρκετά γρήγορα τη διαδρομή μέχρι τα σύνορα. Αλγεινή εντύπωση η κάκιστη ποιότητα του δρόμου από τις Σέρρες μέχρι τα σύνορα. Δεν θυμάμαι πόσα χρόνια προσπαθούν να κάνουν αυτόν τον δρόμο. Φυσικά 500μ πριν τον συνοριακό σταθμό ετοιμάζουν τον σταθμό διοδίων, ο οποίος και θα λειτουργήσει σε λίγο καιρό.

Μια μικρή ξεκούραση επιβεβλημένη και σε λίγο σε βουλγαρικό έδαφος και συγκεκριμένα στο κομμάτι της διαδρομής Kulata-Gotse Delchev.

Στα πρώτα χλμ της διαδρομής η κατάσταση του οδοστρώματος μας προβλημάτισε αλλά γρήγορα το σκηνικό άλλαξε και έδωσε την θέση του σε μια όμορφη διαδρομή όλο χάρη και όλο νάζια.

Ανέβασμα-ανέβασμα και στάση στο Popovi Livadi στα 1400μ σ’ ένα πολύ όμορφο χώρο αναψυχής

Δροσούλα…

Ό,τι ανεβαίνει κατεβαίνει -όπως όλοι έχουμε διαπιστώσει ως ενήλικες- και έτσι πολύ γρήγορα κατηφορίζουμε προς το Gotse Delchev με κατεύθυνση την λίμνη Dospat. Η διαδρομή συνεχίζει να μας δημιουργεί ψυχική ε(υ)φορία (ψυχική είπα ρε…)

Το Dospat σαν χωριό δεν λέει και πολλά πράγματα παρόλο που από μακριά δείχνει χαριτωμένο.

Πριν μπει κάποιος όμως στο χωριό θα νοιώσει να διαπερνά τα ρουθούνια της μύτης του η μυρωδιά φρεσκοκομμένου ξύλου που προέρχεται από το παρακείμενο εργοστάσιο ξυλείας. Η λίμνη προσφέρει όμορφο θέαμα και από κοντά, αλλά κυρίως από ψηλά.

Ολιγόλεπτη στάση για κολατσιό και η συνέχεια θα μας κατευθύνει προς το Batak και την ομώνυμη λίμνη.

Καλύπτουμε 50 χλμ που τα χαρακτηρίζει το καλό οδόστρωμα -με εξαίρεση κάποιες διάσπαρτες λακκούβες- τα πανύψηλα δέντρα και οι μικρές λίμνες αμφίπλευρα της διαδρομής.

Σε αρκετά σημεία υπάρχουν μικροί χώροι αναψυχής διαμορφωμένοι έτσι που να μπορεί κάποιος να ψήσει (αφού υπάρχουν έτοιμες ψησταριές), να φάει (αφού υπάρχουν ξύλινα τραπεζοκαθίσματα), να κοιμηθεί (αφού ο φυσικός χλοοτάπητας υπάρχει σε αφθονία) και να προστατευτεί από τυχόν βροχή (αφού οι χώροι είναι στεγασμένοι).

Τα χλμ «έφυγαν» γρήγορα και λίγο πριν το Batak στρίψαμε αριστερά για Veligrad. Καλύψαμε τα 28 χλμ μέχρι την πόλη του Veligrad αλλά δεν καθίσαμε μιας και την προηγούμενη φορά είχαμε διανυκτερεύσει.

Τότε δεν είχα γράψει ταξιδιωτικό οπότε ας αναφέρω τώρα ότι το Veligrad είναι μια καθαρή, περιποιημένη λουτρόπολη αλλά τίποτα παραπάνω.

Από το Veligrad με κατεύθυνση το Razlog και σε 17 χλμ υπάρχει το χωριό Yundola. Εκεί στρίψαμε δεξιά με κατεύθυνση το Belovo. Το Belovo βρίσκεται στα 26 χλμ και η διαδρομή περνάει μέσα από φαράγγι πράγμα που την κάνει εντυπωσιακή. Πιστεύω μαζί με το φαράγγι του Devin -που το είχαμε κάνει το 2012- είναι οι δυο πιο εντυπωσιακές διαδρομές που πρέπει να κάνει κάποιος ταξιδεύοντας στη Βουλγαρία. Το μοναδικό μελανό σημείο της διαδρομής είναι το οδόστρωμα που είναι σε κακή κατάσταση. Με προσοχή λοιπόν απολαμβάνεις μιας απαράμιλλης ομορφιάς διαδρομή.

