Στο βορειότερο άκρο της Ευρώπης

8η Μέρα
Παρασκευή 15 Ιουλίου 2011
Διαδρομή: Geiranger (Norway) – Trones (Norway)
Χιλιόμετρα: 701
Συνολικά χλμ: 4547

Ξύπνημα βάρβαρο στις 6:30 μιας και το πρώτο ferry που θα παίρναμε για να διασχίσουμε το Geirangerfjord ξεκινούσε στις 8:00. Το τοπίο είναι ομιχλώδες. Η υγρασία για μια ακόμη φορά έντονη. Μαζέψαμε και στις 8:00 μπαίνουμε στο ferry. Οι γιαπωνέζοι πάλι παρόντες. Τα φλας παίρνουν φωτιά. Ανάθεμα και αν βλέπουν τίποτα ζωντανά αυτοί οι άνθρωποι. Όλα πρέπει να τα παρατηρούν στο σπίτι τους μέσω των φώτο. Τέσπα, είναι μια άποψη και αυτή. Η διαδρομή είχε διάρκεια 1 ώρα και διασχίζει το fjord από μέσα. Το συγκεκριμένο fjord είναι Νο1 τουριστικός προορισμός στη Νορβηγία και όπως λένε οι ντόπιοι για να δεις την ομορφιά του πρέπει να το διασχίσεις από μέσα. Είναι πράγματι εντυπωσιακός ο όγκος που απλώνεται πάνω από το κεφάλι σου και οι φυσικές ομορφιές που προσφέρει. Δυστυχώς λόγω της ομίχλης δεν μπορέσαμε να το απολαύουμε όπως θα θέλαμε μιας και οι κορυφές των βουνών δεν ήταν ορατές.

Φτάνουμε απέναντι στο Helesylt και παίρνουμε τον ανηφορικό 60 που μας οδήγησε ψηλά ώστε να έχουμε ακόμη μια όμορφη εικόνα από το Geirangerfjord.

Αφού παίρνουμε ακόμη ένα ferry μπαίνουμε στον 63 όπου είναι ο περίφημος δρόμος των τρολ, trollstigen όπως τον ονομάζουν οι Νορβηγοί.

Συνεχίσαμε να ανεβαίνουμε ώσπου φτάσαμε σε ακόμη ένα υψίπεδο που οι ατμόσφαιρα σε οδηγούσε στο χειμώνα και όχι Ιούλιο μήνα.

Στο ψηλότερο σημείο αυτής της διαδρομής υπάρχει ακόμη ένα καταπληκτικό δημιούργημα της φύσης. Ένας καταρράκτης βγαίνει από το πουθενά και δημιουργεί μια τρομερή αίσθηση. Η ομίχλη δεν μας άφησε να χαρούμε το θέαμα όπως το θέλαμε αλλά η αίσθηση και μόνο μας αποζημίωσε. Πήραμε το κατέβασμα και φτάσαμε στη γέφυρα όπου η KTM έχει κάνει την φωτογράφιση για το “σαραβαλάκι” της. Πήρα το θάρρος και εγώ να κάνω την δική μου φωτογράφιση.

Όταν κοιτάς από ψηλά.

Έχουμε κατέβει αρκετά με αποτέλεσμα για ακόμη μια μέρα ο ήλιος να μας χαμογέλα και η θερμοκρασία να κτυπάει κόκκινα για Νορβηγία. Ακολουθούμε τον Ε136 και στη πόλη Dombas παίρνουμε τον Ε06 ο οποίος και θα μας οδηγήσει στον τελικό προορισμό μας, το Nordkapp. Το μυαλό μας πλέον είναι αποκλειστικά στο στόχο. Από πληροφορίες που είχαμε μας έλεγαν ότι ο Ε06 είναι εντελώς διαδικαστικός δρόμος. Προσωπική μας άποψη ότι αυτό είναι λανθασμένο. Αν εξαιρέσεις τα πρώτα χλμ, στα υπόλοιπα τα τοπία είναι πανέμορφα και με πολλές εναλλαγές. Πράσινο, στέπες, βραχώδεις εκτάσεις έκαναν την εμφάνιση τους ανάλογα το υψόμετρο. Σε κάποια φάση της διαδρομής, αμέσως μετά το Trondheim, είδαμε και την ταμπέλα Narvik 1000χλμ (αυτή είναι η επόμενη)…

… και φυσικά μας ήρθε κάπως. Το Narvik ήταν ο αυριανός μας προορισμός. Ο Ε06 είναι ένας δρόμος στενός με μια λωρίδα ανά κατεύθυνση, και με οδηγούς που τηρούν ευλαβικά τα όρια ταχύτητας τα όποια κυμαίνονται από 50-90. Φανταστείτε τι εντύπωση τους έκανε όταν τους περνούσαμε με 130-140 χλμ/ω. Η ποιότητα του οδοστρώματος ήταν φανταστική χωρίς πολλές στροφές με αποτέλεσμα να καλύπτουμε πολλά χλμ γρήγορα και ξεκούραστα. Το μεσημέρι πήραμε τον υπνάκο μας κλασικά στο γκαζόν ενός parking με αποτέλεσμα να συνεχίσουμε ανανεωμένοι. 50 χλμ πριν το Trondheim και 50 μετά είχε τρομερή κίνηση σε σημείο που ούτε και τα μηχανάκια να μην μπορούν να προσπεράσουν. Οι οδηγοί δεν κάνουν άκρη να περάσεις γιατί το θεωρούν αδιανόητο να περάσει κάποιος με τόση κίνηση. Χάσαμε αρκετή ώρα με αποτέλεσμα να πηγαίνουμε πιο πάνω από το κανονικό σε σημεία που άνοιγε ο δρόμος. Με αυτά και αυτά αποφασίσαμε μετά από 700 χλμ και αφού η ώρα ήταν 21:30 να σταματήσουμε για διανυκτέρευση. Και αυτή την φορά η επιλογή μας για camping ήταν πολύ καλή.

Δίπλα σε λίμνη στήσαμε την σκηνή πάνω στο μαλακό χορταράκι και φάγαμε το γεύμα μας στην κουζίνα του camping που διέθετε τα πάντα για να φας σαν άνθρωπος. Μετά από μέρες καθόμαστε σε τραπέζι και σε καρέκλα να φάμε χωρίς να χρειάζεται να φοράς πανοπλία. Περιττό να αναφέρουμε πως η διάθεση μας βρισκόταν στα ουράνια και πλέον είχαμε ξεφύγει από τα πάντα. Το μυαλό μας άδειασε (όχι ότι έχει και πολλά μέσα) και οι σκέψεις μας είχαν να κάνουν μόνο με αυτό που ζούσαμε εκείνη την στιγμή. Η ώρα είναι 1:30 και ο ήλιος προσπαθεί να πέσει. Επ, γύρνα πίσω ρεεε ξημέρωσε…

Εντυπώσεις ημέρας:
– Ο δρόμος των τρολ
– Η αίσθηση του να ανεβαίνεις τον βορρά

Έξοδα ημέρας (κατ’ άτομο):
– 62€ βενζίνη
– 7€ camping
– 32€ ferry Geiranger
– 6€ ferry
– 10€ μάρκετ

Διαδρομή ημέρας: Geiranger-60-63-E136-E06-Trones