Στο βορειότερο άκρο της Ευρώπης

7η Μέρα
Πέμπτη 14 Ιουλίου 2011
Διαδρομή: Flam (Norway) – Geiranger (Norway)
Χιλιόμετρα: 477
Συνολικά χλμ: 3846

Ξύπνημα στις 6:45 μιας και σήΜέρα θα παίρναμε το τραινάκι από το Flam το περίφημο -όπως το έλεγε το lonely planet- (σιγά τα ωα, λέω εγώ) Flamsbana. Το τραινάκι κάνει μια απόσταση 20 χλμ, διαρκεί ανέβα-κατέβα περίπου 2 ώρες και περνάει μέσα από tunnel, βλέπεις καταρράκτες, κάνει στάσεις σε όλα τα σημεία ενδιαφέροντος και γενικά είναι μια τουριστική παπαριά για τους γιαπωνέζους που βγάζουν συνέχεια φώτο και γελάνε σαν να κατέκτησαν το Έβερεστ. Κλαίμε ακόμη τα 50€ (το άτομο) για το εισιτήριο. Εννοείται ότι με το μηχανάκι βλέπεις πολύ πιο εντυπωσιακά μέρη. Τίποτα το αξιόλογο. Το Flam είναι ένα τουριστικό χωριό που αράζουν τα κρουαζιερόπλοια. Κανένα ενδιαφέρον. Εντυπωσιακό είναι το tunnel των 12 χλμ πριν το χωριό. Μετά το Flam έχεις να διαλέξεις ανάμεσα σε δυο διαδρομές: ή πηγαίνεις μέσα από το μεγαλύτερο tunnel της Ευρώπης μήκους 25 χλμ ή ανεβαίνεις από τον παλιό δρόμο τον Aurlandvegen που τον χρησιμοποιούσαν πριν γίνει η διάνοιξη του tunnel. Η απόφαση ήταν αστραπιαία αφού μετά από τόσα ταξίδια γνωρίζουμε ο ένας τα γούστα του άλλου. Κάναμε μια υπέροχη ανάβαση και φτάσαμε σε μια εξέδρα που έχει γίνει για να θαυμάσεις το υπέροχο θέαμα που σου προσφέρει το Aurlandfjord. Σε συνδυασμό με τον υπέροχο ήλιο το μέρος ήταν μια ακόμη εντυπωσιακή εικόνα για τον σκληρό του μυαλού μας.

Φεύγουμε και συνεχίζουμε. Σε κάποια φάση ο δρόμος μας οδηγεί σ’ ένα επίπεδο μέρος, χωρίς ίχνος βλάστησης, με αρκετά χιόνια και όλες τις λιμνούλες μισοπαγωμένες.

Εκεί κάναμε και τον πρώτο πέτρινο πύργο για καλή τύχη.

Σε κάποια στιγμή νομίζεις ότι βρίσκεσαι στο πουθενά και ότι ο δρόμος δεν οδηγεί πουθενά. Που να ξέραμε ότι υπάρχουν και χειρότερα (παρακάτω). Να σκεφτείτε ότι τον δρόμο δεν τον αριθμεί ούτε ο χάρτης. Σιγά-σιγά αρχίσαμε να κατεβαίνουμε και να περνάμε από κλασικές Νορβηγικές εικόνες που δεν μας έκαναν και καμία τρομερή εντύπωση πλέον.

Η αρχή του δρόμου 55 σημαίνει και την απαρχή του Sognafjord του 2ου μεγαλύτερου fjord του κόσμου μετά από αυτό της Γροιλανδίας. Το Sognafjord έχει μήκος 205μ και το βάθος του φτάνει τα 1308μ (πηγή Βικιπαίδεια). Από την περιοχή που περάσαμε δεν είδαμε κάτι το ιδιαίτερο… εκτός από αυτό (όχι γιατί κάποιοι λένε ότι δεν είμαστε Ευρωπαίοι).