Στο Belovo αριστερά προς Sofia και σε 8 χλμ υπάρχει ταμπέλα που δείχνει αριστερά για Sestrimo. Ο στόχος είναι να βρεθούμε στην αλπική λίμνη Belmeken η οποία βρίσκεται στα 2000μ. Ο δρόμος στενός και στριφτερός μιας και η μια φουρκέτα διαδέχεται την άλλη.

Τελικά σταματάμε στα 2060μ. για να απολαύσουμε την υπέροχη θέα. Βρισκόμαστε για μια ακόμη φορά την κατάλληλα ώρα στο κατάλληλο μέρος. Είναι μια εικόνα που η φτωχή πλην τίμια φωτογραφική μου μηχανή δεν μπορεί ούτε κατά διάνοια να αποθανατίσει αυτό που βλέπουν τα φτωχά πλην πανέμορφα μάτια μου (δοξάστε με… ψωνάρααααα!!!!).

Κλικ για μεγέθυνση

Η υπόθεση σηκώνει φραπεδούμπα…

Κάνουμε την λίμνη περιμετρικά και βρισκόμαστε στα υψίπεδα της περιοχής.

Από εκεί πολύ γρήγορα κατεβαίνουμε και συναντάμε ξανά την Yundola και κατευθυνόμαστε δεξιά προς Razlog.

Ένας καταπληκτικός δρόμος, πολύ άνετος που μας επιτρέπει να «φάμε» χλμ. Έχουμε διανύσει 580 χλμ από τα οποία τα μισά και παραπάνω αρκετά δύσκολα, οπότε ένας τέτοιος δρόμος είναι ότι πρέπει.

20 χλμ πριν το Razlog κάνουμε αριστερά προς Gotse Deltshev.

Σε λίγα χλμ μπροστά μας θα κάνουν την εμφάνιση τους αμέτρητα δέντρα ευκαλύπτων που θα μας αναγκάσει να ανοίξουμε την ζελατίνα του κράνους για να κάνουμε την υπέροχη μυρωδιά κτήμα μας. Για πολλά χλμ αυτή η μυρωδιά, μαζί με τα ορμητικά νερά του ποταμού Mesta στα αριστερά μας, θα γίνουν σύντροφοι στο οδοιπορικό μας και θα μας θυμίσει γιατί ΘΕΛΟΥΜΕ να ταξιδεύουμε με μηχανάκια.

Στο χωριό Gospodintsi κάνουμε αριστερά. Ταμπέλα για Kovachevitsa δεν υπάρχει οπότε προσοχή. Σίγουρα θα γράφει Ognianovo.

Η «λεωφόρος ευκαλύπτων» συνεχίζεται, ο δρόμος στενεύει, ο ήλιος δύει και εμείς σαν ρομαντικές ψυχές που είμαστε απλά απολαμβάνουμε.

Σε λίγο θα φτάσουμε στον τελικό μας σημερινό προορισμό που είναι το χωριό Kovachevitsa.

698 χλμ που σε πολλούς φαίνονται πολλά -και είναι- αλλά όταν περνάς από τόσο όμορφα μέρη είναι κρίμα να μιλάς για τα πολλά χλμ.

Θα καταλήξουμε σ’ έναν υπέροχο ξενώνα που βρισκόταν σε πολύ όμορφη τοποθεσία. Ο ιδιοκτήτης ευγενικός μας έδειξε τα ευρύχωρα δωμάτια και η γυναίκα του μας ετοίμασε ένα υπέροχο και υπερβολικό -ακόμη και για μας τους πειναλέους- γεύμα.

Το κρύο κανονικό μιας και βρισκόμαστε στα 1050μ. το κρασάκι ότι πρέπει για την ώρα…

Καλή ξεκούραση…

Επόμενη Σελίδα »