Στο βορειότερο άκρο της Ευρώπης

17η Μέρα
Κυριακή 24 Ιουλίου 2011
Διαδρομή: Klagenfurt (Austria) – Venezia (Italy)
Χιλιόμετρα: 310
Συνολικά χλμ: 10338

Αχ, Κούλα… τελευταία μέρα σήΜέρα. Γάματα… τέσπα.
Εγερτήριο στις 6:30 μιας και η αναχώρηση του καραβιού είναι στις 12:30. Να έχουμε και χρόνο μη γίνει καμία στραβή στο δρόμο. Έξω ρίχνει καρέκλες, καναπέδες, σαλόνια και που και που και καμία πολυθρόνα. Με τέτοιο καιρό δεν καταφέραμε να δούμε τίποτα από την πόλη. Και μιλάμε για μια πανέμορφη περιοχή την όποια δεν χαρήκαμε καθόλου. Τρώμε ένα καλό πρωινό και την κάνουμε. Τα γρανάζια τα έχουν παίξει. Έτσι λέμε να μην το ζορίσουμε πολύ. 130 km/h max. Το τοπίο είναι φοβερό. Περνάμε δίπλα από τα γνωστά πανέμορφα Αυστριακά χωριά. Μπαίνουμε Ιταλία. Οι όμορφες εικόνες δεν αλλάζουν. Η βόρεια Ιταλία είναι επίσης πανέμορφη. Για την autostrada τι να πούμε τώρα. Είναι η autostrada και οι υπόλοιποι δρόμοι. Μοναδική αίσθηση ασφάλειας κάτω από αντίξοες συνθήκες. Η αλυσίδα έχει γίνει βρακολάστιχο από σώβρακο λαϊκής. Στάση στο Mestre για τέντωμα (που λέει ο λόγος τώρα). Στις 11:00 μπαίνουμε στο πλοίο. Βρίσκουμε μια ήσυχη γωνία και την πέφτουμε. Το καράβι (Lefka Ori) μάπα. Γάματα. Φαγητό μάπα και πολύ ακριβό. Τέσπα. Το πλοίο σαλπάρει -και εμείς σαλτάρουμε- από Βενετία.

Δυστυχώς συνειδητοποιούμε ότι και το φετινό μας ταξίδι έλαβε ουσιαστικά τέλος. Γνωστά τα συναισθήματα, αφού κάθε χρόνο την συγκεκριμένη στιγμή τα ίδια περνάμε. Ματαξαναγάματα. Τέσπα…

Εντυπώσεις ημέρας:
– Είμαι στενοχωρημένος δεν έχω εντυπώσεις

Έξοδα ημέρας (κατ’ άτομο):
– 32€ βενζίνη
– 88€ πλοίο
– 15€ Autostrada
– 15€ φαγητό
– 5€ διάφορα

Διαδρομή ημέρας: Klagenfurt-A2-Italy E55 (A23)-A4-E55 (A23)-A4-11-Venezia

18η Μέρα
Δευτέρα 25 Ιουλίου 2011
Διαδρομή: Ηγουμενίτσα (Ελλάδα) – Λάρισα (Ελλάδα)
Χιλιόμετρα: 265
Συνολικά χλμ: 10603

Και τυπικά τέλος. Και του χρόνου να είμαστε καλά να πάμε κάπου όπου να είναι (ας είναι και στο παλιομαρόκο, λέω εγώ τώρα). Όλα καλά επιστροφή στη βάση… και το ταξίδι…. To be continued.

“Σαν ραψωδία αρχαίου Έλληνα ποιητή,
σ’ ένα ταξίδι ψυχής, και εσωτερικής δύναμης,
κόντρα σε θεούς, και ανθρώπους.”