Οπότε συνεχίσαμε. Μετά το Oldem κάναμε δεξιά για να πάμε στο Briksdal για να θαυμάσουμε τον παγετώνα. Εκεί υπάρχει και το Jostedalsbreen nasjonalpark. Δεν ανεβήκαμε και για μια ακόμη φορά είδαμε την άσχημη πλευρά του να μην έχεις πολλές μέρες στη διάθεση σου. Ας μην είμαστε και αχάριστοι όμως. Ο ήλιος άρχισε να δύει (εδώ γελάμε… άκου ο ήλιος δύει στη Νορβηγία), με αποτέλεσμα τα χλμ μεταξύ Oldem και Briksdal να μας μείνουν στο σκληρό του μυαλού μας (γεμίζει ο σκληρός και δεν έχουμε δει ούτε τα μισά).

Επιστροφή από τον ίδιο δρόμο και αγώνας δρόμου να καλύψουμε τα τελευταία 159 χλμ μέχρι το Geiranger. Κοντά στο Grov έπρεπε να πάρουμε ακόμη μια απόφαση: να πάμε από το tunnel των 12 χλμ και μέσα σε μισή ωρίτσα να φτάσουμε ή να πάμε από τον παλιό δρόμο; Η απάντηση γνωστή οπότε παίρνουμε τον 258 και κάνουμε μια ανάβαση που μας οδηγεί σ’ ένα υψίπεδο στο πουθενά και πάλι. Αρχίζει και ο χωματόδρομος και βρισκόμαστε σ’ ένα σκηνικό που να λες που πάμε. Ευτυχώς ο καιρός παραμένει καλός. Το μέρος σου προκαλούσε τρόμο και δέος ταυτόχρονα. Αν πάθω κάτι εδώ πάνω υπάρχει περίπτωση να με βρει κανείς… σ’ αυτό τον αιώνα; Ο Αντώνης μ’ ενημερώνει πως το 2005 που πέρασαν εδώ πάνω έβρεχε και δεν έβλεπες το δάχτυλο σου. Δεν πάτε καλά του λέω. Εδώ με ήλιο και πάλι τα βλέπεις όλα.

Διασταυρώνουμε με τον 15 και κάνουμε αριστερά. Ο δρόμος ανοίγει και πάμε σφαίρα για να κερδίσουμε χρόνο. Μετά από λίγο παίρνουμε τον 63 και βρισκόμαστε στα 1020 υψόμετρο. Η αλήθεια είναι ότι είχε μια ‘δροσούλα’. Αρχίσαμε να κατεβαίνουμε και μετά από λίγο ξεπροβάλει το geiranger fjord. Εκείνη την ώρα ο ήλιος έπεφτε πίσω από τις βουνοκορφές με αποτέλεσμα να δημιουργεί το τέλειο κάδρο.

Είπαμε στη Νορβηγία πρέπει να πας με άδειο τον σκληρό σου. Η ώρα έχει πάει 21:00 και καταλήγουμε στο όμορφο camping του Geiranger. Όποιος πάει ας προτιμήσει αυτό που είναι δίπλα στον καταράχτη και όχι το βαβουριάρικο που είναι κάτω στο χωριό. Στήσαμε, μπάνιο και το γεύμα μέσα στη σκηνή μιας και η θερμοκρασία είχε πέσει παρά πολύ. ΣήΜέρα η διαδρομή ήταν κάτι παραπάνω από ενδιαφέρουσα. Η ώρα πέρασε και έπρεπε να κάνουμε την προσπάθεια να φορέσουμε όλες… τις πυτζάμες. Το καλό ήταν ότι την άλλη μέρα σηκωνόσουν και ήσουν έτοιμος να φύγεις. Άντε μεγάλε ξεκουράσου γιατί αύριο θα περάσουμε τον δρόμο των τρολ, trollstigen…

Εντυπώσεις ημέρας:
– Όλη η μέρα ήταν εντυπωσιακή

Έξοδα ημέρας (κατ’ άτομο)
– 40€ βενζίνη
– 50€ Flamsbana (ακόμη κλαίω)
– 10€ camping
– 12€ ferry
– 7€ μάρκετ

Διαδρομή ημέρας: Flam-50-E16-5-55-13-E39-60-15-258-15-63-Geiranger