Κείμενο & Φωτογραφίες: Κώστας Πετράκης
www.kostaspetrakis.com
Όσα πράγματα και να κάνεις στην ζωή σου, όσα ταξίδια και να γευτείς… σαν το ταξίδι στους 2 τροχούς δεν υπάρχει άλλο.
Κάπως έτσι γευόμαστε όλοι εμείς την τρέλα της ζωής, κάπως έτσι δενόμαστε μεταξύ μας και ας μην γνωριζόμαστε. Άλλωστε μια χαιρετούρα από «συνάδερφο» στον δρόμο ίσως είναι το καλύτερο τονωτικό τις στιγμές που νιώθεις ότι τα χιλιόμετρα μαζεύτηκαν και σε κούρασαν.
Η χώρα μας… και όχι μόνο, έπεσε σε δύσκολους καιρούς. Οι άνθρωποι θέλοντας και μη αναγκάστηκαν να περιορίσουν τις στιγμές χαράς τους και παράλληλα να περιορίσουν αυτά που τους κάνουν χαρούμενους. Μένω με μια γλυκιά ανάμνηση… πριν λίγα χρόνια τα τηλέφωνα χτυπάγανε σαν τρελά κάθε εβδομάδα από τις παρέες που ανυπομονούσαν εκείνο το Σαββάτο ή την Κυριακή για να γράψουν λίγα χιλιόμετρα, να βρεθούν σε κάποιο προορισμό και να μαζέψουν στιγμές και δυνάμεις για την εβδομάδα που ερχότανε. Τα τηλέφωνα ελαττώθηκαν μέχρι που σταμάτησαν… από όλες τις μεριές. Πως άλλωστε να σκεφτείς πράγματα όταν καθημερινά πρέπει να σκεφτείς για το που θα βρίσκεσαι τις επόμενες μέρες σε αυτό το μπάχαλο που κυριαρχεί τόσο στα προσωπικά όσο και στα επαγγελματικά.