Λίγα απ’ όλα…
Λίγο πολύ όλοι όσοι κάνουν ταξίδια με μοτοσυκλέτα γνωρίζουν το Nordkapp. Για τους περισσότερους είναι ένα μέρος που θέλουν να πάνε. Για αρκετούς είναι ένας προορισμός ζωής. Προσωπικά το Nordkapp το γνώρισα μέσω του αδελφού μου το 2005. Από την στιγμή που πήρα το πρώτο μου scooterακι το μυαλό μου είχε καρφωθεί σε αυτό το ταξίδι. Είχα διαβάσει πολλά ταξιδιωτικά από αλλά παιδιά και όπως τα περιέγραφαν μου δημιουργούσε περισσότερο την ανάγκη να το κάνω. Φέτος λοιπόν όλα συνηγόρησαν στο να γίνει πραγματικότητα αυτός ο στόχος. Παρά την ματαίωση που διαφάνηκε το χειμώνα που πρωτοσυζητήθηκε, πέρασε ο καιρός και ήρθε η στιγμή που συνωμότησε το σύμπαν υπέρ μου. Το ταξίδι οργανώθηκε πολύ γρήγορα και παρόλα αυτά είχε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Καταφέραμε να καλύψουμε πολλά χλμ σε λίγες μέρες αλλά αυτό δεν επηρέασε καθόλου την ποιότητα, τις χάρες, την μοναδικότητα, την ανεμελιά, το αίσθημα ελευθερίας που μπορεί να σου προσφέρει αυτό το ταξίδι. Με συμπαραστάτη τον καλό καιρό καταφέραμε να χαρούμε τις μαγικές στιγμές και της σπάνιας ομορφιάς εικόνες που μπορεί να σου χαρίσει αυτή η βγαλμένη από τα παραμύθια χώρα της Νορβηγίας. Αναφέρομαι μόνο στη Νορβηγία γιατί -δυστυχώς ή ευτυχώς- επισκιάζει όλες τις άλλες χώρες που περάσαμε. Άλλωστε ξέραμε από την αρχή ότι είναι ένα ταξίδι που έχεις ένα προορισμό και αφού τον επιτύχεις μετά όλα σου φαίνονται απλά γυρισμός. Ένα ερώτημα που θέτουν πολλοί που θέλουν να κάνουν αυτό το ταξίδι: αναρωτιούνται αν πρέπει να κάνουν την διαδρομή νότος-βορράς ή βορράς-νότος. Δεν ξέρω ποια είναι η απάντηση αλλά έχει μεγάλη σημασία πως θέλεις να βιώσεις το ταξίδι. Ο καθένας έχει τις απόψεις του. Πάντως αν το ξαναέκανα και είχα 21 μέρες μπροστά μου και περισσότερα λεφτά (και, και, και… σιγά ρε μεγάλε τίποτα δεν θέλεις) θα περνούσα όλες τις μέρες στη Νορβηγία. Θα φας ένα λούκι να κάνεις τα ιδία χλμ της επιστροφής από Nordkapp μέχρι Tromso, περίπου 600 χλμ, αλλά μετά μπορείς να κάνεις διαφορετική διαδρομή και να δεις διαφορετικά πράγματα. Μιλάμε για μια χώρα 2,5 φορές μεγαλύτερη από την Ελλάδα με 4εκ. πληθυσμό και με πολλές γωνιές τις χώρας ανεκμετάλλευτες. Όσες μέρες και να πας σε αυτή την χώρα δεν φτάνουν. Νοιώθω ότι θα μπορούσα να γράψω σελίδες για αυτό το μέρος αλλά νομίζω αρκετά (σταμάτα ρεεεεε, μας κούρασες).

Εν κατακλείδι…
Όποιος σκέφτεται να το κάνει, να κάνει τα αδύνατα δυνατά για να το κάνει. Δεν θα το μετανιώσει ούτε μια στιγμή. Ούτε όταν θα τρώει όλη την ημέρα βροχή και θα έχουν μουλιάσει τα παπάρια του. Ούτε όταν θα κρυώνει και θα παρακαλάει τον Θεούλη στο επόμενο camping να βρει ένα σπιτάκι. Ούτε όταν θα τρώει τις κονσέρβες- σκυλοτροφές και θα του λείπει το ζεστό φαγητό του σπιτιού του. Ούτε όταν θα τουρτουρίζει μέσα στη σκηνή του. Ούτε όταν θα μιλάει στα παιδιά του και θα του λένε “μπαμπά ποτέ θα γυρίσεις μας λείπεις”. ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΜΕΤΑΝΟΙΩΣΕΤΕ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ… ΠΟΤΕ… Όποιος καταφέρει να βιώσει πραγματικά αυτό το ταξίδι, από την στιγμή που θα αρχίσει να προετοιμάζεται μέχρι την στιγμή που θα επιστρέψει στο σπίτι του, αυτός που θα μπει μέσα στο ταξίδι και καταλάβει ότι αυτό που θα κάνει είναι ένα από τα “κλικ” της ζωής του, αυτός θα νοιώσει ένα μοναδικό συναίσθημα την στιγμή που θα πατήσει τον βράχο. Εκείνη την ώρα θα νοιώσει την κορύφωση του εγχειρήματος του. Αξίζει κάθε θυσία…

“Η ζωή είναι αυτό που εμείς την κάνουμε να είναι.
Τα ταξίδια είναι οι ίδιοι οι ταξιδιώτες.
Αυτό που βλέπουμε, δεν είναι αυτό που βλέπουμε.
Είναι αυτό που είμαστε.”

