Από τα Ευρωπαϊκά σαλόνια στα Βαλκανικά αλώνια

Κυριακή 11 Αυγούστου, Προς τον Βορρά δις… (χλμ 816)
Κατεβαίνουμε για πρωινό και βλέπω ένα παλικάρι με μπλουζάκι gsforum.

Ο Ευθύμης λοιπόν με το όμορφο GS800 ετοιμαζόταν να ξεκοκαλίσει τα Βαλκάνια. Ανταλλάσσουμε αρκετές πληροφορίες καθώς την διαδρομή που θέλει να ακολουθήσει την είχα κάνει πέρυσι, ξεσκιζόμαστε ολίγον στο φαγητό και φορτώνουμε για να οδεύσουμε προς Μπρατισλάβα.

Προβολή χάρτημεγαλύτερου μεγέθους

Εντελώς αδιάφορα χιλιόμετρα κινούμενοι συνεχώς σε αυτοκινητόδρομο. Τι συγκράτησα από τη Σερβία; Το άδειο λόγω Κυριακής Βελιγράδι…

Η εθνική οδός από Βελιγράδι προς Ουγγαρία έχει ολοκληρωθεί κατά 98%. Μόνο η γέφυρα πάνω από τον Δούναβη μένει. Αδιάφορη διαδρομή μεν αλλά τα χιλιόμετρα κυλούν γρήγορα. Στάσεις μόνο για βενζίνα και ξεμούδιασμα και κάποια στιγμή πιάνουμε τα Ουγγρικά σύνορα. Η κίνηση μέτρια και η ουρά μειώνεται με καλό ρυθμό. Δίπλα μας κάτι καστομιές με Σλοβάκικες πινακίδες. Η μία προπαντός δεν την κόβω να περνάει τα σύνορα…

Και όμως, μετά από ένα τυπικό έλεγχο τον αφήνουν! Ντάξει λέω, δεν υπάρχει περίπτωση να περάσει από την Ουγγρική πλευρά που οι τύποι είναι τρελά τυπικούρες. Μέχρι και βαλίτσα μοτοσυκλέτας τους έχω δει παλαιότερα να ανοίγουν.

Και όμως… Αν και το καθυστέρησαν λιγάκι τελικά πέρασε αυτός και το μυδράλιο του…

Αφού περάσαμε και εμείς, πήραμε την κάρτα διοδίων (8€) και συνεχίσαμε σε μια άριστη αχανή ευθεία μέχρι και τη Βουδαπέστη. Το αδιάφορο της διαδρομής σπάει ο Μήτσος ο οποίος μου κάνει νόημα να κάνουμε στάση στο 1ο σημείο που επιτρέπεται. Περίεργο σκέφτομαι, αυτός δεν κουράζεται ποτέ… κάτι άλλο θα συμβαίνει. Μπαίνουμε στο πρώτο βενζινάδικο και μου δείχνει ότι στο KTM άναψε το λαμπάκι λαδιού. Η στάθμη στο πλαϊνό ματάκι χαμηλή. Περιμένουμε λίγο να κρυώσει, για να σταθεροποιηθεί η ένδειξη και του συμπληρώνουμε λάδια.

Το σκεπτικό είναι να τραβήξουμε μέχρι το σημερινό μας προορισμό και αύριο Δευτέρα να προσπαθήσουμε να πάρουμε εξήγηση από το επίσημο σέρβις στην Ελλάδα. Πλησιάζουμε Βουδαπέστη και ένας όλοφρεσκος αυτοκινητόδρομος -αλλά χωρίς καμία σήμανση!- αποφεύγει την κίνηση της μεγαλούπολης και μας οδηγεί προς Σλοβακία.

Ντουγρού και πάλι, μην περιμένετε να στρίψετε πουθενά. Αφήνουμε την εθνική οδό και κινούμαστε από επαρχιακό δίκτυο για να μπούμε στην πρωτεύουσα της χώρας διασχίζοντας την εντυπωσιακή γέφυρα Apollo.

Η 854 μέτρων γέφυρα εγκαινιάστηκε στις 5 Σεπτεμβρίου του 2005 και η ονομασία της προήλθε από τα ομώνυμα διυλιστήρια τα οποία λειτουργούσαν σε κοντινή απόσταση πριν το 2ο Παγκόσμιο πόλεμο. Ο εκπληκτικός της σχηματισμός την έφερε το 2006 στις 5 φιναλίστ για το αρχιτεκτονικό βραβείο της Αμερικάνικης Ομοσπονδίας όπου ήταν και η μόνη Ευρωπαϊκή συμμετοχή.

Διασχίζουμε την άδεια πόλη και παρκάρουμε έξω από το ξενοδοχείο Apollo. Εξωτερικά δεν σου γεμίζει το μάτι, αλλά εσωτερικά είναι πανέμορφο, χλιδάτο θα έλεγα. Τακτοποιούμαστε και ετοιμαζόμαστε για εξόρμηση στην πόλη.

Χωρίς πολλές δυνάμεις, καθώς τα ~1800 χιλιόμετρα που καλύψαμε σε 2 μέρες μας έχουν κουράσει αρκετά, ξεκινάμε προς την Obchodna ένα μεγάλο πεζόδρομο βόρεια του κέντρου με πολλές επιλογές για φαγητό.

Ο πεζόδρομος αποδεικνύεται άδειος, χωρίς τίποτα το εντυπωσιακό αλλά το εστιατόριο-ζυθοποιία Mestiansky Pivovar ήταν όλα τα λεφτά. Νόστιμα πιάτα και μπυρίτσα δική τους παραγωγής.