Φθινοπωρινό Βαλκανιζατέρ

Ημέρα 14η, Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου 2023
Ναύπακτος (Ελλάδα) – Πειραιάς (Ελλάδα)
Χιλ. ημέρας: 289 (Σύνολο: 3852)
Το καλύτερο φινάλε

Δεν βιαζόμαστε σήμερα. Είμαστε σχετικά κοντά και λέμε να κάνουμε ένα πέρασμα από την βόρεια πλευρά του Κορινθιακού κόλπου, κάνοντας μια στάση στο Γαλαξίδι και άλλη μία στη Λιβαδειά. Κλασική διαδρομή που, όσες φορές και αν την έχουμε κάνει, δεν την χορταίνουμε.

Πριν αναχωρήσουμε, ρίχνουμε μια τελευταία ματιά στην πόλη, ψάχνοντας κάποιο μαγαζί για να απολαύσουμε το πρωινό μας.

Περίπου στις 10:30 πατάμε τη μίζα και ξεκινάμε με πορεία δυτικά. Άδειοι, απολαυστικοί δρόμοι και ένας ελαφρώς συννεφιασμένος καιρός…

Πρώτη στάση, όπως είπαμε, στο Γαλαξίδι για δύο κλικ…

Κλικ για μεγέθυνση

Και στη συνέχεια στις Πηγές Κρύας στη Λιβαδειά…

Οι Πηγές της Κρύας ή Έρκυνας, είναι πραγματικά μια μικρή όαση στο νότιο άκρο της Λιβαδειάς, αποτελούμενες από νερόμυλους, αιωνόβιους πλατάνους, πέτρινα γεφύρια και μικρούς καταρράκτες.

Μέσα στο ποτάμι υπάρχει μία προτομή της νύμφης Έρκυνας, η οποία σύμφωνα με τον μύθο έπαιζε κρυφτό με την φίλη της Περσεφόνη και μία χήνα μέσα στο άλσος. Η χήνα κρύφτηκε σε μία σπηλιά και οι φίλες προσπαθώντας να την βρουν, σήκωσαν μία πέτρα. Ένα βουητό ακούστηκε και ο τόπος ξεχείλισε από νερά, με αποτέλεσμα νερά, χήνα και Έρκυνα να γίνουν ένα και να δημιουργηθεί ο ποταμός με το όνομα της νύμφης.

Από χθες είχαμε σφυρίξει κλέφτικα στο «κλιμάκιο» της Αθήνας -του motoadv.gr ντε- ότι θα κινούμαστε σε αυτά τα μέρη και αν γουστάρουν, να έρθουν. Γιώργος και Αντώνης μας είχαν στείλει μήνυμα το πρωί ότι θα ξεκινήσουν και θα μας βρουν στη Λιβαδειά.

Τα παιδιά σκάνε μύτη μόλις καθόμαστε για καφεδάκι και πώς να τα πεις όλα σε τόσο σύντομο χρόνο; Ο Αντώνης αναλαμβάνει να μας οδηγήσει πίσω στην Αθήνα, ακολουθώντας μια καταπληκτική διαδρομή που περνάει από Κυριάκι – Αγία Άννα – Θίσβη, με μία στάση για ανεφοδιασμό των στομαχιών μας στην καταπληκτική Αρβανίτσα.

Κλικ για μεγέθυνση

Τα τελευταία χιλιόμετρα είναι σιωπηλά, καθώς ξέρουμε ότι το όμορφο αυτό οδοιπορικό έφτασε προς το τέλος του. Στο ύψος της Μάνδρας αποχαιρετούμε τους Αθηναίους, αλλά και τον Μάκη, ο οποίος θα περάσει να δει τα παιδιά του πριν επιστρέψει στο νησί του. Ευχές για γρήγορη αντάμωση, όμορφα ταξίδια και πορεία προς το καράβι της επιστροφής.

Τελευταία μπυράκια στο κατάστρωμα του πλοίου, με ένα κλασικό κλικ την στιγμή που σαλπάρει το καράβι.

Οι τίτλοι τέλους για τους Χανιώτες θα πέσουν το επόμενο πρωί, όταν οι ρόδες μας θα κυλήσουν και πάλι στο νησί μας. Μια τελευταία φωτογραφία πριν ξεστομίσουμε το κλασικό πια: “Και στην επόμενη με καλό!”