Fernando Pessoa
Πορτογάλος ποιητής

Υ.Γ. Μεγάλε, απλά… ευχαριστώ…

ΕΞΟΔΑ:
Σ’ ένα τέτοιο ταξίδι το οικονομικό έχει μεγάλη σημασία. Αν δεν καταφέρεις να χαλιναγωγήσεις λίγο τις ανάγκες για πολυτέλειες και τα σχετικά τότε θα ξεφύγεις σε ποσά τρελά. Ειδικά στη Νορβηγία όλα είναι ακριβά. Δεν υπάρχει κάτι που το βλέπεις σε ελληνική τιμή. Χαρακτηριστικά ½ κιλό ψωμί δεν μπορείς να το βρεις κάτω από 2½€. Το μικρό μπουκαλάκι νερό 3-4€. Ευτυχώς το νερό από την βρύση πίνεται. Για το φαγητό δεν κάνουμε λόγο για εστιατόριο. 40€ το άτομο και οι μερίδες Νορβηγικές. Εμείς ψωνίζαμε διάφορα το μεσημεράκι από το μάρκετ οπότε τρώγαμε βράδυ και πρωί. Το θέμα του ύπνου επίσης μεγάλο έξοδο. Αν υπάρχουν τα κουράγια καλό είναι κάποιες μέρες αν μπορείς να κοιμηθείς σε σκηνή. Σ’ ένα camping για δυο άτομα και μια σκηνή πληρώνεις από 14-30€. Για ένα σπιτάκι που σημαίνει ένα δωματιάκι με μια κουκέτα και ένα τραπεζάκι, χωρίς σεντόνια, μπάνιο έξω, και καθάρισμα το πρωί 60-80€. Η διάφορα είναι μεγάλη. Βέβαια και η ταλαιπωρία είναι μεγάλη. Η βενζίνη είναι ένα μεγάλο θέμα. Αγγίζει τα 2€ το λίτρο (κλάψε). Καφεδάκι εννοείται σέικερ και καφές από Ελλάδα. Για τους λάτρεις του espresso ας κάνουν την κάρδια τους πέτρα. Πολλά φεύγουν και στα ferry αναγκαστικά. Δεν μπορείς να τα αποφύγεις με τίποτα. Επίσης μακριά από συνεργεία. 1ον γιατί οι άνθρωποι είναι ψιλοάσχετοι και 2ον είναι πανάκριβα. Ο Αντώνης ακόμη κλαίει. Άκου 530€ για το τίποτα. Κάντε ένα καλό service στο μηχανάκι και αν μπορείτε πάρτε και λάδια μαζί σας για την αλλαγή. Εγώ για 3 λίτρα πλήρωσα για αγορά 90€. Φυσικά τα αλλάζετε μόνοι σας. Τα souvenir είναι φωτιά και λαύρα. Στη μπουτίκ του Nordkapp πιάνουν κωλομέρια και όχι μόνο… Στο γενικό τώρα δεν μπορείς να αποφύγεις και πολλά έξοδα. Το 85% των εξόδων είναι στάνταρ. Εμάς μετρώντας τα πάντα από την στιγμή που φύγαμε μέχρι που γυρίσαμε μας έφυγαν (παρακαλώ οι γυναίκες μας να απομακρυνθούν… το ποσό είναι ακατάλληλο) 2300€ με πολλές θυσίες (μη γελάτε λέμε, το τι κονσέρβα φάγαμε δεν περιγράφεται, και τι κρύο). Άρε καταραμένη φτώχια…

Αναλυτικά (τα ποσά κατ’ άτομο):
– Βενζίνες: 966€
– Δωμάτια: 342€ (έξι βράδια σε σκηνή)
– Πλοία: 293€ (χωρίς καμπινές βέβαια)
– Ferry: 89€
– Φαγητό-μάρκετ: 130€
– Καφές-μπύρα: 45€
– Διόδια: 65€
– Souvenir: 158€
– Λάδια: 90€
– Τραίνο: 50€
– Nordkapp : 52€
– Γενικά έξοδα: 20€
Γενικό Σύνολο: 2300€

Γενικές Πληροφορίες
Εδώ θα γράψουμε κάποια πράγματα που ίσως φανούν χρήσιμα σε κάποιους που θέλουν να κάνουν αυτό το ταξίδι.
Το ταξίδι για να το ευχαριστηθείς θέλεις 30 μέρες. Και όταν λέω 30 μέρες βάζω μέσα δίπλες διανυκτερεύσεις σε μέρη ενδιαφέροντος, συν μέρες για να ξεκουραστείς. Επίσης μέσα σε αυτές τις μέρες έχεις την δυνατότητα να δεις και να διανυκτερεύσεις σε όλα τα όμορφα μέρη της Νορβηγίας (πχ νησιά Lofoten, Stavanger, Bodo, Tromso). Επίσης μπορείς να κάνεις 2 διανυκτερεύσεις σε κάθε πρωτεύουσα κράτους ή μεγάλης πόλης (πχ Κοπεγχάγη, Όσλο, Ελσίνκι ή Στοκχόλμη, Μοναχό, Ταλλίν, Βιέννη, Βενετία). Από εκεί το ταξίδι βγαίνει εύκολα και σε 21 μέρες με λίγες περικοπές στις πρωτεύουσες ή με περισσότερα χλμ ανά ημέρα. Τώρα βέβαια εμείς το κάναμε σε 17 μέρες στην ουσία 15 αφού οι δύο ήταν μέσα στο καράβι. Αν έχεις θέληση, καλό καιρό και τύχη όλα γίνονται. Απλά αν κάτι στραβώσει το ρισκάρεις. Απλά είναι καλό να έχεις κάποιες extra μέρες για αποφόρτιση από το συνεχές οδήγημα που μπορεί να προκαλέσει εκνευρισμό.

Πολύ σημαντικό πράγμα η προετοιμασία, η δική σου αλλά και της μηχανής. Καταρχάς στο μηχανάκι καλό είναι να αλλάξουν τα μέρη που ίσως σου δημιουργήσουν πρόβλημα (πχ τακάκια, μπαταρία, αλυσίδα-γρανάζια, λάστιχα, φίλτρα). Αν κάποια είναι ντεμί καλυτέρα να τα αλλάξουμε και όταν γυρίσουμε τα ξαναβάζουμε. Μαζί λαδάκι γιατί θα κάψει. Λάδι φυσικά και για την αλυσίδα (για αυτούς που έχουν). Λίγο πολύ αυτά. Ο καθένας ξέρει το μηχανάκι του καλυτέρα.

Τώρα για εμάς ένα μόνο χρειάζεται: πολύ καλός εξοπλισμός. Χειμωνιάτικο ντύσιμο για πολύ κρύο. Αδιάβροχα και γκέτες και ας φόρας μπότες αδιάβροχες. Όταν είσαι στη βροχή για 12 ώρες την μέρα δεν κρατεί τίποτα. Δεν χρειάζονται πολλά μπλουζάκια. Όσο καλό καιρό και να έχει δεν πρόκειται να ιδρώσεις. Οπότε μην παίρνεις μαζί σου πολλά ρούχα. Φανέλα, ισοθερμικό, επένδυση, μπουφάν κάθε μέρα και είσαι οκ. Κάλτσες, ισοθερμικό, παντελόνι και επένδυση από κάτω είσαι οκ. Και αν κάνει σκατόκρυο βάζεις και τα αδιάβροχα και τέλος.
Εμείς κάθε μέρα παίρναμε το πρωί μια πολυβιταμίνη. Μετά διατροφικά: αγοράζαμε φρούτα, ντομάτες, ψωμί ολικής κάθε μέρα (ξέρεις για πιο λόγο). Νερό αρκετό και συχνά μικρά γεύματα για να μην μας έρχεται και υπνηλία. Φραπέ κλασικά για απόλαυση. Είναι σημαντικό ο οργανισμός να μην αλλάξει και πολλές συνήθειες, οπότε καλό είναι επειδή θα στερηθείς το καλό φαγητό (που πας ρε Καραμήτρο) ότι μπορείς να βρεις (πχ φρούτα) να το τρως. Κατά τα άλλα… το κωλαράκι σας να είναι καλά να αντέξει την σέλα.
Για διασκέδαση τι να πω… υπάρχει κάτι καλύτερο από αυτό που κάνεις; Περνάς κάθε μέρα από μέρη μαγικά, οπότε τι καλύτερο;

Άντε και του χρόνου…
Πρώτα ο Θεός…

« Προηγούμενη Σελίδα